Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب اول سموئيل 25 Bible Online

اول سموئيل 25 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

اول سموئيل 25

¹نو سموئيل مړ شو او ټول بنى اِسرائيليان راغونډ شول او په هغۀ يې غم ژړا وکړه. بيا هغوئ هغه په راما کښې په خپل خاندانى قبر کښې ښخ کړو. <h>حضرت داؤد او ابى جيل</h> د هغې نه پس، داؤد د فاران صحرا ته لاړو.

²۲‏-۳ د کالب د ډلې يو سړے وو چې نوم يې نابال وو، چې هغه د معون د ښار وو او هغۀ د کرمل ښار سره نزدې خپله زمکه لرله. هغه مالداره سړے وو، درې زره ګډې او زر چېلۍ يې لرلې. د هغۀ ښځه ابى جيل ښائسته او هوښياره وه، خو هغه سخت او شوم سړے وو. نابال په کرمل کښې د خپلو ګډو نه وړۍ کلولې،

⁴او داؤد، څوک چې په صحرا کښې وو د دې نه خبر شو چې نابال د خپلو ګډو نه وړۍ کلولې،

⁵نو هغۀ لس ځلمى د دې حُکم سره ولېږل چې کرمل ته لاړ شئ، نابال ولټوئ او زما سلام ورورسوئ.

⁶هغۀ ته ووايئ، ”خوشحاله او ژوندې اوسې، په تا او ستا په کور دې سلامتى وى او په هغه هر څۀ دې سلامتى وى چې تۀ يې لرې.

⁷هغۀ اورېدلى دى چې تۀ د خپلو ګډو وړۍ کلوې او هغۀ غوښتل چې تا ته دا پته ولګى چې کله ستا شپانۀ زمونږ سره وُو نو مونږ هغوئ ته څۀ نقصان نۀ دے رسولے. کله چې هغوئ په کرمل کښې وُو نو هيڅ کله د هغوئ يو څيز هم نۀ دے پټ کړے شوے.

⁸تۀ د خپلو سړو نه تپوس وکړه او هغوئ به تا ته هم دغه شان ووائى. نو تۀ به زمونږ سره ښېګړه وکړې څۀ، ځکه چې مونږ د اختر په ورځ راغلى يُو؟ تۀ مونږ يعنې ستا خِدمت کوُونکو او خپل دوست داؤد له څۀ راکړه.“

⁹د داؤد ځلمى راورسېدل او د داؤد دا پېغام يې نابال له ورکړو. او هغوئ هلته اِنتظار وکړو،

¹⁰او آخِر نابال جواب ورکړو چې، ”داؤد څوک دے؟ د يَسى زوئ څوک دے؟ نن سبا ډېر نوکران د خپلو نېکانو نه تښتى.

¹¹زۀ روټۍ، اوبۀ او هغه ځناور ولې يوسم چې ما د خپلو نوکرانو دپاره حلال کړى دى چې هغه سړو له يې ورکړم چې ما ته پته هم نشته چې هغوئ د کوم ځائ نه راغلى دى!“

¹²د داؤد سړى واپس راغلل او چې نابال څۀ وئيلى وُو نو هغه يې ورته ووئيل.

¹³داؤد خپلو سړو ته ووئيل، ”هر يو سړے خپلې تُورې وتړئ!“ هغۀ حُکم ورکړو او هغوئ ټولو تُورې وتړلې. داؤد په خپله هم تُوره وتړله او تقريباً د خپلو څلورو سوو سړو سره لاړو، چې دوه سوه سړى يې وروستو د سامان سره پرېښودل.

¹⁴د نابال يو نوکر د نابال ښځې ابى جيل ته ووئيل، ”تۀ خبر يې؟ داؤد د صحرا نه پېغام وړُونکى رالېږلى دى چې زمونږ نېک ته سلام ووائى، خو هغۀ يې بې‌عزتى وکړه.

