Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب لوقا 6 Bible Online

لوقا 6 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

لوقا 6

¹د سبت په یوه ورځ عیسی د خپلو شاګردانو سره د غنمو په پټیو تېرېده، شاګردانو یې د غنمو وږي راشکول، په لاسونو کې یې موږل او خوړل یې.

²ځینو فریسیانو پوښتنه وکړه: «تاسو ولې داسې کار کوئ چې د سبت په ورځ ناروا دی؟»

³عیسی هغوی ته په ځواب کې وویل: «آیا تاسو دا نه دي لوستلي کله چې داود او ملګري یې وږي شوي وو نو هغه څه وکړل؟

⁴هغه د خدای کور ته ننوت، سپیڅلې ډوډۍ یې راواخیسته او ویې خوړه او خپلو ملګرو ته یې هم ورکړه، که څه هم د هغې ډوډۍ خوړل له کاهنانو پرته بل چا ته روا نه ؤ.»

⁵بیا عیسی وویل: «د انسان زوی د سبت د ورځې خاوند هم دی.»

⁶د بل سبت په ورځ عیسی کنیسا ته ننوت او تعلیم یې ورکاوه. هلته یو سړی ؤ چې ښي لاس یې وچ شوی ؤ.

⁷د شریعت ځینو عالمانو او فریسیانو په ځیر سره هغه ته کتل چې وویني آیا عیسی به د سبت په ورځ چاته شفا ورکوي که نه، ترڅو په هغه باندې د تور لګولو دپاره یو دلیل پیدا کړي.

⁸عیسی د هغوی په خیالونو پوه شو او هغه سړي ته چې لاس یې وچ شوی ؤ وویل: «راپاڅېږه او د ټولو په مخ کې ودرېږه.» نو هغه راپاڅېد او هلته ودرېد.

⁹بیا عیسی هغوی ته وویل: «زه ستاسو څخه پوښتنه کوم: آیا د سبت په ورځ نېکي کول روا دي که بدي کول؟ د یو چا ژوند ژغورل، که له منځه وړل؟»

¹⁰عیسی ګرد چاپېره هغوی ټولو ته وکتل او بیا یې هغه سړي ته وویل: «خپل لاس دې وغزوه.» هغه خپل لاس وغزولو او لاس یې روغ شو.

¹¹خو د شریعت عالمان او فریسیان ډېر په قهر شول او یو بل ته یې سره وویل چې د عیسی سره څه وکړو.

¹²په هغو ورځو کې عیسی د دعا دپاره غره ته لاړ او ټوله شپه یې خدای ته په دعا کولو تېره کړه.

¹³کله چې سهار شو نو خپل شاګردان یې راوغوښتل او د هغوی له منځ نه یې دولس تنه غوره کړل او هغوی یې د رسولانو په نوم یاد کړل:

¹⁴شمعون چې عیسی ورباندې پطروس نوم کېښود او د هغه ورور اندریاس، یعقوب، یوحنا، فیلیپاس او بارتولما،

¹⁵متي، توما، یعقوب د حلفي زوی او شمعون چې په سرښندونکي مشهور ؤ

¹⁶او یهودا د یعقوب زوی او یهودا اسخریوتي چې وروسته خاین شو.

¹⁷عیسی د خپلو رسولانو سره د غره څخه راکوز شو او په یو هوار ځای کې ودرېد. په هغه ځای کې د هغه د پیروانو یوه لویه ډله او د ټولې یهودیې، اورشلیم او د صور او صیدون د ساحلي ښارونو څخه ګڼ شمیر خلک موجود وو.

¹⁸دا خلک د دې دپاره راغلي وو چې د هغه خبرې واوري او د خپلو ناروغیو څخه روغ شي. همدارنګه هغه خلک چې پېریانو نیولي وو هم راغلي وو او روغ شول.

¹⁹ټولو خلکو کوښښ کاوه چې عیسی ته لاس وروړي، ځکه چې هغه د شفا ورکولو قدرت درلود او هغوی ټول يې روغول.

²⁰بیا عیسی خپلو شاګردانو ته مخ راواړاوه او ویې ویل: «بختور یئ تاسو چې اوس غریبان یئ، ځکه چې د خدای پادشاهي ستاسو ده.

²¹بختور یئ تاسو چې اوس وږي یئ، ځکه چې تاسو به ماړه شئ. بختور یئ چې اوس ژاړئ، ځکه چې تاسو به وخاندئ.

²²بختور یئ تاسو چې خلک درڅخه د انسان د زوی په خاطر کرکه کوي او خپل منځ کې مو نه پرېږدي، سپکاوی درته کوي او تاسو بدناموي.

²³نو په هغه وخت کې خوښي وکړئ او د خوشحالۍ ټوپونه ووهئ، ځکه چې په جنت کې به لوی اجر ولرئ. د هغوی نیکونو هم د پیغمبرانو سره همداسې چلند کړی ؤ.

²⁴خو افسوس دې وي ستاسو شتمنو په حال! ځکه چې تاسو خپل د سوکالۍ وخت تېر کړی دی.

²⁵افسوس دې وي ستاسو په حال چې اوس ماړه یئ، ځکه چې تاسو به وږي شئ. افسوس دې وي په تاسو چې اوس خاندئ، ځکه چې ستاسو خندا به په ویر او ژړا بدله شي.

²⁶افسوس دې وي ستاسو په حال کله چې ټول ستاسو صفت کوي. ځکه چې د هغوی نیکونو هم د دروغجنو پیغمبرانو صفت کاوه.

²⁷خو زه تاسو ته چې زما خبرې اورئ وایم چې د خپلو دښمنانو سره مینه کوئ، څوک چې ستاسو څخه کرکه کوي د هغوی سره ښه کوئ.

