Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب روت 3 Bible Online

روت 3 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

روت 3

¹څۀ وخت وروستو نعومى روت ته ووئيل، ”زۀ به خامخا ستا دپاره خاوند لټوم، چې ستا خپل کور آباد شى.

²دا ياد ساته چې بوعز، د چا د ښځو سره چې تا کار کولو، هغه زمونږ رِشته ‌دار دے. اوس دا خبره واوره، هغه به نن شپه په درمند کښې وربشې بادوى.

³نو ولامبه، عطر ولګوه، او د ټولو نه ښې جامې واچوه. او بيا لاندې درمند ته لاړه شه، خو چې هغۀ ته دا پته ونۀ لږى چې تۀ هلته يې تر هغى پورې تر کومې پورې چې هغۀ خوراک څښاک ختم کړے نۀ وى.

⁴تۀ ورته ګوره چې هغه چرته څملى، چې کله هغه اُودۀ شى، نو لاړه شه او د هغۀ نه څادر اُوچت کړه او ورسره اوده شه. نو هغه به تا ته ووائى چې تۀ به څۀ کوې.“

⁵روت ووئيل، ”زۀ به هم هغه شان وکړم لکه څنګه چې تا ما ته ووئيل.“

⁶نو روت درمند ته لاړه او چې څنګه خواښې ورته وئيلى وُو هم هغه شان يې وکړل.

⁷کله چې بوعز خوراک څښاک ختم کړو، نو هغه ښۀ په سر کښې وو. هغه د اوربشو ډېرى له لاړو او څملاستو. روت غلې غلې ورغله، څادر يې ترې اُوچت کړو او هغۀ سره اوده شوه.

⁸هغه د شپې ناڅاپه راويښ شو، په بل مخ واوړېدو، نو حېران شو چې هغۀ سره يوه ښځه اوده ده.

⁹هغۀ ترې تپوس وکړو، ”تۀ څوک يې؟“ هغې جواب ورکړو، ”زۀ روت يم، ستا د پښو خاوره، په ما نظر وکړه، ځکه چې زۀ ستا نزدې رِشته ‌داره يم.“

¹⁰هغۀ ووئيل، ”مالِک خُدائ دې بختوره کړه. تۀ اوس د هغې نه هم لويه وفادارى ښايې چې تا د خواښې دپاره څۀ کړى وُو. تا کولے شول چې يو ځوان سړے دې خوښ کړے وے، مالدار يا غريب، خو تا داسې ونۀ کړل.

¹¹خو روت، اوس خفه کېږه مه. چې تۀ څنګه غواړې زۀ به هم هغه شان وکړم، لکه چې په ښار کښې ټولو خلقو ته پته ده، چې تۀ يوه شريفه ښځه يې.

¹²دا رښتيا دى چې زۀ ستا نزدې رِشته‌ دار يم او زۀ ستا خيال ساتم، خو دلته ستا، زما نه نزدې بل خپل هم شته.

¹³پاتې شپه دلته تېره کړه، او سحر به مونږ وګورو چې هغه ستا ذِمه وارى اخلى يا نه. که اخلى، نو ټيک ده، او که نۀ اخلى، نو زۀ بيا په ژوندى مالِک خُدائ قسم کوم چې زۀ به ستا خيال ساتم. نو اوس دلته تر سحره پورې پاتې شه.“

¹⁴نو هغه ورسره هلته اُودۀ وه او د چرګ د بانګ نه مخکښې پاڅېده چې څوک يې ونۀ وينى، ځکه چې بوعز نۀ غوښتل چې چا ته دا پته ولګى چې د هغې شپه هلته وه.

¹⁵بوعز هغې ته ووئيل، ”خپل څادر دلته خور کړه.“ او هغې خور کړو، او هغۀ هغې له تقريباً شپاړس سېره اوربشې په څادر کښې واچولې او هغه پنډ يې ورپه سر کړو. او هغه ښار ته واپس راغله.

¹⁶کله چې هغه کور ته راغله، خواښې ترينه تپوس وکړو، ”لورې! معامله څنګه شوه؟“ نو روت هغه هر څۀ ورته ووئيل چې بوعز د هغې دپاره کړى وُو.

¹⁷روت دا هم ووئيل چې، ”هغۀ ما ته وئيلى وُو چې تۀ خپلې خواښې له خالى لاسونه مۀ ځه، نو هغۀ ما له دومره ډېرې اوربشې راکړې.“

¹⁸نعومى ورته ووئيل، ”زما لورې اوس صبر کوه چې د دې خبرې څۀ حل راو نۀ وځى نو بوعز به تر هغې پورې په قلاره نۀ کښېنى چې نن دا مسئله حل نۀ کړى.“