Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يوشع 24 Bible Online

يوشع 24 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يوشع 24

¹يشوَع په شِکم کښې د بنى اِسرائيلو ټولې قبيلې راغونډې کړې. هغۀ مُلکان، مشران، قاضيان او د بنى اِسرائيلو آفسران راوغوښتل او هغوئ د خُدائ پاک حضُور ته راغلل.

²يشوَع خلقو ته ووئيل، ”مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو خُدائ پاک داسې وائى چې، ډېر وخت مخکښې، ستاسو پلار نيکۀ، سره د اِبراهيم او نحور د پلار تارح، د فرات سيند نه اخوا اوسېدل او هغوئ د نورو معبودانو عِبادت يې کولو.

³بيا ما ستاسو پلار نيکۀ اِبراهيم د فرات سيند نه اخوا مُلک نه روان کړو او د کنعان په ټول مُلک کښې مې وګرځولو. ما هغۀ له ډېر اولاد ورکړو. ما هغۀ له اِسحاق ورکړو،

⁴او اِسحاق له مې يعقوب او عيساو ورکړل. ما عيساو له د ادوم د غرونو مُلک ورکړو چې خپل ميراث يې شى، خو ستاسو پلار نيکۀ يعقوب او د هغۀ بچى لاندې مِصر ته لاړل.

⁵ما بيا موسىٰ او هارون ولېږل او په مِصر باندې مې لوئ آفتُونه راوستل او د هغې نه پس ما تاسو راوويستلئ.

⁶ما ستاسو پلار نيکۀ د مِصر نه راوويستل او مِصريان د جنګى ګاډو او په اسونو سوارو کسانو سره په هغوئ پسې وُو. خو کله چې ستاسو پلار نيکۀ بحرِقُلزم ته ورسېدل

⁷نو هغوئ ما ته د مدد دپاره فرياد وکړو او ما د هغوئ او د مِصريانو په مينځ کښې تيارۀ راوستله. ما مِصريان په سمندر لاهُو کړل او هغوئ ورډُوب شول. تاسو په خپلو سترګو وليدل چې ما په مِصر څۀ کړى دى. تاسو تر ډېره وخته پورې په هغه بيابان کښې اوسېدئ.

⁸بيا ما تاسو د اموريانو مُلک ته راوستلئ، کوم چې د اُردن نَمرخاتۀ طرف ته اوسېدل. هغوئ ستاسو سره جنګ وکړو، خو ما تاسو له په هغوئ باندې فتح درکړه. تاسو د هغوئ مُلک قبضه کړو او چې تاسو مخ په وړاندې تلئ نو هغوئ مو تباه کول.

⁹بيا د موآب بادشاه صفور زوئ بلق ستاسو خِلاف جنګ وکړو. هغۀ د بعور زوئ بلعام راوغوښتو او ورته يې ووئيل چې په تاسو لعنت ووائى.

¹⁰خو ما بلعام ته غوږ نۀ نيولو، نو ځکه هغۀ تاسو له برکت درکړو، او داسې ما تاسو د بلق نه بچ کړئ.

¹¹تاسو د اُردن نه پورې وتئ او يريحو ته راغلئ. د يريحو سړو ستاسو خِلاف جنګ وکړو، هم هغه شان چې څنګه اموريانو، فارصيانو، کنعانيانو، حِتيانو، جرجاسيانو، حِويانو او يبوسيانو کړى وُو. خو ما تاسو له په هغه ټولو باندې فتح درکړه.

¹²چې تاسو مخ په وړاندې تلئ نو ما هغوئ د دې دپاره په وارخطايۍ آخته کړل چې هغه دوه امورى بادشاهان وشړم دا کار ستاسو د تُورو او ليندو په ذريعه نۀ وو شوے.

¹³ما تاسو له يو داسې زمکه درکړه چې تاسو هيڅ کله کَرلې نۀ وه او داسې ښارونه مې درکړل چې تاسو جوړ کړى نۀ وُو. اوس تاسو هلته اوسېږئ او د هغه باغونو نه انګور خورئ چې تاسو کَرلى نۀ دى او د هغه ونو نه د زيتُونو مېوه خورئ چې تاسو کَرلى نۀ دى.“

¹⁴نو يشوَع وئيل چې، ”د مالِک خُدائ نه يرېږئ او په اخلاص او ايماندارۍ سره د هغۀ خِدمت وکړئ. او د هغه معبودانو نه ځان خلاص کړئ چې ستاسو پلار نيکۀ په ميسوپوتاميه او مِصر کښې د هغوئ عِبادت کولو او صِرف د مالِک خُدائ خِدمت کوئ.

¹⁵که ستاسو زړۀ نۀ کېږى چې د هغۀ خِدمت وکړئ، نو نن دا فېصله وکړئ چې د چا خِدمت به کوئ، د هغه معبودانو چې ستاسو پلار نيکۀ په ميسوپوتاميه کښې د هغوئ عِبادت کولو يا د اموريانو د معبودانو، چې د چا په مُلک کښې تاسو اوس اوسېږئ. خو پاتې شوه زما او زما د کورنۍ خبره، نو مونږ به د مالِک خُدائ خِدمت کوُو.“

¹⁶خلقو ورته په جواب کښې ووئيل، ”مونږ به هيڅ کله مالِک خُدائ نۀ پرېږدو چې د نورو معبودانو عِبادت وکړُو!

