Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب اول سموئيل 23 Bible Online

اول سموئيل 23 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

اول سموئيل 23

¹يوه ورځ داؤد واورېدل چې فلستيان د قعيله په ښار باندې حمله کوى او د درمند نه رېبلے شوے فصل پټوى.

²نو هغۀ د مالِک خُدائ نه تپوس وکړو، ”زۀ لاړ شم څۀ چې په دې فلستيانو باندې حمله وکړم؟“ مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”او! په هغوئ حمله وکړه او قعيله بچ کړه.“

³خو د داؤد سړو هغۀ ته ووئيل، ”که مونږ دلته په يهوداه کښې يرېږُو، نو دا به زمونږ دپاره نوره هم سخته شى چې قعيله ته لاړ شو او د فلستيانو په لښکر باندې حمله وکړُو!“

⁴نو داؤد د مالِک خُدائ سره بيا خبره وکړه او مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”قعيله ته ورشه، ځکه چې زۀ به تا له په فلستيانو باندې فتح درکوم.“

⁵نو داؤد او د هغۀ سړى قعيله ته لاړل او په فلستيانو يې حمله وکړه، هغوئ ډېر زيات کسان ووژل او د هغوئ څاروى يې بوتلل. نو داسې داؤد هغه ښار بچ کړو.

⁶کله چې د اخيمُلک زوئ ابياتامار وتښتېدو او په قعيله کښې د داؤد سره مِلاو شو، نو هغۀ د ځان سره پېش بند يوړو.

⁷ساول خبر شو چې داؤد قعيلې ته تلے دے، نو ساول ووئيل، ”خُدائ پاک هغه ما له په لاس کښې راکړے دے. داؤد ځان په خپله ګېر کړو چې هغه يو داسې ښار ته لاړو چې پخې دروازې لرى او تالا کېږى.“

⁸نو ساول خپل لښکر د جنګ دپاره راوغوښتو، چې قعيلې ته لاړ شى او داؤد او د هغۀ لښکر ګېر کړى.

⁹کله چې داؤد خبر شو چې ساول ورباندې د حملې کولو منصُوبه جوړوى، نو هغۀ ابياتامار اِمام ته ووئيل، ”پېش بند دلته راوړه.“

¹⁰بيا داؤد ووئيل، ”مالِکه خُدايه، د بنى اِسرائيلو خُدايه پاکه! ما دا اورېدلى دى چې ساول زما يعنې ستا د خِدمت کوُونکى په وجه قعيلې ته د راتلو او د دې د ورانېدو منصُوبه جوړوى.

¹¹د قعيلې اوسېدونکى به ما ساول له په لاس کښې ورکړى څۀ؟ ساول به په رښتيا راشى څۀ لکه چې ما اورېدلى دى؟ مالِکه خُدايه، د بنى اِسرائيلو خُدايه پاکه! زۀ تا ته سوال کوم او ما له جواب راکړه.“ مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”او، ساول به راځى.“

¹²داؤد بيا تپوس وکړو، ”د قعيلې اوسېدونکى به ما او زما سړى ساول له په لاس کښې ورکوى څۀ؟“ مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”او، هغوئ به تاسو ورته حواله کوى.“

¹³نو داؤد او د هغۀ سړى چې تقريباً ټول شپږ سوه وُو د قعيلې نه سمدستى لاړل او د يو ځائ نه بل ځائ ته تلل. کله چې ساول خبر شو چې داؤد د قعيلې نه تښتېدلے دے، نو هغۀ خپله منصُوبه پرېښوده.

¹⁴داؤد د زيف سره نزدې په صحرا کښې، د غرونو په مُلک کښې په محفوظ ځائ کښې ايسار شو. ساول به هر وخت هغه لټولو، خو خُدائ پاک داؤد هغۀ له په لاس نۀ ورکولو.

¹⁵کله چې داؤد د زيفه سره نزدې په صحرا کښې، په حورِش کښې وو نو پته ورته ولګېده چې ساول د هغۀ په مرګ پسې راوتلے دے.

¹⁶يُونتن هغۀ له هلته ورَغلو او داؤد يې زړۀ ور کړو چې خُدائ پاک ستا مل دے،

¹⁷او ورته يې ووئيل، ”مۀ يرېږه. زما پلار ساول تا ته نقصان نۀ شى در رسولے. هغۀ ته ډېره ښۀ پته ده چې تۀ به د بنى اِسرائيلو بادشاه يې او زۀ به په تا پسې دويم کس يم.“

¹⁸هغوئ دواړو د يو بل سره د مالِک خُدائ په نوم باندې تړون وکړو. داؤد په حورِش کښې ايسار شو او يُونتن خپل کور ته لاړو.

¹⁹د زيف څۀ خلق په جبعه کښې ساول له لاړل او ورته يې ووئيل، ”داؤد زمونږ په علاقه حورِش کښې د حکيله په غرۀ باندې پټ دے، چې دا د يشيمون صحرا جنوبى حِصه ده.

²⁰بادشاه سلامت! مونږ ته پته ده چې تۀ هغه نيول غواړې، نو زمونږ علاقې ته راشه او مونږ به يې ونيسو او تا ته به يې حواله کړُو.“

²¹ساول ورته ووئيل، ”مالِک خُدائ دې تاسو له برکت درکړى ځکه چې تاسو په ما ډېر مِهربانه يئ!

²²لاړ شئ او يو ځل يې بيا وګورئ، دا خبره صفا کړئ چې هغه چرته دے او هغه هلته چا ليدلے دے. ما اورېدلى دى چې هغه ډېر چالاک دے.

²³بالکل هم هغه ځايُونه ولټوئ چرته چې هغه پټ دے او خامخا سيدها ما له واپس خبر راوړئ. بيا به زۀ ستاسو سره لاړ شم او که هغه تر اوسه پورې په هغه علاقه کښې وى، نو هغه به زۀ رانيسم، تر دې پورې چې د يهوداه ټول مُلک به ورپسې لټوم.“

²⁴نو هغوئ روان شول او د ساول نه مخکښې زيف ته واپس راورسېدل. داؤد او د هغۀ سړى د معون په صحرا کښې وُو، چې د يشيمون صحرا په جنوبى حِصه کښې خُشک مېدان دے.

²⁵ساول او د هغۀ سړى د داؤد لټولو دپاره روان شول، خو هغه د دې نه خبر شو او د معون په صحرا کښې د ګټو يو غر ته لاړل او هلته ايسار شو. کله چې ساول د دې نه خبر شو نو هغه په داؤد پسې لاړو.

²⁶ساول او د هغۀ سړى د غرۀ په يو طرف باندې وُو او داؤد او د هغۀ سړى د غرۀ په بل طرف باندې وُو. داؤد تېزى کوله چې د ساول نه لرې شى، خو ساول دومره ورنزدې شو چې داؤد او د هغۀ لښکر يې نيولے هم شول.

²⁷نو هم په هغه وخت يو پېغام ‌وړُونکے راورسېدو او ساول ته يې ووئيل، ”فوراً راواپس شه! فلستيان په مُلک حمله کوى.“

²⁸نو ساول په داؤد پسې نور لا نۀ ړو او د فلستيانو سره جنګ کولو دپاره لاړو. نو دا ځکه د هغه ځائ نوم د تښتېدو ګټ شو.

²⁹داؤد روان شو او د عين جدى علاقې ته لاړو، هلته په محفوظ ځايُونو کښې اوسېدو.