Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب قاضيان 13 Bible Online

قاضيان 13 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

قاضيان 13

¹بنى اِسرائيلو د مالِک خُدائ خِلاف بيا ګناه وکړه، نو هغۀ فلستيان پرېښودل چې څلوېښت کاله پرې حکومت وکړى.

²په هغه وخت کښې د صُرعه په ښار کښې د دان قبيلې يو سړے وو چې نوم يې منوحه وو، د هغۀ ښځه شنډه وه او بچى يې نۀ وُو.

³د مالِک خُدائ فرِښته هغې ته راڅرګنده شوه او ورته يې ووئيل، ”تۀ هيڅ کله د بچو د پېدا کېدو جوګه شوې نۀ يې، خو تۀ به زر اُميدواره شې او يو زوئ به دې وشى.

⁴خيال کوه چې د انګورو شراب يا بير ونۀ څښې او نۀ چې حرام څيز وخورې،

⁵او ستا د زوئ پېدا کېدو نه پس هيڅ کله چې د هغۀ وېښته پرې نۀ کړې، ځکه چې د هغۀ د پېدا کېدو د ورځې نه به هغه خُدائ پاک ته وقف وى. هغه به د فلستيانو نه د بنى اِسرائيلو بچ کول شروع کړى.“

⁶بيا هغه ښځه لاړه او خپل خاوند ته يې ووئيل، ”د خُدائ پاک يو سړے ما له راغلو، هغه د خُدائ پاک د فرِښتې په شان هېبتناک ښکارېدو. ما د هغۀ نه تپوس ونۀ وکړو چې د کوم ځائ نه راغلے يې، نو هغۀ ما ته خپل نوم هم ونۀ ښودلو.

⁷خو هغۀ ما ته ووئيل چې زۀ به اُميدواره شم او يو زوئ به مې وشى. هغۀ راته ووئيل چې د انګورو شراب يا بير مۀ څښه او نه چې حرام څيز وخورې، ځکه چې تر کومې پورې هغه ماشوم ژوندې وى نو هغه به خُدائ پاک ته وقف وى.“

⁸نو منوحه مالِک خُدائ ته سوال وکړو، ”مالِکه خُدايه! د خُدائ پاک هغه سړے کوم چې تا رالېږلے وو هغه پرېږده چې بيا مونږ له راشى او مونږ ته وښائى چې کله هغه هلک پېدا شى نو مونږ د هغۀ سره څۀ وکړُو.“

⁹منوحه چې کوم سوال کړے وو نو خُدائ پاک هم هغه شان وکړل او چې کله هغه ښځه په پټو کښې ناسته وه نو د خُدائ پاک هغه فرِښته ورله واپس راغله، خو د هغې خاوند منوحه د هغې سره نۀ وو،

¹⁰نو هغې سمدستى منډه کړه او خپل خاوند ته يې ووئيل، ”ګوره! هغه بله ورځ چې کوم سړے ما له راغلے وو هغه بيا ما ته څرګند شوے دے.“

¹¹منوحه پاڅېدو او خپلې ښځې پسې لاړو. هغه سړى له ورَغلو او تپوس يې ترې نه وکړو، ”تۀ هغه سړے يې څۀ چا چې زما د ښځې سره خبرې کولې؟“ هغۀ جواب ورکړو، ”او، زۀ هم هغه يم.“

¹²نو منوحه ترې نه تپوس وکړو، ”کله چې ستا خبره رښتيا شى، نو د هغۀ هلک د ژوند اصُول به څۀ وى او د هغۀ کار به څۀ وى؟“

¹³د مالِک خُدائ فرِښتې ورته ووئيل، ”ستا ښځه به دا خبره يقينى کړى چې هغه هر څۀ وکړى چې څۀ ما ورته وئيلى دى.

¹⁴هغه به داسې يو څيز هم نۀ خورى چې د انګورو باغ نه راځى، هغه به يو قِسم شراب هم نۀ څښى او نه به حرام څيز خورى. هغه به خامخا هغه هر څۀ کوى چې ما ورته وئيلى دى.“

¹⁵۱۵‏-۱۶ منوحه ته پته نۀ وه چې دا د مالِک خُدائ فرِښته ده، نو هغۀ ورته ووئيل، ”مونږ سره لږ ايسار شه او مونږ پرېږده چې تا له يو د چېلۍ بچے پوخ کړُو.“ خو فرښتې ورته ووئيل، ”که زۀ ستاسو سره ايساره شم، نو زۀ به ستاسو خوراک نۀ خورم. که تاسو دا پَخول غواړئ، نو دا مالِک خُدائ ته د نذرانې په توګه وسوزوئ.“

¹⁷منوحه ورته ووئيل، ”مونږ ته خپل نوم وښايه، چې کله ستا خبره رښتيا شى نو مونږ به ستا عزت وکړُو.“

¹⁸فرِښتې ورته ووئيل، ”تۀ زما د نوم تپوس ولې کوى؟ دا يو داسې عجيبه نوم دے چې تۀ به ورباندې پوهه نۀ شې.“

¹⁹نو منوحه د چېلۍ يو بچے او څۀ غله واخستله او د ګټ په قربان ګاه باندې يې مالِک خُدائ ته پېش کړو. او چې کله منوحه او د هغۀ ښځې ورته کتل نو مالِک خُدائ يو عجيبه کار وکړو.

²⁰۲۰‏-۲۱ په کوم وخت کښې چې د قربان ګاه نه لمبې ختلې، نو منوحه او د هغۀ ښځې وليدل چې د مالِک خُدائ فرِښته د اور په لمبو کښې بره آسمان ته وختله او منوحه او د هغۀ ښځه پړمخې په زمکې پرېوتل. خو هغوئ هغه سړے بيا ونۀ ليدو نو هغوئ ته پته ولګېده چې دا مالِک خُدائ فرِښته وه.

²²منوحه خپلې ښځې ته ووئيل، ”په دې کښې څۀ شک نشته چې مونږ به مړۀ شو، ځکه چې مونږ خُدائ پاک ليدلے دے!“

²³خو ښځې يې جواب ورکړو، ”که مالِک خُدائ زمونږ وژل غوښتلے، نو هغۀ به هيڅ کله زمونږ نذرانې نۀ قبلولې، نو هغۀ به مونږ ته دا هر څۀ نۀ ښودلے او نۀ به يې راته دا خبرې کړې وې.“

²⁴نو د هغۀ د ښځې يو زوئ وشو او سمسون نوم يې ورباندې کېښودو. هغه ماشوم لوئېدو او مالِک خُدائ برکت ورکړو.

²⁵او د مالِک خُدائ روح هغه په هغه وخت کښې تکړه کړو. چې کله هغه د صُرعه او اِستال په مينځ کښې د دان په کېمپ کښې وو.