Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب قاضيان 8 Bible Online

قاضيان 8 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

قاضيان 8

¹بيا د اِفرائيم سړو جدعون ته ووئيل، ”کله چې تۀ د ميديانيانو سره جنګ له تلې نو مونږ دې ولې ونۀ غوښتلو؟ تا مونږ سره داسې سلوک ولې وکړو؟“ او هغوئ ورباندې سخت تنقيد وکړو.

²خو هغۀ ووئيل، ”ما چې څۀ کولے شول دا د هغې په نِسبت هيڅ هم نۀ دى څۀ چې تاسو کړى دى. که د اِفرائيم سړو لږ څۀ هم کړى دى دا د هغې نه ښۀ دى څۀ چې زما ټولې ډلې کړى دى.

³د دې نه علاوه، د خُدائ پاک د طاقت په ذريعه تاسو د ميديانيانو دوه مشران عوريب او زئيب ووژل. ما داسې څۀ نۀ دى کړى چې ستاسو سره ځان برابر کړم.“ کله چې هغۀ دا ووئيل نو د هغوئ غصه سړه شوه.

⁴په دې وخت کښې جدعون او د هغۀ درې سوه سړى د اُردن سيند له راغلى وُو او د دې نه پورې وتى هم وُو. هغوئ ډېر ستړى وُو، خو بيا هم په دشمن پسې وُو.

⁵کله چې هغوئ سکات ته ورسېدل، نو هغۀ د ښار خلقو ته ووئيل، ”زما سړو له لږه روټۍ ورکړئ. هغوئ ډېر ستړى دى او زۀ د ميديانيانو بادشاهان زِبح او ضلمنع پسې يم.“

⁶خو د سکات مشرانو ووئيل، ”مونږ ستاسو لښکر له خوراک ولې ورکړو؟ تاسو تر اوسه پورې زِبح او ضلمنع نۀ دى نيولى.“

⁷نو جدعون ووئيل، ”ټيک ده! کله چې مالِک خُدائ زِبح او ضلمنع ما ته په حواله کړى، نو ستاسو غوښې به د صحرا په ازغو او غنو باندې وشلوم.“

⁸جدعون فنو اېل ته لاړو او هلته يې خلقو ته هم دغه شان درخواست وکړو، خو د فنو اېل خلقو هم د سکات د خلقو په شان هم دغه شان جواب ورکړو.

⁹نو هغۀ هغوئ ته ووئيل، ”زۀ ځم، په خېر سره به واپس راځم او ستاسو دا برج به راغورزوم!“

¹⁰زِبح او ضلمنع په قرقور کښې د خپل لښکر سره وُو. د صحرا د قبيلو د لښکر نه صِرف پينځلس زره سړى پاتې وُو، يو لاکھ او شل زره فوجيان وژلے شوى وُو.

¹¹جدعون د نوبح او يګبها نَمرخاتۀ طرف ته د قافِلو په لاره لاړو او ناڅاپى يې په لښکر باندې حمله وکړه.

¹²د ميديانيانو دوه بادشاهان زِبح او ضلمنع وتښتېدل، خو هغه ورپسې وُو او وې نيول او د هغوئ ټول لښکر يې په وارخطايۍ آخته کړو.

¹³کله چې جدعون د حِرس درې په لاره د جنګ نه واپس روان وو،

¹⁴هغۀ د سکات يو ځلمے ونيولو او تپوس يې ترې نه وکړو. هغه ځلمى جدعون ته د سکات اووۀ اويا وو مشرانو نومونه وليکل.

¹⁵بيا جدعون د سکات خلقو له لاړو او ورته يې ووئيل، ”تاسو ته ياد دى چې زما د مدد کولو نه مو اِنکار وکړو؟ او ووئيل مو چې مونږ ستا ستړى لښکر له هيڅ خوراک نۀ شو ورکولے ځکه چې تا زِبح او ضلمنع نۀ دى نيولى. نو وګورئ، هغوئ دا دى!“

¹⁶بيا هغۀ د صحرا نه آزغى او غنې يوړې او د سکات مشرانو له يې ورباندې سزا ورکړه.

¹⁷هغۀ په فنو اېل کښې برج هم راغورزولو او د ښار خلق يې ووژل.

