Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب کورنتيانو دويم 12 Bible Online

کورنتيانو دويم 12 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

کورنتيانو دويم 12

¹ما ته فخر کول ضرورى دى اګر که فائده من نۀ دى خو اوس به دَ مالِک دَ رويا اَؤ دَ کشف ذکر کوم.

²زَۀ په مسيح کښے يو سړے پيژنم چه څوارلس کاله کيږى چه هغه آيا په وجُود کښے وو يا بے له وجُود نه وو، زَۀ خبر نۀ يم، خُدائے خبر دے، ناڅاپى دريم آسمان ته وخيژولے شو.

³اَؤ زَۀ خبر نۀ يم چه دا سړے، آيا په وجُود کښے يا بے له وجُوده وو، زَۀ خبر نۀ يم خُدائے خبر دے،

⁴ناڅاپى فردوس ته ورسولے شو اَؤ داسے خبرے ئے واؤريدے چه داسے مُقدسے اَؤ پاکے وے چه دَ بيانولو نۀ دى اَؤ دَ هغو بيانول اِنسان ته ناروا دى.

⁵زَۀ به په داسے سړى خو فخر کوم خو په خپل ځان نه بلکه زَۀ به په خپلو کمزورتياؤ فخر وکړم.

⁶اَؤ که فخر کول هم غواړم نو بے وقوف به نۀ يم ځکه چه رښتيا به وايم، خو بيا هم نۀ وايم ځکه چه څوک ما دَ هغۀ نه زيات ونۀ ګڼى چه څنګه چه مے وينى يا له ما نه آؤرى.

⁷اَؤ دَ کشفُونو دَ زياتوالى په وجه زما دَ مغرُورتيا دَ انديښنے له کبله زما په بدن کښے ازغے وسُوخولے شو، يعنے دَ شيطان فرښته چه ما په سُوکونو وهى چه زَۀ مغرور نۀ شم.

⁸په دے حقله ما مالِک ته درے ځله خواست وکړو چه دا زما نه لرے شى.

⁹خو هغۀ ما ته ووئيل چه زما فضل ستا دَ پاره کافى دے ځکه چه زما طاقت په کمزورتياؤ کښے پُوره کيږى چُنانچه زَۀ به ډير په خوشحالئ په خپلو کمزورتياؤ فخر وکړم تر څو چه دَ مسيح قوت په ما کښے وى.

¹⁰دَ دے دَ پاره چه زَۀ دَ مسيح دَ خاطره په کمزورتياؤ کښے، په بے عزتئ کښے، په حاجت کښے، په عذابُونو کښے اَؤ په تنګسياؤ کښے خوشحاله يم، ځکه چه هر کله چه زَۀ کمزورے يم نو هغه وخت زورَور يم.

¹¹زَۀ بے وقوف خو جوړ شوم ځکه چه زَۀ تاسو مجبُور کړم خو تاسو ته زما ستائينه کول په کار وه په وجه دَ دے چه زَۀ هيڅ هم نۀ يم، خو بيا هم دَ هغه غټو رسُولانو نه په هيڅ طور کم نۀ يم.

¹²دَ رسُول نخښے ستاسو په وړاندے ما په ډير صبر سره په نخښو اَؤ په مُعجزو اَؤ عجيبه کارُونو ښکاره کړلے.

¹³تاسو په کُومه يوه خبره کښے دَ نورو جماعتُونو نه کم يئ بے له دے چه ما په تاسو پيټے وانۀ چولو؟ زما دا بے اِنصافئ معاف کړئ!

¹⁴ګورئ، په دريم ځل تاسو له راتلو ته تيار يم اَؤ په تاسو به پيټے وانۀ چوم ځکه چه زَۀ ستاسو دَ مال نه بلکه ستاسو غوښتُونکے يم، ځکه چه بچو ته دَ مور پلار دَ پاره څۀ جمع کول نۀ دى په کار بلکه مور پلار ته دَ بچو دَ پاره.

¹⁵اَؤ زَۀ به ستاسو دَ پاره ډير څۀ په خوشحالئ خرڅ کړم بلکه خپل ځان به خرڅ کړم. که چرے زَۀ تاسو سره زياته مينه لرم نو آيا تاسو به ما سره کمه مينه ولرئ څۀ؟

¹⁶دا ومنئ چه ما په خپله په تاسو پيټے نۀ وى اچولے خو کيدے شى چه مکار يم ځکه چه به مے تاسو په ټګئ راګير کړى يئ.

¹⁷نو بيا څوک چه ما تاسو ته دروليږل نو په هغوئ کښے دَ چا په وسيله مے په ټګئ درنه واخستل څۀ؟

¹⁸ما دَ تيطوس مِنت وکړو چه هغه لاړ شى اَؤ هغۀ سره مے يو ورور دروليږلو، خو آيا تيطوس دَ تاسو نه په ټګئ واخستل څۀ؟ آيا زمونږ دَ دواړو چال چلن دَ يکى يو رُوح دَ هدايت په مُطابق نۀ وو څۀ؟ آيا مُونږ په يو بل پسے نۀ يُو روان څۀ؟

¹⁹شايد چه تاسو دا ګڼئ چه تر اوسه مُونږ درته خپل ځان سپينولو نه، مُونږ خو خُدائے حاضر ناظر ګڼُو اَؤ په مسيح کښے خبرے کوُو. اَئے زما خوږو ورُوڼو! دا هر څۀ ستاسو دَ ترقئ دَ پاره دى.

²⁰ځکه چه زَۀ ويريږم، هسے نۀ وى چه زَۀ درشم اَؤ تاسو چه څنګه غواړم هغسے مو ونۀ مُومم اَؤ څنګه چه تاسو نۀ غواړم ما هغسے ومُومئ، زَۀ ويريږم چه په تاسو کښے جګړه، کينه، غُصه، بے اِتفاقى، بده وينا، غيبتُوته، ډُوزے اَؤ فساد نۀ وى.

²¹ويريږم چه زَۀ درشم نو زما خُدائے ما ستاسو په وړاندے عاجز نه کړى اَؤ زَۀ په ډيرو خلقو چه ګُناهُونه ئے کړى دى، اَفسوس ونۀ کړم ځکه چه هغوئ دَ هغے ناپاکئ، حرامکارئ اَؤ شهوت پرستئ نه چه ئے کړى دى، توبه نۀ ده کړے.