Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب اَعمال دَ رسُولانو 8 Bible Online

اَعمال دَ رسُولانو 8 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

اَعمال دَ رسُولانو 8

¹اَؤ ساؤل هم په هغه کسانو کښے وو چه دَ هغۀ په مرګ راضى وُو. <h>دَ ساؤل جماعت ربړَول </h> اَؤ هم هغه ورځ دَ بيتُ المُقدس په جماعت سخت ربړول شروع شول اَؤ دَ رسُولانو نه بغير نور ټول عيسىٰ منُونکى دَ يهُوديه اَؤ سامريه په ملکُونو کښے خوارۀ وارۀ شوى وُو.

²ستِفانوس عيسىٰ منُونکو ښخ کړو اَؤ هغوئ ډيره ژړا پرے وکړه.

³په دے دوارن کښے ساؤل جماعت تباه کولو. هغه کور په کور ننوتو اَؤ عيسىٰ منُونکى سړى اَؤ ښځے ئے نيول اَؤ قيد خانے ته ئے بوتلل.

⁴اَؤ هغه دَ عيسىٰ منُونکى چه په ملک کښے خوارۀ وارۀ شوى وُو هغوئ په هر ځائے کښے دَ کلام زيرے آؤرولو.

⁵نو فيليپوس دَ سامريه يو ښار له راغے اَؤ هغوئ ته ئے دَ مسيح په باب کښے وعظ وکړو.

⁶اَؤ هغه ګڼو خلقو چه دَ فيليپوس خبرے په غور واؤريدلے اَؤ دَ هغۀ مُعجزے ئے وليدلے نو دَ هغۀ وعظ ته ئے غوږ کيښودلو

⁷چه دَ ډيرو پيريانو نيولو نه پيريان په اُوچتو چغو راووتل اَؤ ډير شل اَؤ ګوډ خلق روغ شول.

⁸اَؤ په هغه ښار کښے لويه خوشحالى وه.

⁹اَؤ په هغه ښار کښے شمعُون نومے يو سړے وو چه دَ څۀ مُودے نه دَ جادُو په زور ئے سامريان خپل ځان ته را اړولى وُو اَؤ ځان ئے لوئے ګڼلو.

¹⁰اَؤ هغوئ ټولو لويو اَؤ وړو دَ هغۀ خبرے په غور آؤريدلے وے. هغوئ وئيل چه ”دا سړے دَ خُدائے هغه قُدرت دے چه ورته لوئے وائى.“

¹¹هغوئ دَ هغۀ خبرے ځکه آؤريدلے چه تر ډيرے مُودے ئے دَ خپل جادُو په زور حيران کړى وُو.

¹²خو چه هغوئ دَ فيليپوس په هغه زيرى ايمان راؤړو چه دَ خُدائے په بادشاهئ اَؤ دَ عيسىٰ مسيح دَ نُوم په باب کښے ئے آؤرولو نو هغه سړو اَؤ ښځو بپتسمه واخستله.

¹³تر دے چه شمعُون په خپله ايمان راوړو اَؤ بپتسمه ئے واخستله اَؤ دَ دے نه پس فيليپوس سره پاتے شو اَؤ هغه دَ دے زورَورو نخښو اَؤ عجيبه کارُونو په وجه حيران پاتے شو.

¹⁴بيا په بيتُ المُقدس کښے رسُولانو واؤريدل چه سامريانو دَ خُدائے کلام قبُول کړو نو هغوئ پطروس اَؤ يوحنا ورواستول.

¹⁵هغوئ هلته لاړل اَؤ دَ عيسىٰ منُونکو دَ پاره ئے دُعا وکړله چه په دوئ دِ رُوحُ القُدس نازل شى.

¹⁶ځکه چه تر دے وخته په هيچا رُوحُ القُدس نازل شوے نۀ وو. هغوئ بس دَ مالِک عيسىٰ په نُوم بپتسمه اخستے وه.

¹⁷نو پطروس اَؤ يوحنا په هغوئ لاسُونه کيښودل اَؤ هغوئ له رُوحُ القُدس نه معمُور شول.

¹⁸کله چه شمعُون وليدل چه دَ رسُولانو دَ لاس په کيښودو رُوحُ القُدس ورکړے کيږى نو هغۀ هغوئ ته پيسے وړاندے کړے،

¹⁹اَؤ وئے وئيل چه ”ما ته هم دغه طاقت راکړئ چه زَۀ په چا لاس کيږدم نو چه هغه په رُوحُ القُدس معمُور شى.“

²⁰نو پطروس جواب ورکړو، ”ستا پيسے دِ تا سره غرقے شى ځکه چه ستا دا خيال وو چه دَ خُدائے بخښنه په بيعه خرڅيږى!

²¹په دے خبره کښے ستا نۀ برخه شته نۀ حِصه ځکه چه تۀ خُدائے ته بد نيته يئے.