²⁸د هغو خلکو دپاره چې په تاسو لعنت وایي برکت وغواړئ او د هغو خلکو دپاره چې تاسو سره بد چلند کوي دعا وکړئ.

²⁹که چېرې څوک تا ته په یو مخ څپېړه درکړي نو خپل بل مخ هم ورته ورواړوه. که څوک درڅخه چپنه واخلي نو پرېږده چې ستا کمیس هم واخلي.

³⁰که څوک درڅخه کوم شی وغواړي نو ورته وریې کړه او که چېرې څوک ستا څخه کوم شی چې هغه ستا وي واخلي نو بېرته یې ورڅخه مه غواړه.

³¹د نورو سره داسې چلند کوئ لکه څنګه یې چې تاسو د ځان دپاره د هغوی څخه غواړئ.

³²که چېرې یوازې د هغو خلکو سره مینه کوئ چې ستاسو سره مینه کوي نو په دې کې به ستاسو دپاره څه اجر وي؟ ځکه ګناهکاران هم د هغه چا سره مینه کوي څوک چې د هغوی سره مینه کوي.

³³که چېرې تاسو یوازې د هغو خلکو سره نېکي کوئ چې ستاسو سره نېکي کوي، نو په دې کې به ستاسو دپاره څه اجر وي؟ ځکه چې ګناهکاران هم همداسې کوي.

³⁴که چېرې هغو خلکو ته پور ورکوئ چې د بېرته اخیستلو تمه یې لرئ نو په دې کې به ستاسو دپاره څه اجر وي؟ ځکه چې ګناهکاران هم نورو ګناهکارنو ته پور ورکوي چې بېرته یې ترې پوره واخلي.

³⁵خو تاسو د خپلو دښمنانو سره مینه کوئ او د هغوی سره نېکي کوئ. پور ورکړئ او د بېرته اخیستلو تمه ورڅخه مه کوئ. نو دا به ستاسو دپاره لوی اجر وي او تاسو به د خدای تعالی اولادونه یئ، ځکه چې هغه په ناشکره او بدکارو خلکو هم مهربانه دی.

³⁶لکه څنګه چې ستاسو آسماني پلار زړه سواندی دی نو تاسو هم زړه سواندي واوسئ.

³⁷د نورو په هکله قضاوت مه کوئ نو تاسو به تر قضاوت لاندې نه نیول کېږئ، نور خلک مه ملامتوئ نو خدای به تاسو نه ملامتوي. نور خلک وبخښئ نو خدای به تاسو وبخښي.

³⁸نورو ته څه شی ورکړئ نو تاسو ته به هم درکړل شي. تاسو ته به په ډکې پیمانې، په زور ځایول شوې او تر خولې پورې ډکه ستاسو په لمنه کې واچول شي. ځکه په هره پېمانه چې تاسو یې نورو ته ورکوئ په هماغه پېمانه به تاسو ته درکول کیږي.»

³⁹نو عیسی هغوی ته دا مثال ووایه: «آیا یو ړوند بل ړوند ته لاره ښودلی شي؟ آیا دواړه به په کنده کې ونه غورځیږي؟

⁴⁰شاګرد د خپل استاد څخه لوی نه دی، خو کله چې یو شاګرد خپلې زده کړې پوره کړي نو د خپل استاد په شان به شي.

⁴¹ته ولې د خپل ورور په سترګه کې خسڼی لیدلی شې خو په خپله سترګه کې غټ لرګی لیدلی نه شې؟

⁴²څنګه کولای شې خپل ورور ته ووایې چې ای وروره، اجازه راکړه ستا د سترګې څخه خسڼی وباسم، خو په خپله سترګه کې غټ لرګی لیدلی نه شې؟ ای منافقه! ته باید لومړی د خپلې سترګې څخه لرګی وباسې، بیا کولای شې چې په ښکاره توګه ووینې چې څنګه د خپل ورور د سترګې څخه خسڼی وباسې.

⁴³ښه ونه خرابه مېوه نه نیسي او نه به خرابه ونه ښه مېوه ونیسي.

⁴⁴هره ونه د خپلې مېوې څخه پېژندل کیږي. د اغزو د بوټو څخه انځر او د ځنګلي بوټي څخه انګور نه شئ راټولولی.

⁴⁵ښه سړی د خپل زړه د ښې خزانې څخه ښه شیان راوباسي او بد سړی د خپل زړه د بدې خزانې څخه بد شیان راوباسي، ځکه کومې خبرې چې په زړه کې وي هغه په خوله راوځي.

⁴⁶تاسو ولې ما ته استاده، استاده وایئ، خو څه چې درته وایم هغه نه کوئ؟

⁴⁷هرڅوک چې ما ته راشي او زما خبرو ته غوږ ونیسي او په هغو باندې عمل وکړي، نو زه به تاسو ته وښایم چې هغه د چا په شان دی.

⁴⁸هغه د یو داسې سړي په شان دی چې د خپل کور د جوړولو دپاره یې ځمکه ښه ژوره کړه او تهداب یې په تیږو کېښود. کله چې سیلاب راغی او په هغه کور ورغی خو هغه یې له ځایه ونه شو خوځولی، ځکه چې هغه یې قوي جوړ کړی ؤ.

⁴⁹خو څوک چې زما خبرې اوري او عمل ورباندې نه کوي نو هغه د هغه سړي په شان دی چې خپل کور یې داسې جوړ کړی ؤ چې تهداب یې نه ؤ، کله چې په هغه کور باندې سیلاب راغی نو هغه سمدلاسه راولوېد او بیخي وران شو.»