Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يوشع 2 Bible Online

يوشع 2 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يوشع 2

¹بيا يشوَع د شطيم کېمپ نه دوه جاسوسان په پټه ولېږل او دوئ ته يې حُکم ورکړو چې، ”لاړ شئ او د کنعان په حقله معلومات حاصل کړئ او خاص کَر د يريحو ښار په حقله.“ کله چې هغوئ هغه ښار ته ورغلل نو لاړل چې د راحب نومې کنجرې کره شپه وکړى.

²د يريحو بادشاه خبر شو چې څۀ اِسرائيليان په هغه شپه د دې مُلک د جاسوسۍ دپاره راغلى دى.

³نو هغۀ راحب ته پېغام ولېږلو، ”ستا کور کښې چې کوم سړى دى هغه د دې مُلک معلومات حاصلولو له راغلى دى! هغوئ رابهر کړه.“

⁴۴‏-۶ هغې جواب ورکړو، ”څۀ سړى زما کور ته راغلى وُو خو ما ته پته نشته چې دوئ د کوم ځائ وُو. هغوئ د ښار دروازې بندېدو نه لږ مخکښې د نمر پرېواتو په وخت دلته نه لاړل. ما ترې نه دا پته ونۀ لګوله چې هغوئ چرته تلل، خو که تاسو اوس په هغوئ پسې ورمنډه کړئ نو وروبه رسېږئ.“ راحب هغه جاسوسان چت ته خېژولى وُو او هغې چې هلته کوم د سڼ بوټى ايښى وُو نو د هغې لاندې يې پټ کړى وُو.

⁷د بادشاه سړى د ښار نه لاړل او بيا د ښار دروازه بنده شوه. هغوئ د بنى اِسرائيلو جاسوسانو پسې تر هغه ځائ پورې لاړل چرته چې سړک د اُردن سيند نه تېرېږى.

⁸د جاسوسانو د څملاستو نه مخکښې راحب چت ته وروخته

⁹او ورته يې ووئيل، ”ما ته پته ده چې مالِک خُدائ دا مُلک تاسو له درکړے دے او د دې مُلک هر يو کس تاسو نه سخت يريږى.

¹⁰مونږ د هغې نه خبر شوى يُو چې کله تاسو د مِصر نه تلئ نو مالِک خُدائ څنګه ستاسو په وړاندې بحرِقُلزم اوچ کړو. مونږ دا هم اورېدلى دى چې تاسو د اُردن نَمرخاتۀ طرف ته د اموريانو دوه بادشاهان سيحون او عوج تباه کړى دى.

¹¹کله چې مونږ د دې نه خبر شوُو نو مونږ ډېر سخت ويرېدُو. ستاسو د يرې نه مونږ ټولو زړونه بائيللى وُو. مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک بره په آسمان کښې او لاندې په زمکه هم خُدائ پاک دے.

¹²نو اوس بيا په مالِک خُدائ قسم وکړئ چې تاسو به زما کورنۍ سره داسې ښۀ سلوک کوئ لکه څنګه چې ما تاسو سره کړے دے. اؤ ما سره څۀ ضمانت کېږدئ چې زۀ په تاسو باور وکړم.

¹³ما سره وعده وکړئ چې تاسو به زما د مور پلار، وروڼو خوېندو او د هغوئ د کورَنو ژوند بچ کوئ او مونږ مۀ پرېږدئ چې ووژلے شو.“

¹⁴هغه جاسوسانو هغې ته ووئيل، ”که مونږ د خپلې ژبې نه واوړېدو نو خُدائ پاک دې مونږ مړۀ کړى! که تاسو څوک خبر نۀ کړل چې مونږ دلته څۀ کوُو، نو مونږ تاسو سره دا لوظ کوُو چې کله مالِک خُدائ مونږ له دا مُلک راکړى نو مونږ به تاسو سره ښۀ سلوک کوُو.“

¹⁵راحب چې په کوم کور کښې اوسېده د هغې دېوال د ښار د دېوال سره لګېدلے وو. نو هغې د کړکئ نه د رسۍ په ذريعه سړى ښکته کُوز کړل.

¹⁶هغې ورته ووئيل، ”هسې نه چې د بادشاه سړى مو پېدا کړى نو د غرونو مُلک ته لاړ شئ او هلته تر دريو ورځو پورې پټ شئ او کله چې د بادشاه سړى راواپس شى نو د هغې نه پس تاسو په خپله مخه تلے شئ.“

¹⁷هغه سړو هغې ته ووئيل، ”مونږ به په يو شرط باندې په هغه وعده باندې قائم پاتې شو کومه چې تا زمونږ نه اخستې ده،

¹⁸تۀ داسې وکړه چې کله مونږ ستاسو په مُلک حمله وکړُو نو تۀ په کړکئ کښې دا سره رسۍ وتړه د کومې نه چې تۀ مونږ کُوزوې. خپل مور پلار، وروڼه او د خپل پلار ټوله کورنۍ کور ته دننه راوله.

¹⁹خو که څوک د کور نه وځى نو خُون به يې په خپله غاړه وى او مونږ به يې ذِمه وار نۀ يُو. خو که په کور کښې دننه چا ته څۀ ضرر ورسېدو نو بيا د هغۀ خُون زمونږ په غاړه دے او مونږ به يې ذِمه وار يُو.

²⁰خو کۀ چرې تۀ چا ته ووايې چې مونږ دلته څۀ کوُو نو چې کومه وعده تا زمونږ نه اخستى ده مونږ د هغې نه آزاد يُو.“

²¹راحب په دې رضا شوه او هغوئ يې رخصت کړل. کله چې هغوئ لاړل نو هغې سره رسۍ د کړکئ سره وتړله.

²²جاسوسان غرونو ته لاړل او تر دريو ورځو پورې پټ وُو. د بادشاه سړو هغوئ په ټوله لار باندې لټول خو پېدا يې نۀ کړل نو هغوئ واپس يريحو ته لاړل.

²³بيا هغه دوه جاسوسان د غرونو نه راکُوز شول، د سيند نه پورې وتل او واپس يشوَع د نون زوئ له لاړل. او چې څۀ شوى وُو هغه هر څۀ يې هغۀ ته ووئيل.

²⁴او بيا هغوئ ووئيل، ”زمونږ يقين دے چې مالِک خُدائ مونږ له هغه ټول مُلک ځکه راکړے دےچې هلته ټول خلق زمونږ نه ډېر سخت يرېدلى دى.“