¹⁸بيا جدعون زِبح او ضلمنع نه تپوس وکړو، ”تاسو په تبور کښې څوک وژلى دى؟“ هغوئ جواب ورکړو، ”هغوئ ستا په شان وُو، هر يو کس د بادشاه د زوئ په شان وو.“

¹⁹جدعون ورته ووئيل، ”هغوئ زما وروڼه وُو، زما د خپلې مور زامن وُو. زۀ دا قسم خورم که تاسو هغوئ وژلى نۀ وے، نو ما به تاسو نۀ وژلئ.“

²⁰بيا هغۀ خپل مشر زوئ يتر ته ووئيل، ”لاړ شه او هغوئ ووژنه!“ خو هلک خپله تُوره راونۀ ويستله، ځکه چې هغه هلک وو او يرېدلو.

²¹بيا زِبح او ضلمنع جدعون ته ووئيل، ”راشه او په خپله مونږ ووژنه. څنګه چې سړے وى هغسې يې طاقت وى.“ نو جدعون هغوئ ووژل او هغه ټول کالى يې ترې نه يوړل چې د هغوئ د اُوښانو په غاړو کښې وُو.

²²د هغې نه پس، بنى اِسرائيلو جدعون ته ووئيل، ”تۀ او ستا نه پس دې ستا اولاد زمونږ بادشاهان شى ځکه چې تا مونږ د ميدينانو نه بچ کړى يُو.“

²³جدعون جواب ورکړو، ”نۀ به زۀ او نۀ به زما زوئ ستاسو حُکمران وى. مالِک خُدائ به په خپله ستاسو حُکمران وى.“

²⁴خو هغۀ خپله خبره جارى وساتله، ”زۀ به ستاسو نه يو څيز وغواړم. هر يو کس دې ما له هغه والۍ راکړى کومې چې تاسو اخستې دى.“ (د ميديانيانو دا رِواج وو چې هغوئ به د سرو زرو والۍ اچولې.)

²⁵خلقو جواب ورکړو، ”مونږ به په داسې کولو خوشحاله شو.“ هغوئ يوه کپړه خوره کړه او چې هغوئ په لوټ مار کښې کومې د سرو زرو والۍ اخستې وې هغه يې ورباندې کېښودې.

²⁶جدعون ته چې کومې د سرو زرو والۍ مِلاو شوې وې هغه تقريباً شل کيلو وې او په دې کښې کالى، هارونه او د بانجانى رنګ جامې شامِلې نۀ وې چې د ميديان بادشاهانو اغوستې او هغه پټه هم په کښې شامِله نۀ وه چې د هغوئ د اُوښانو په غاړه وه.

²⁷جدعون د سرو زرو يو بُت جوړ کړو او په خپل ښار عفره کښې يې کېښودو. ټولو بنى اِسرائيلو خُدائ پاک پرېښودو او هلته د بُت عِبادت له لاړل. دا د جدعون او د هغۀ د کورنۍ دپاره يو دام جوړ شو.

²⁸نو ميديانيانو د بنى اِسرائيلو نه شکست وخوړو او هغوئ نور د خطرې سبب نۀ شول. څلوېښت کاله په هغه مُلک کښې آمن وو. تر دې پورې چې جدعون مړ شو.

²⁹جدعون واپس خپل کور ته لاړو او هلته اوسېدو.

³⁰د هغۀ اويا زامن وُو، ځکه چې د هغۀ ډېرې ښځې وې.

³¹په شِکم کښې د هغۀ يوه بله ښځه هم وه، د هغې نه يې يو زوئ وشو او ابى مُلک نوم يې پرې کېښودو.

³²د يوآس زوئ جدعون ښۀ په پوخ عُمر کښې مړ شو او د ابيعزر د ډلې په ښار عفره کښې د خپل پلار په اديره کښې ښخ شو.

³³چې څنګه جدعون مړ شو نو بنى اِسرائيلو بيا د خُدائ پاک سره بې غېرتى وکړه او د بعل د بُتانو عِبادت يې وکړو. هغوئ يو بُت جوړ کړو چې نوم يې بعل بريت وو،

³⁴او د مالِک خُدائ خپل خُدائ پاک خِدمت يې نور ونۀ کړو، چا چې هغوئ د ګېرچاپېره د خپلو ټولو دشمنانو نه بچ کړى وُو.

³⁵جدعون چې د بنى اِسرائيلو سره څومره ښۀ کړى وُو نو هغوئ د هغۀ کورنۍ ته هيڅ وفادارى ونۀ ښودله.