Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يوشع 5 Bible Online

يوشع 5 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يوشع 5

¹د اُردن نمرپرېواتۀ طرف ته د اموريانو ټول بادشاهان او د مديتران سيند په غاړه د کنعانيانو ټول بادشاهان خبر شول چې مالِک خُدائ د اُردن سيند تر هغې پورې اوچ کړے وو چې اِسرائيليان ترې نه واوړېدل هغوئ د بنى اِسرائيلو نه دومره ويرېدل چې مرګِ حال شول.

²بيا مالِک خُدائ يشوَع ته ووئيل، ”د تېرو کاڼو نه چاړې جوړې کړه او اِسرائيليان سنت کړه.“

³نو يشوَع هم هغسې وکړل څنګه چې مالِک خُدائ حُکم ورکړے وو او هغۀ اِسرائيليان په هغه ځائ کښې سنت کړل چې ورته د سنت غر وئيلے شو

⁴۴‏-۶ کله چې اِسرائيليان د مِصر نه روان شول نو د هغوئ ټول نارينه سنت شوى وو. خو د هغوئ هغه يو کس هم سنت شوے نۀ وو چې په بيابان کښې د څلوېښتو کالو تېرېدو په دوران کښې پېدا شوى وُو او کله چې دا موده تېره شوه نو هغه ټول سړى د خُدائ پاک د نافرمانۍ په وجه مړۀ شول چې د هغوئ عُمر د مِصر نه د تلو په وخت کښې د جنګ کولو وو نو هم هغه شان وشول لکه څنګه چې هغۀ قسم خوړلے وو چې هغوئ به هغه مُلک ونۀ ګورى چې پۍ او شات په کښې ډېر تېر وى او هغۀ د هغوئ پلار نيکۀ سره د دې لوظ کړے وو.

⁷د دغه سړو زامن هيڅ کله سنت شوى نۀ وو بلکه دا هغه نوے نسل وو کوم چې يشوَع سنت کړل.

⁸د سنتو کېدو نه پس ټول نران تر هغې پورې په کېمپ کښې پاتې شو چې روغ شوى نۀ وُو.

⁹مالِک خُدائ يشوَع ته ووئيل، ”نن ما تاسو په مِصر کښې د غلامۍ د شرم نه آزاد کړى يئ.“ او په دې وجه په هغه ځائ جِلجال نوم کېښودے شو چې تر نن ورځې پورې هم په هغه نوم يادېږى.

¹⁰کله چې بنى اِسرائيلو د يريحو سره نزدې د جِلجال په مېدان باندې خېمې ولګولې نو هغوئ د هغې مياشتې د څوارلسمې ورځې په ماښام د فسحې کولو اختر وکړو

¹¹په ورپسې ورځ هغوئ په اول ځل هغه خوراک وکړو چې په کنعان کښې پېدا شوے وو يعنې وريتې دانې او پتيره روټۍ.

¹²چې بنى اِسرائيلو د هغه پېداوار په اول ځل وخوړو نو من پرې بند شول او نور من ورته نۀ ملاوېدل. نو هم د هغه وخت نه هغوئ به هغه څۀ خوړل چې په کنعان کښې پېدا کېدل.

¹³يوه ورځ چې يشوَع يريحو سره نزدې وو نو ناڅاپه يې يو سړے تُوره په لاس مخې ته ولاړ وليدو يشوَع ورنزدې شو او تپوس يې ترې نه وکړو، ”تۀ زمونږ ملګرے يې که زمونږ دشمن يې؟“

¹⁴هغۀ جواب ورکړو، ”يو سره هم نۀ يم زۀ د مالِک خُدائ د لښکر مشر يم.“ يشوَع په زمکه باندې پړمخې پرېوتو او وې وئيل، ”صاحِبه زۀ ستا خِدمت کوُونکے يم تۀ څۀ غواړې چې زۀ يې وکړم؟“

¹⁵د مالِک خُدائ د لښکر مشر هغۀ ته ووئيل، ”څپلۍ وباسه ځکه چې تۀ په مقدسه زمکه ولاړ يې.“ او يشوَع هم هغه شان وکړل چې څۀ ورته وئيلے شوى وُو.