Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب اول سموئيل 22 Bible Online

اول سموئيل 22 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

اول سموئيل 22

¹داؤد د جات ښار نه وتښتېدو او د عدولام ښار ته نزدې يو غار ته لاړو. کله چې د هغۀ وروڼه او نوره کورنۍ خبره شوه چې هغه هلته دے، نو هغوئ ورسره مِلاو شول.

²کوم خلق چې په تکليف کښې وُو، قرضدارى وُو يا خفه وُو نو هغوئ ورغلل، دا تقريباً ټول څلور سوه سړى وُو او هغه د هغوئ مشر شو.

³داؤد د هغه ځائ نه په مصفاه کښې موآب ته لاړو او د موآب بادشاه ته يې ووئيل، ”بادشاه سلامت زما مور او پلار پرېږده چې راشى او ستا سره تر هغې پورې ايسار وى چې ما ته پته ولګى چې خُدائ پاک به زما دپاره څۀ کوى.“

⁴نو داؤد خپل مور پلار د موآب بادشاه سره پرېښودل او چې کله داؤد په محفوظ ځائ کښې پټ وو نو هغوئ هلته ايسار وُو.

⁵بيا جاد پېغمبر داؤد له راغلو او ورته يې ووئيل، ”دلته مۀ ايسارېږه، او سمدستى د يهوداه مُلک ته لاړ شه.“ نو داؤد روان شو او د حارت ځنګل ته لاړو.

⁶يوه ورځ ساول په جبعه کښې په غرۀ باندې د غز د ونې لاندې ناست وو، نېزه يې په لاس کښې وه او خپل ټول آفسران ترې نه ګېرچاپېره ولاړ وُو. هغه خبر شو چې داؤد او د هغۀ سړى پېدا شوى دى،

⁷او هغۀ خپلو آفسرانو ته ووئيل، ”د بنيامين سړو غوږ ونيسئ! ستاسو خيال دا دے څۀ چې داؤد به تاسو ټولو له پټى او د انګورو باغونه درکړى؟ او د خپل لښکر آفسران به مو جوړ کړى؟

⁸هم دغه وجه ده څۀ چې تاسو زما خِلاف منصُوبه جوړوئ؟ ستاسو نه يو کس هم ما ته ونۀ وئيل چې زما خپل زوئ د داؤد سره اِتحاد کړے دے. د هيچا سره زما فکر نشته او نۀ ما ته وائى چې زما خپل سړے يعنې داؤد په دې منصُوبه کښې لګيا دے چې زما د وژلو موقع لټوى او زما خپل زوئ د هغۀ حوصله افزائى کوى!“

⁹دوئيګ ادومے هلته د ساول آفسرانو سره ولاړ وو او وې وئيل، ”کله چې داؤد په نوب کښې د اخيطوب زوئ اخيمُلک له تلو نو هغه ما وليدو.

¹⁰اخيمُلک د مالِک خُدائ نه تپوس وکړو چې داؤد څۀ وکړى او بيا هغۀ داؤد له خوراک او د جوليت فلستى تُوره ورکړه.“

¹¹نو ساول بادشاه اخيمُلک اِمام او د هغۀ ټول خپلوان راوغوښتل، کوم چې نوب کښې اِمامان وُو او هغوئ ورله راغلل.

¹²ساول اخيمُلک ته ووئيل، ”اخيمُلکه! خبره واوره.“ نو هغۀ ورته ووئيل، ”بادشاه سلامت وايه!“

¹³ساول ترې نه تپوس وکړو، ”تۀ او د يَسى زوئ زما خِلاف ولې منصُوبه جوړوئ؟ تاسو هغۀ له خوراک او تُوره ولې ورکړه او د هغۀ دپاره مو د خُدائ پاک سره مشوره وکړه نو هغۀ زما خِلاف سرکشى وکړه او هغۀ زما خِلاف نن لاره نيولې ده؟“

¹⁴اخيمُلک ورته ووئيل، ”ستا په ټولو نوکرانو کښې د داؤد په شان وفادار څوک دے؟ هغه د بادشاه زُوم دے، ستا د ټولو حِفاظت کوُونکو فوجيانو مشر دے او ستا په دربار کښې ډېر زيات عزتمند دے.

¹⁵او ما څو ځلې د هغۀ دپاره د خُدائ پاک سره مشوره کړې ده، نو بادشاه سلامت! تۀ د دې خبرې الزام په ما او زما په کورنۍ باندې مۀ لګوه. زۀ ستا خِلاف د يوې منصُوبې نه هم نۀ وم خبر. د دې خبرې نه. زۀ بېخى خبر نۀ يم.“

¹⁶بادشاه ورته ووئيل، ”اخيمُلکه! تۀ او ستا ټول خپلوان به وژلے شى.“

¹⁷د هغۀ سره نزدې چې کوم د هغۀ حِفاظت کوُونکى ولاړ وُو نو هغوئ ته يې ووئيل، ”د مالِک خُدائ اِمامان ووژنئ! هغوئ د داؤد سره سازش وکړو او ما ته يې ونۀ وئيل چې هغه تښتېدلے دے، اګر چې دې ټولو ته پته ده.“ خو د هغۀ حِفاظت کوُونکو د مالِک خُدائ د اِمامانو د وژلو دپاره په هغوئ باندې لاس اُوچتولو نه اِنکار وکړو.

¹⁸نو ساول دوئيګ ته ووئيل، ”تۀ هغوئ ووژنه!“ او دوئيګ هغوئ ټول ووژل. په هغه ورځ باندې هغۀ پينځۀ اتيا اِمامان ووژل کوم چې د پېش بند د وړلو حقدار وُو.

¹⁹ساول دا حُکم هم وکړو چې د اِمامانو د ښار نوب ټول اوسېدونکى دې ووژلے شى: ښځې او سړى، ماشومان او تے رودونکى ماشومان، څاروى، خرۀ او ګډې هر څۀ ووژلے شول.

²⁰خو د اخيمُلک يو زوئ ابياتار وتښتېدو، لاړو او د داؤد سره مِلاو شو.

²¹هغۀ داؤد ته ووئيل، چې ساول د مالِک خُدائ اِمامان څنګه ووژل.

²²داؤد هغۀ ته ووئيل، ”کله چې ما دوئيګ په هغه ورځ هلته وليدو، ما ته پته وه چې هغه به خامخا ساول ته ووائى. نو په دې وجه زۀ ستا د ټولو خپلوانو د مرګ ذِمه وار يم.

²³زما سره ايسار شه او يرېږه مه. ساول مونږ دواړه وژل غواړى، خو تۀ به زما سره په آمن کښې يې.“