²²دَ دے بدئ نه توبه وکړه اَؤ دَ خُدائے نه دُعا وغواړه چه دَ داسے خيال کولو درته معافى وکړى.

²³زَۀ وينم چه تۀ ډير لالچى يئے اَؤ دَ ګُناه غُلام شوے يئے.“

²⁴نو شمعُون جواب ورکړو چه ”تاسو دَ مالک نه زما په حق کښے دُعا وغواړئ چه دا څۀ چه تا ووئيل، دا په ما رانۀ شى.“

²⁵نو هغوئ دَ شهادت اَؤ دَ مالک دَ کلام دَ آؤرولو نه پس بيرته بيتُ المُقدس ته لاړل اَؤ په لاره کښے ئے دَ سامريانو ډيرو کلو ته دَ زيرى وعظ آؤرولو.

²⁶بيا دَ رب فرښتے فيليپوس ته ووئيل، ”روان شه! اَؤ دَ بيتُ المُقدس نه غزه ته دَ سهيل په اړخ چه کُوم سړک تلے دے په هغے روان شه، دا دَ صحرا سړک دے.“

²⁷نو هغه روان شو اَؤ په لاره کښے يو حبشى خواجه په راتلو وليدلو. دا سړے خسى وو اَؤ دَ حبش دَ کنداکى مَلِکے لوئے عهده دار اَؤ دَ هغے دَ ټولے خزانے واکمن وو. هغه بيتُ المُقدس ته عبادت له راغلے وو.

²⁸اَؤ اوس هغه کورته واپس روان وو. هغه په خپل ګاډى کښے ناست وو اَؤ دَ يشعياه نبى صحيفه ئے په زوره لوستله.

²⁹اَؤ رُوحُ القُدس فيليپوس ته ووئيل چه ”لاړ شه اَؤ هغه ګاډى ته نزدے شه.“

³⁰نو فيليپوس ورمنډے کړے، نو وائے وريدل چه هغۀ دَ يشعياه نبى صحيفه په زوره لوستله اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”تۀ چه څۀ لولے په دے پوهيږے هم څۀ؟“

³¹هغۀ ووئيل، ”زَۀ پرے څنګه پوهيدے شم تر څو ئے چه څوک راته تشريح ونۀ کړى؟“ نو فيليپوس ته هغۀ خواست وکړو چه ”ګاډى ته راوخيژه اَؤ ما سره کښينه.“

³²هغۀ چه کُومه صحيفه لوستله هغه دا وه : ”هغه دَ ګډے په شان حلالولو له بوتلے شو اَؤ دَ هغه ګډُورى په شان چه سکښتُونکى ته چُپ وى اَؤ خپله خُلۀ نۀ پرانزى.

³³هغه سپک کړے شو اَؤ ورسره انِصاف ونۀ شو. اَؤ څوک به دَ هغۀ دَ نسل بيان وکړى؟ ځکه چه دَ هغۀ ژوند له مزکے نه ختم کړے شو.“

³⁴اَؤ خواجه فيليپوس ته ووئيل، ”مهربانى وکړه، دا راته وښايه چه دلته نبى دَ چا په باب کښے خبرے کوى؟ دَ خپل ځان په حقله يا دَ بل چا په حقله؟“

³⁵فيليپوس دَ صحيفے دَ دے حصے نه خبرے شروع کړے اَؤ دَ عيسىٰ په حق کښے ئے زيرے آؤرولو.

³⁶اَؤ چه دوئ په سړک روان وُو نو يو داسے ځائے ته ورسيدل چرته چه اوبۀ وے نو خواجه ووئيل چه ”ګوره! دلته اوبۀ هم شته، نو ما اوس دَ بپتسمه آخستلو نه څۀ شے منع کولے شى؟“

³⁷فيليپوس ووئيل ”که تۀ دَ زړۀ ايمان لرے نو بيا ئے آخستے شے.“ هغۀ ځواب ورکړو چه ”زَۀ ايمان لرم چه عيسىٰ مسيح دَ خُدائے زوئے دے.“

³⁸اَؤ هغۀ دَ ګاډى دَ ودرولو حُکم ورکړو، بيا فيليپوس اَؤ خواجه دواړه لاندے اوبو ته کُوز شول اَؤ هغۀ ته ئے بپتسمه ورکړه.

³⁹کله چه هغوئ له اوبو نه راووتل نو دَ رب رُوح فيليپوس بوتلو اَؤ بيا خواجه هغه ونۀ ليدو خو په خپله لار په خوشحالئ لاړو.

⁴⁰بيا فيليپوس په اشدود کښے وليدلے شو اَؤ قيصريه ته دَ رسيدو نه وړاندے ئے په ټول ملک کښے سفر وکړو اَؤ په ټولو ښارُونو کښے ئے زيرے آؤرولو.