¹⁷مالِک خُدائ زمونږ خُدائ پاک زمونږ پلار نيکۀ او مونږ په مِصر کښې د غلامۍ نه راوويستلو او چې هغۀ کومې معجزې کولې نو هغه مو وليدلې. چې مونږ د هر يو قوم نه هم تېرېدو او هر ځائ له هم تلو نو هغۀ مونږ په حِفاظت کښې ساتلو.

¹⁸کله چې مونږ دې مُلک ته مخ په وړاندې تلو، نو مالِک خُدائ هغه ټول اموريان وشړل کوم چې دلته اوسېدل. نو ځکه مونږ به د مالِک خُدائ خِدمت کوُو، هغه زمونږ خُدائ پاک دے.“

¹⁹يشوَع خلقو ته ووئيل، ”خو کېدے شى چې تاسو د دې قابِل نۀ شئ چې د مالِک خُدائ خِدمت وکړئ. هغه يو مقدس او غېرتى خُدائ پاک دے او هغه به ستاسو ګناهُونه نۀ معاف کوى،

²⁰او که تاسو هغه پرېږدئ او د پردو معبودانو خِدمت وکړئ، نو هغه به ستاسو خِلاف شى او تاسو له به سزا درکړى. هغه به تاسو تباه کړى، اګر چې هغه ستاسو سره مخکښې ښۀ هم وو.“

²¹نو خلقو يشوَع ته ووئيل، ”نه! مونږ به د مالِک خُدائ خِدمت کوُو.“

²²يشوَع هغوئ ته ووئيل، ”تاسو په خپله د دې حقيقت ګواهان يئ چې تاسو د مالِک خُدائ خِدمت خوښ کړے دے.“ هغوئ ووئيل، ”او، مونږ د دې خبرې ګواهان يُو.“

²³نو يشوَع ورته ووئيل، ”تاسو سره چې کوم پردى بُتان دى نو د هغې نه ځان خلاص کړئ، نو داسې به تاسو د مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو د خُدائ پاک سره وفادار اوسئ.“

²⁴بيا خلقو يشوَع ته ووئيل، ”مونږ به د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک خِدمت کوُو. مونږ به د هغۀ حُکمونه منو.“

²⁵نو په هغه ورځ يشوَع د خلقو سره يو تړون وکړو او هلته په شِکم کښې هغۀ ورته قانون او اصُول وښودل.

²⁶يشوَع دا حُکمونه د خُدائ پاک د شريعت په کِتاب کښې وليکل. بيا هغۀ يو لوئ کاڼے واخستلو او د مالِک خُدائ په مقدس ځائ کښې يې د څېړۍ د ونې لاندې ودرولو.

²⁷هغۀ ټولو خلقو ته ووئيل، ”دا کاڼے به زمونږ ګواه وى. دې کاڼى هغه ټولې خبرې اورېدلې دى کومې چې مالِک خُدائ زمونږ سره کړې دى. نو دا به ستاسو خِلاف يو ګواه وى، چې د خُدائ پاک خِلاف د سرکشۍ نه مو وساتى.“

²⁸بيا يشوَع خلق ولېږل او هغوئ ټول د هغه مُلک خپلې برخې ته راواپس شول.

²⁹د هغې نه پس، د مالِک خُدائ خِدمت‌ګار د نون زوئ يشوَع د يو سل او لسو کالو په عُمر کښې وفات شو.

³⁰هغوئ هغه د اِفرائيم د غرونو په مُلک کښې د تمنت سِره سره په خپله زمکه کښې ښخ کړو چې دا مُلک د جعس غر شمالى طرف ته دے.

³¹تر څو پورې چې يشوَع ژوندے وو، نو بنى اِسرائيلو د مالِک خُدائ خِدمت کولو او د هغۀ د مرګ نه پس هغوئ تر هغې پورې هم دغه شان کول چې هغه مشران ژوندى وُو چې کومو مشرانو په خپله هغه هر څۀ وليدل چې مالِک خُدائ څۀ د بنى اِسرائيلو دپاره کړى وُو.

³²بنى اِسرائيلو چې د مِصر نه د يوسف کوم هډُوکى راوړى وُو نو هغوئ هغه د شِکم په هغه زمکه کښې ښخ کړل کومه چې يعقوب د شِکم د پلار د همور د زامنو نه د سپينو زرو په سلو سيکو باندې اخستې وه. دا هغه زمکه وه چې د يوسف د اولاد په ذريعه ميراث شوې وه.

³³د هارون زوئ اِلعازار مړ شو او په جبعه کښې ښخ شو، دا هغه ښار وو چې د اِفرائيم د غرونو په مُلک کښې وو او چې د هغۀ زوئ فينحاس له ورکړے شوے وو.