Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب تثنيه 21 Bible Online

تثنيه 21 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

تثنيه 21

¹کۀ په يو پټى کښې يو قتل شوے کس ومُوندلے شى په هغه وطن کښې چې خُدائ پاک يې تاسو له درکوى اؤ تاسو ته پته نۀ وى چې چا وژلے دے،

²نو ستاسو مشران اؤ قاضيان به لاړ شى اؤ چې چرته هغه مړے مُوندلے شوے وى نو د هغه ځائ نه به د ټولو نزدې ښارُونو فاصله معلُومه کړى.

³نو چې چرته مړے مُوندلے شوے وى د هغه نزدې ښار مشران به يوه څخۍ خوښه کړى چې هيڅ کار ترې نه نۀ وى اخستے شوے اؤ نۀ يې جغ راښکلے وى.

⁴هغوئ به دا يوې بهېدُونکې ولې ته کُوزه کړى چې د هغه ځائ زمکه هيڅ کله نۀ يوې شوې وى اؤ نۀ کَرلے شوې وى اؤ هغوئ به هلته د دې څخۍ څټ مات کړى.

⁵د ليوى قبيلې اِمامان به هم هلته لاړ شى، ځکه چې هغوئ به هره هغه لانجه فېصله کوى چې د ظلم اؤ زياتى سره يې تعلُق وى. مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک هغوئ د خپل خِدمت د پاره خوښ کړى دى اؤ چې د هغۀ په نُوم برکتُونه وغواړى.

⁶بيا چې چرته هغه قتل شوے کس مُوندلے شوے وى هغې ته د نزدې ښار ټول مشران به په هغه څخۍ باندې خپل لاسُونه ووينځى اؤ اِعلان به وکړى چې مُونږ دا کس نۀ دے قتل کړے اؤ مُونږ ته دا پته نشته چې دا کار چا کړے دے.

⁷اؤ هغوئ دې ووائى چې، مُونږ دا کس نۀ دے وژلے اؤ مُونږ ته پته نشته چې دا قتل چا کړے دے.

⁸اے مالِکه خُدايه، خپل خلق اِسرائيليان معاف کړه څوک دې چې د مِصر نه راوويستل. مُونږ معاف کړه اؤ د يو بې‌ګُناه کس د قتل ذِمه وارى زمُونږ په غاړه مۀ اچوه.

⁹چې هغه څۀ وکړئ چې مالِک خُدائ يې غواړى، نو د قتل ذِمه وارى به ستاسو په غاړه نۀ وى.

¹⁰کله چې تاسو د خپلو دُښمنانو خِلاف جنګ له لاړ شئ اؤ مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک تاسو په هغوئ زورَور کړى اؤ څۀ کسان ترې نه قېديان کړئ،

¹¹کېدے شى چې تاسو په هغوئ کښې يوه ښائسته ښځه وګورئ چې ستاسو خوښه شى اؤ ورسره وادۀ کول وغواړئ.

¹²هغه خپل کور ته بوځئ، هلته به خپل سر کل کړى، نوکُونه به پرې کړى،

¹³خپلې جامې به بدلې کړى. هغه به ستاسو په کور کښې ايساره شى اؤ خپل مور پلار پسې به يوه مياشت وژاړى، د هغې نه پس، هغه وادۀ کولے شئ.

¹⁴وروستو، کۀ تاسو د هغې سره خوشحاله نۀ يئ، نو تاسو يې پرېښودے شئ اؤ چې چرته وغواړى نو هلته دې لاړه شى. ځکه چې تاسو د هغې بې عِزتى کړې ده، نو تاسو د هغې سره د يوې وينځې په شان سلُوک نۀ شئ کولے اؤ نۀ يې خرڅولے شئ.

¹⁵کۀ د يو سړى دوه ښځې وى اؤ هغه د يوې سره مينه کوى اؤ د بلې سره نۀ کوى اؤ د دواړو نه يې زامن پېدا شى، خو وړومبے زوئ يې د هغې ښځې نه وى چې د کُومې سره مينه نۀ کوى،

¹⁶کله چې هغه سړے خپل جائيداد تقسيموى نو هغه دې د خپلې خوښې ښځې زوئ له د مشرى زوئ حق نۀ ورکوى.

¹⁷چې د کُومې ښځې سره مينه نۀ کوى خو د هغې زوئ مشر دے نو هغۀ له به يو په دوه برخه ورکوى. مشر زوئ د خپل پلار د طاقت وړومبۍ نښه وى. هغه د مشرۍ حق لرى.

¹⁸کۀ د چا زوئ ضدى يا سرکشه وى، يو زوئ چې د خپل مور پلار فرمانبردارى نۀ کوى، تر دې پورې چې هغوئ سزا هم ورکړى،

¹⁹د هغۀ مور پلار دې هغه د ښار مشرانو له راولى چرته چې هغه اوسېږى اؤ په هغۀ دې فېصله وکړے شى.

²⁰هغوئ دې مشرانو ته داسې ووائى، ”زمُونږ زوئ ضدى اؤ سرکشه دے اؤ زمُونږ خبره نۀ منى، هغه فضُول خرچه اؤ شرابى دے.“

²¹نو د ښار سړى دې هغه سنګسار کړى چې مړ شى. نو تاسو به د دې بدکارۍ نه خلاص شئ. په اِسرائيلو کښې به ټول خلق د دې نه خبر شى اؤ وبه يرېږى.

²²کۀ د يو جُرم په وجه څوک وژلے شوے وى اؤ د هغۀ لاش په يوه ونه کښې ځوړند وى،

²³نو هغه دې د شپې هلته نۀ شى پرېښودلے. هغه دې خامخا هم په هغه ورځ ښخ کړے شى، ځکه چې يو داسې مړے چې په ونه کښې ځوړند وى هغه په وطن باندې د خُدائ پاک لعنت راولى. هغه مړے ښخ کړئ، نو تاسو به هغه وطن پليت نۀ کړئ چې مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک يې تاسو له په ميراث کښې درکوى.