Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب قاضيان 21 Bible Online

قاضيان 21 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

قاضيان 21

¹کله چې بنى اِسرائيليان په مصفاه کښې راغونډ شوى وُو، نو هغوئ د مالِک خُدائ سره دا پوخ لوظ کړے وو چې، ”زمونږ يو کس به هم يو بنيامينى له خپله لور نۀ ورکوى.“

²نو اوس د بنى اِسرائيلو خلق بيت‌اېل ته لاړل او هلته تر ماښامه پورې د خُدائ پاک په حضُور کښې ناست وُو. هغوئ په چغو چغو او د ډېر فرياد سره ژړا وکړه،

³”اے مالِکه خُدايه، د بنى اِسرائيلو خُدايه پاکه! داسې ولې وشول؟ د بنيامين قبيله ولې د بنى اِسرائيلو نه ورکېږى؟“

⁴بل سحر وختى خلقو هلته يو قربان‌ګاه جوړه کړه او د سلامتۍ نذرانې او سوزېدونکې نذرانې يې پېش کړې.

⁵هغوئ تپوس وکړو، ”د بنى اِسرائيلو د ټولو قبيلو نه داسې يوه ډله شته چې په مصفاه کښې د مالِک خُدائ په حضُور کښې غونډې ته نه وى تلې؟“ هغوئ پوخ قسم کړے وو چې هر څوک مصفاه له نۀ وى تلے نو هغه به وژلے شى.

⁶بنى اِسرائيل په خپلو وړُونو بنيامينيانو باندې خفه وُو او وې وئيل، ”نن د بنى اِسرائيلو نه يوه قبيله جدا شوه.

⁷مونږ څۀ وکړُو چې د بنيامين کوم سړى پاتې دى چې هغوئ له د ښځو بندوبست وکړُو؟ مونږ د مالِک خُدائ سره پوخ لوظ کړے دے چې مونږ به هغوئ له خپلې لوڼه نۀ ورکوُو.“

⁸کله چې هغوئ تپوس وکړو چې د بنى اِسرائيلو په قبيلو کښې که داسې يوه ډله وى چې هغه په مصفاه کښې غونډې ته نۀ وى تلې، نو هغوئ ته پته ولګېده چې د جِلعاد د يبيس يو کس هم هلته نۀ وو،

⁹کله چې د خلقو حاضرى اخستلے شوه نو د يبيس يو کس هم نۀ وو.

¹⁰نو غونډې خپل دولس زره تکړه سړى د دې حُکم سره ولېږل، ”لاړ شئ او په يبيس کښې سره د ښځو او ماشومانو هر يو کس ووژنئ.

¹¹ټول نران ووژنئ او هغه ټولې ښځې هم ووژنئ چې د سړى سره څملاستلې وى.“

¹²د يبيس په خلقو کښې هغوئ څلور سوه داسې پېغلې پېدا کړې چې د يو سړى سره هم څملاستلې نۀ وې، نو هغوئ يې په شيلو کښې کېمپ ته راوستلې، کوم چې د کنعان په مُلک کښې دے.

¹³بيا ټولې غونډې بنيامينيانو ته دا خبر ولېږلو کوم چې د رِمون ګټ سره وُو او د روغې دپاره جرګه يې ورولېږله.

¹⁴بنيامينيان واپس راغلل او نورو بنى اِسرائيلو هغوئ له د يبيس جينکۍ ورکړې کومې چې وژلے شوې نۀ وې خو دا د هغوئ دپاره کافى نۀ وې.

¹⁵خلق په بنيامينيانو باندې خفه وُو ځکه چې مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو د قبيلو اِتحاد مات کړے وو.

¹⁶نو د غونډې مشرانو ووئيل، ”د بنيامين په قبيله کښې نورې ښځې نشته، کوم سړى چې پاتې دى نو د هغوئ دپاره د ښځو بندوبست څنګه وکړُو؟

¹⁷داسې دې بېخى ونۀ شى چې د بنى اِسرائيلو د دولسو قبيلو نه يوه ختمه شى. مونږ له داسې څۀ طريقه لټول په کار دى چې د بنيامين قبيله ژوندۍ پاتې شى،

¹⁸خو مونږ دا اِجازت نه شو ورکولے چې زمونږ لوڼه وادۀ کړى، ځکه چې مونږ په هغه کس باندې لعنت وئيلے دے چې يو بنيامينى له اِجازت ورکړى چې زمونږ د لوڼو نه يوه وادۀ کړى.“

¹⁹بيا هغوئ ووئيل، ”په شيلو کښې د مالِک خُدائ کالنۍ مېله زر راروانه ده.“ د بيت‌اېل شمالى طرف ته، د لبنان جنوبى طرف ته او د بيت‌اېل او شِکم په مينځ کښې چې کومه لار ده او نَمرخاتۀ طرف ته شيلو دے.

²⁰هغوئ بنيامينيانو ته ووئيل، ”لاړ شئ او د انګورو په باغونو کښې پټ شئ

²¹او وګورئ. کله چې په مېله کښې د شيلو جينکۍ ګډېدو له راووځى نو تاسو د انګورو باغونو نه راووځئ. نو تاسو هر يو کس يوه يوه ښځه د هغوئ نه په زور راونيسئ او د بنيامين علاقې ته يې د ځان سره بوځئ.

²²که د هغوئ پلاران يا وروڼه مونږ له راشى او اِعتراض وکړى، نو مونږ به ورته ووايُو چې د هغوئ سره ښېګړه وکړئ او هغوئ دې ستاسو لوڼه د ځان دپاره وساتى، ځکه چې مونږ ته په جنګ کښې د ټولو سړو دپاره ښځې نۀ دى مِلاو شوې. او چې تاسو خپلې لوڼه هغوئ له نۀ دى ورکړې نو په دې وجه تاسو ګناهګار نۀ يئ.“

²³بنيامينيانو هم داسې وکړل، د هغوئ هر يو کس د هغه ښځو نه يوه يوه ښځه خوښه کړه کومې چې په شيلو کښې ګډېدې او بو يې تلې. بيا هغوئ واپس خپلې علاقې ته لاړل، خپل ښارونه يې دوباره جوړ کړل او هلته اوسېدل.

²⁴هم په هغه وخت باقى بنى اِسرائيل روان شول او هر يو واپس خپلې قبيلې، خپلې کورنۍ او خپل جائيداد له لاړو.

²⁵په هغه وخت کښې د بنى اِسرائيلو بادشاه نۀ وو. ټولو خلقو هم هغه شان کول چې څنګه يې خوښه وه.