¹⁵خو هغوئ زمونږ سره ډېر ښۀ وُو، هغوئ مونږ کله هم نۀ يُو تنګ کړى او مونږ به هر وخت د هغوئ سره په پټو کښې وُو او زمونږ يو څيز هم نۀ دے پټ کړے شوے.

¹⁶هغوئ شپه او ورځ زمونږ حِفاظت کولو او چې کله هم مونږ د هغوئ سره وُو نو هغوئ زمونږ د رَمو حِفاظت کولو.

¹⁷دا زمونږ د نېک او د هغۀ د ټولې کورنۍ دپاره د تباهۍ سبب جوړېدے شى. هغه دومره بداِخلاقه سړے دے چې د هيچا خبره به هم نۀ اورى!“

¹⁸ابى جيل زر زر دوه سوه روټۍ راټولې کړې، دوه د انګورو شرابو نه ډکې مشکيزې، پينځۀ حلال شوى ګډان او لس کيلو وريتې دانې، سل د کشمشو موټى او دوه سوه موټى د اوچو اينځرو يې واخستل او په خرونو يې بار کړل.

¹⁹بيا هغې نوکرانو ته ووئيل، ”تاسو مخکښې ځئ او زۀ به په تاسو پسې درځم.“ خو هغې خپل خاوند ته هيڅ هم ونۀ وئيل.

²⁰هغې خپل خر د غرۀ په لمن کښې په تاو راتاو لاره باندې روان کړے وو چې ناڅاپه هغه د داؤد او د هغۀ د سړو سره مِلاو شوه چې د هغې طرف ته راروان وُو.

²¹داؤد دا سوچ کولو چې، ”ما په دې صحرا کښې د دې کس د جائيداد حِفاظت ولې وکړو؟ د هغۀ يو څيز مې هم ورکيدلو ته نۀ دے پريښے او چې ما د هغۀ سره کوم مدد کړے دے نو د هغې بدله داسې راکوى!

²²خُدائ پاک دې ما ووژنى که ما هغه ټول سړى د سحر نه مخکښې ونۀ وژل!“

²³کله چې ابى جيل داؤد وليدو، نو هغه زر زر راکُوزه شوه او خپل ځان يې په زمکه وغورزولو

²⁴او د داؤد په پښو کښې پرېوته او هغۀ ته يې ووئيل، ”يواځې ما قصورواره وګڼه، خپلې وينځې له د خبرو کولو اِجازت ورکړه او چې ستا وينځه څۀ وئيل غواړى نو صاحِبه! هغې ته غوږ ونيسه.

²⁵صاحِبه! د دې بې‌کاره سړى نابال خبره مۀ اوره! هغه په رښتيا هم هغه شے دے لکه چې څنګه يې نامه ده، کم عقل! صاحِبه! کله چې ستا نوکران راورسېدل نو زۀ هلته نۀ وم.

²⁶دا مالِک خُدائ وو چې هغۀ د بدل اخستلو نه او تۀ يې د خپلو دشمنانو د وژلو نه ساتلے يې. او اوس زۀ تا ته په ژوندى مالِک خُدائ قسم خورم چې ستا دشمنان او هر څوک چې تا ته نقصان رسوى هغوئ له به د نابال په شان سزا ورکړے شى.

²⁷نو اوس، چې ستا وينځې کومه تُحفه تا له راوړې ده هغه قبوله کړه او خپلو ځلمو له يې ورکړه.

²⁸صاحِبه! که ما څۀ غلطى کړې وى نو ما معاف کړه. مالِک خُدائ به ستا او ستا د بچو بادشاهى قائمه ساتى، ځکه چې زما نېک د مالِک خُدائ دپاره جنګونه کوى، او چې تر کومې پورې تۀ ژوندې يې نو تۀ دې بد عمل ونۀ کړې.

²⁹که څوک په تا باندې حمله کوى او ستا د وژلو کوشش کوى، نو مالِک خُدائ ستا خُدائ پاک به تا داسې بچ ساتى لکه چې څوک د قيمتى خزانې حِفاظت کوى. هغه به ستا دشمنان داسې وغورزوى لکه چې څوک په لينده کښې کاڼې لړه کوى.

