Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب تثنيه 24 Bible Online

تثنيه 24 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

تثنيه 24

¹کۀ يو سړے يوې ښځې سره وادۀ وکړى اؤ په هغې کښې داسې څۀ وګورى چې د هغه سړى خوښ نۀ وى اؤ وروستو فېصله وکړى چې خپله ښځه پرېږدى اؤ هغه طلاق‌نامه ورکړى اؤ د خپل کور نه يې وشړى،

²اؤ بيا کۀ هغه ښځه د هغه سړى د کور نه لاړه شى اؤ د بل سړى سره وادۀ وکړى،

³اؤ کۀ د هغه دويم خاوند هم خوښه نۀ شى اؤ هغه هم طلاق‌نامه ورکړى اؤ د خپل کور نه يې وشړى، يا فرض کړئ چې دا خاوند يې مړ شى،

⁴نو په دواړو حالاتُونو کښې به د هغې وړومبے خاوند هغه ښځه دوباره نۀ وادۀ کوى، هغه به يې ناپاکه ګڼى، کۀ دوباره وادۀ يې ورسره وکړو نو مالِک خُدائ به د دې کار نه نفرت کوى. تاسو به هغه وطن په داسې خرابه ګُناه نۀ پليتوئ چې مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک يې تاسو له درکوى چې ستاسو خپل شى.

⁵کله چې يو سړے نوے وادۀ وکړى، نو هغه دې د جنګ د پاره فوج ته نۀ شى لېږلے اؤ نۀ دې ترې نه کار اخستلے شى، يو کال به هغۀ ته کار معاف وى، نو چې داسې هغه په کور کښې پاتې شى اؤ ښځه خوشحاله کړى.

⁶کله چې تاسو چا له څۀ څيز قرض ورکړئ، نو چې د هغۀ نه په ضمانت کښې د هغۀ د مېچنې برنے کاڼے وانۀ خلئ چې په هغې باندې غله مېده کوى. کۀ تاسو ترې نه دا واخلئ نو د دانو اوړۀ کولو ذريعه به يې ختمه شى.

⁷کۀ يو سړے د خپل بنى اِسرائيلى په تښتولو پورې ونيولے شى اؤ خپل غُلام يې کړى يا د غُلام په توګه يې خرڅ کړى نو هغه سړے دې ووژلے شى. نو داسې به تاسو د دې بدکارۍ نه خلاص شئ.

⁸کله چې تاسو د جُذام بيمارۍ په وجه په تکليف کښې يئ، نو هم هغه شان کوئ څنګه چې درته د ليوى قبيلې اِمامان وائى، ما چې هغوئ ته کُوم اصُول ښودلى دى په هغې عمل کوئ.

⁹ياد ساتئ! کله چې تاسو د مِصر نه راروان وئ نو مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک د مريم سره څۀ وکړل.

¹⁰کله چې تاسو خپل ګاونډى له څۀ قرض ورکوئ، نو د هغۀ کور ته د دې د پاره مۀ ځئ چې هغه څيز ترې نه واخلئ چې په ضمانت کښې يې تاسو له درکوى،

¹¹بهر ورته ودرېږئ اؤ پرېږدئ چې هغه څيز په خپله تاسو له راوړى.

¹²کۀ هغه غريب وى اؤ د قرض په ضمانت کښې هغه تاسو له خپله چُوغه درکړى، نو هغه چُوغه د شپې د ځان سره مۀ ساتئ،

¹³دا چُوغه په ماښام کښې هغۀ ته واپس ورکوئ، نو چې داسې هغه په کښې اُودۀ کېږى. نو هغه به ستاسو شُکريه ادا کړى اؤ د مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک په نظر کښې به ستاسو د پاره د دې اجر وى.

¹⁴په خوارو غريبانانو مزدُورانو باندې ظلم مۀ کوئ، کۀ هغه اِسرائيلے وى يا مُسافر وى چې ستاسو په ښارُونو کښې اوسېږى.

¹⁵هره ورځ د نمرپرېواتو نه مخکښې هغوئ له خپلې دياړۍ ورکوئ، هغوئ غريبانان دى اؤ پېسو ته يې ضرُورت دے. کۀ تاسو هغوئ له پېسې ورنۀ کړئ، نو هغوئ به ستاسو خِلاف مالِک خُدائ ته فرياد وکړى اؤ دا به ستاسو په ګُناه کښې حِساب شى.

¹⁶د چا بچو چې جُرمُونه کړى وى نو د هغې په وجه دې د هغوئ مور پلار نۀ شى وژلے اؤ د چا مور پلار چې جُرمُونه کړى وى نو د هغې په وجه دې د هغوئ بچى نۀ شى وژلے، خلق به صِرف د هغه جُرمُونو په وجه وژلے شى چې هغوئ په خپله کړى وى.

¹⁷مُسافر اؤ يتيمان د خپلو حقُونو نه مۀ محرُومه کوئ، اؤ د يوې کونډې نه د قرض په ضمانت کښې جامې مۀ اخلئ.

¹⁸هغه راياد کړئ چې تاسو په مِصر کښې غُلامان وئ اؤ مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک تاسو آزاد کړئ، نو دا ځکه ما تاسو له دا حُکم درکړے دے.

¹⁹کله چې تاسو خپل فصل راغونډوئ اؤ چې کُوم فصل تاسو رېبلے وى اؤ د هغې نه څۀ درنه پاتې شى نو په هغې پسې واپس مۀ ورځئ، دا به مُسافرو، يتيمانو اؤ کونډو د پاره پرېښودلے شى، نو داسې مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک به تاسو له په هغه هر کار کښې برکت درکړى چې تاسو يې کوئ.

²⁰کله چې تاسو يو ځل خپل زيتُون وشُوکوئ، نو هغې له بيا مۀ ورځئ چې هغه پاتې شوى راوشُوکوئ، دا به د مُسافرو، يتيمانو اؤ کونډو د پاره وى.

²¹کله چې تاسو يو ځل خپل انګُور راټول کړئ، نو په دويم ځل د انګُورو راټولولو د پاره باغُونو ته مۀ ځئ، کُوم انګُور چې پاتې وى نو هغه به د مُسافرو، يتيمانو اؤ کونډو د پاره وى.

²²دا هيڅ کله مۀ هېروئ چې تاسو په مِصر کښې غُلامان وئ، نو دا ځکه ما تاسو له دا حُکم درکړے دے.