Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب لوقا 16 Bible Online

لوقا 16 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

لوقا 16

¹عیسی خپلو شاګردانو ته وویل: «یو شتمن سړي یو ناظر درلود. دا سړی خبر شو چې ناظر د هغه شتمني بیځایه لګوي.

²نو هغه یې راوغوښت او ورته ویې ویل: «دا څه دي چې ستا په هکله یې اورم؟ څه چې دې اخیستي او څه چې دې لګولي دي د هغو حساب راکړه، ځکه چې ته نور نه شې کولی زما ناظر واوسې.»

³ناظر له ځان سره وویل: «زما بادار ما د خپل کار څخه شړي نو اوس به زه څه کوم؟ زه خو دومره تکړه نه یم چې لاړ شم او چېرته لښتي وکینم او په خیر غوښتلو هم شرمېږم.

⁴اوس پوه شوم چې څه وکړم. کله چې ما د وظیفې څخه لیرې کړي، نو زه باید دوستان ولرم چې ما ته په خپلو کورونو کې ځای راکړي.»

⁵نو د خپل بادار هر یو پوروړی یې راوغوښت. لومړي ته یې وویل: «زما د بادار څومره پوروړی یې؟»

⁶هغه ځواب ورکړ: «سل پیمانې د زیتونو تېل.» ناظر ورته وویل: «خپل حساب راواخله، ژر کښینه او د هغې په ځای پنځوس ولیکه.»

⁷بیا یې بل ته وویل: «ته څومره پوروړی یې؟» هغه ځواب ورکړ: «سل جواله غنم.» ناظر ورته وویل: «خپل حساب راواخله او د هغې په ځای اتیا ولیکه.»

⁸نو بادار یې هغه بې ایمانه ناظر وستایه، په دې خاطر چې هغه په ځیرکئ سره داسې کار وکړ، ځکه چې د دې نړۍ خلک په خپلو کې په راکړه ورکړه کې د ایماندارانو په نسبت ډېر ځیرک دي.»

⁹عیسی زیاته کړه: «زه تاسو ته وایم چې په خپلې دنیاوي شتمنۍ د نورو سره مرسته وکړئ چې خپلو ځانونو ته دوستان پیدا کړئ، نو کله چې هغه شتمني خلاصه شي تاسو ته به په تلپاتې کورونو کې ځای درکړل شي.

¹⁰څوک چې په لږو شیانو کې صادق وي نو هغه به په ډېرو شیانو کې هم صادق وي، او څوک چې په لږو شیانو کې صادق نه وي نو هغه به په ډېرو شیانو کې هم صادق نه وي.

¹¹که چېرې په دنیاوي شتمنۍ باندې په تاسو اعتبار ونه شي، نو په حقیقي شتمنۍ به څوک په تاسو اعتبار وکړي؟

¹²که چېرې تاسو د نورو خلکو د شتمنۍ په اړه صادق ونه اوسئ نو څوک به تاسو ته هغه شتمني چې ستاسو ده، درکړي؟

¹³هیڅ غلام نه شي کولی چې د دوو بادارانو خدمت وکړي، ځکه چې داسې غلام به د یو څخه کرکه کوي او د بل سره به مینه او یا دا چې یو ته به وفادار وي او بل ته به په سپکه سترګه ګوري. تاسو نه شئ کولی چې هم د خدای بندګي وکړئ او هم د پیسو بندګي وکړئ.»

¹⁴فریسیانو چې دا خبرې واورېدلې نو په عیسی باندې یې ملنډې ووهلې، ځکه چې هغوی د پیسو سره مینه لرله.

¹⁵عیسی هغوی ته وویل: «تاسو داسې خلک یئ چې خپل ځانونه د نورو په مخکې رښتیني ښکاره کوئ، خو خدای ستاسو زړونه ښه پېژني. ځکه کوم شیان چې د انسانانو په نظر کې ډېر ارزښت لري خدای هغه بد ګڼي.

¹⁶د یحیی تر راتلو پورې خلکو د موسی په شریعت او د پیغمبرانو په لیکنو عمل کاوه. له هغې وروسته د خدای د پادشاهۍ زېری اعلان شو او هرڅوک زیات کوښښ کوي چې هغې ته وردننه شي.

¹⁷د ځمکې او آسمان له منځه تلل آسانه دی له دې نه چې د شریعت یو ټکی هم له منځه لاړ شي.

¹⁸هرڅوک چې خپله ښځه طلاقه کړي او بله ښځه وکړي نو هغه زنا کوي او هرڅوک چې د طلاقې شوې ښځې سره واده وکړي هغه هم زنا کوي.»

¹⁹عیسی وویل: «یو شتمن سړی ؤ چې هره ورځ به یې تر ټولو قیمتي کالي اغوستل او په عیش او عشرت کې یې ژوند تېراوه.

²⁰د هغه د دروازې په مخکې به یو سوالګر چې ایلعازر نومیده او بدن یې له ټپونو څخه ډک ؤ پروت ؤ

²¹او په دې تمه به ؤ چې د هغه شتمن سړي د دسترخوان څخه په پاتې شویو ټوټو باندې ځان موړ کړي. حتی سپي به راتلل او د هغه ټپونه به یې څټل.

²²داسې وشول چې هغه غریب سړی مړ شو او فرښتو هغه د ابراهیم څنګ ته یووړ. بیا هغه شتمن سړی هم مړ شو او خاورو ته وسپارل شو.

²³هغه د مړو دنیا ته لاړ او هلته ډېر په عذاب ؤ. هغه چې پورته وکتل د لیرې نه یې ابراهیم ولید چې ایلعازر یې په خوا کې ؤ.

²⁴بیا هغه چیغې کړې او ویې ویل: «ای زما نیکه ابراهیمه! په ما رحم وکړه او ایلعازر راولیږه چې خپله ګوته په اوبو کې لمده کړي او زما ژبه پرې یخه کړي ځکه چې زه په دې اور کې ډېر په عذاب یم.»

²⁵خو ابراهیم وویل: «زویه! درپه یاد کړه، تا په خپل ژوند کې ټول ښه شیان ترلاسه کړل او ټول بد شیان د ایلعازر په نصیب کې وو. خو اوس هغه دلته آرام دی او ته په عذاب کې یې.

²⁶برسیره پردې، زمونږ او ستاسو په منځ کې یوه لویه کنده شته، چې له هغې څخه نه څوک درپورې وتلی شي او نه څوک ترې راپورې وتلی شي.»

²⁷هغه شتمن سړي وویل: «ای زما پلاره ابراهیمه! زه تاته زارۍ کوم چې ایلعازر زما د پلار کور ته ولېږه،

²⁸ځکه چې زه پنځه ورونه لرم. پرېږده چې هغه لاړ شي او هغوی خبر کړي هسې نه چې هغوی هم دې د عذاب ځای ته را شي.»

²⁹ابراهیم وویل: «د هغوی سره د موسی او نورو پیغمبرانو لیکنې شته، نو باید د هغوی خبرو ته غوږ ونیسي او عمل پرې وکړي.»

³⁰شتمن سړي ځواب ورکړ: «نه، ای زما نیکه ابراهیمه! خو که له مړو څخه څوک هغوی ته ورشي نو هغوی به توبه وباسي.»

³¹خو ابراهیم ورته وویل: «که چېرې هغوی د موسی او نورو پیغمبرانو خبرو ته غوږ ونه نیسي، نو که د مړو څخه هم څوک راپاڅیږي، هغوی به قانع نه کړي.»»