³⁰او کله چې مالِک خُدائ هغه ټول ښۀ کارونه کړى وى لکه څنګه يې چې ستا سره وعده کړې ده او تۀ يې د بنى اِسرائيلو مشر جوړ کړے يې،

³¹نو صاحِبه! تۀ به پښېمانه نۀ يې او نۀ به په زړۀ کښې خفه يې، چې بغېر د څۀ وجې نه دې خلق وژلى وى يا دې خپله بدله اخستې وى. او کله چې مالِک خُدائ برکت درکړى، نو مِهربانى وکړه چې خپل خِدمت کوُونکې هېره نۀ کړې.“

³²داؤد ابى جيل ته ووئيل، ”د مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو د خُدائ پاک صِفت دې وى چې هغۀ نن تۀ زما سره مِلاوېدو له راولېږلې!

³³ستا د هوښيارتوب دپاره دې د خُدائ پاک شکر وى او د هغې دپاره چې تا نن وکړل چې د وينې تويولو د جرم او د خپل بدل اخستلو نه دې وساتلم.

³⁴مالِک خُدائ زۀ تا له د نقصان رسولو نه ساتلے يم. خو زۀ د بنى اِسرائيلو په ژوندى خُدائ پاک قسم خورم که تۀ ما سره مِلاوېدو له زر زر نۀ وې راغلې، نو د سحر پورې به د نابال ټول سړى مړۀ شوى وُو.“

³⁵بيا داؤد هغه څۀ قبول کړل چې هغې راوړى وُو او هغې ته يې ووئيل، ”په خېر سره واپس کور ته لاړه شه. ما ستا خبره اورېدلې ده او ستا عرض مې منلے دے.“

³⁶ابى جيل واپس نابال ته لاړه، هغه په کور کښې وو او داسې روټۍ يې کړې وه چې د بادشاهانو سره سمون خورى. هغه په نشه کښې وو او ښۀ په سر کښې وو، نو هغې تر سحر پورې هغۀ ته هيڅ هم ونۀ وئيل.

³⁷بيا کله چې د هغۀ نه نشه لاړه، نو هغې ورته هر څۀ ووئيل. هغه فالج ووهلو او مکمل شل شو.

³⁸تقريباً لس ورځې وروستو مالِک خُدائ نابال ووهلو او مړ شو.

³⁹کله چې داؤد خبر شو چې نابال مړ شو، نو هغۀ ووئيل، ”د مالِک خُدائ ثناء صِفت دې وى! هغۀ د نابال نه زما د بې‌عزتۍ بدله اخستې ده او زۀ يعنې خپل خِدمت کوُونکے يې د غلط کار نه ساتلے يم. مالِک خُدائ نابال له د هغۀ د بدعملۍ سزا ورکړې ده.“ بيا داؤد ابى جيل له خبر ورولېږلو چې زما سره وادۀ وکړه.

⁴⁰د هغۀ نوکران په کرمل کښې هغې له ورغلل او ورته يې ووئيل، ”داؤد مونږ رالېږلى يُو چې تا بوځُو او د هغۀ ښځه شې.“

⁴¹ابى جيل سر زمکې ته ټيټ کړو او وې وئيل، ”زۀ د هغۀ وينځه يم، زۀ د هغۀ د نوکرانو د پښو وينځلو دپاره تياره يم.“

⁴²هغه زر زر پاڅېده او په خر سوَره شوه. پينځۀ نوکرانې ورسره وې، هغه د داؤد د نوکرانو سره لاړه او د هغۀ ښځه شوه.

⁴³داؤد د يزرعيل اخينوعم هم وادۀ کړې وه او دواړه يې ښځې شوې.

⁴⁴په دې دوران کښې، د داؤد چې کومه ښځه وه او د ساول لور وه، ساول هغه د ليس زوئ فلتى له ورکړه. فلتى د جليم د ښار وو.