Read Persian Farsi پيدايش‌ 1 Bible Online

پيدايش‌ 1 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 1

¹در آغاز، هنگامی كه خدا آسمانها و زمين را آفريد،

²زمين، خالی و بی شكل بود، و روح خدا روی توده‌های تاريکِ بخار حركت می‌كرد.

³خدا فرمود: «روشنايی بشود.» و روشنايی شد.

⁴خدا روشنايی را پسنديد و آن را از تاريكی جدا ساخت.

⁵او روشنايی را «روز» و تاريكی را «شب» ناميد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز اول بود.

⁶سپس خدا فرمود: «توده‌های بخار از هم جدا شوند تا آسمان در بالا و اقيانوسها در پايين تشكيل گردند.»

⁷خدا توده‌های بخار را از آبهای پايين جدا كرد و آسمان را به وجود آورد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز دوم بود.

⁹پس از آن خدا فرمود: «آبهای زير آسمان در يكجا جمع شوند تا خشكی پديد آيد.» و چنين شد. خدا خشكی را «زمين» و اجتماع آبها را «دريا» ناميد و خدا اين را پسنديد.

¹¹سپس خدا فرمود: «انواع نباتات و گياهان دانه‌دار و درختان ميوه دار در زمين برويند و هر يک، نوع خود را توليد كنند.» همينطور شد و خدا خشنود گرديد.

¹³شب گذشت و صبح شد. اين، روز سوم بود.

¹⁴سپس خدا فرمود: «در آسمان اجسام درخشانی باشند تا زمين را روشن كنند و روز را از شب جدا نمايند و روزها، فصلها و سالها را پديد آورند.» و چنين شد.

¹⁶پس خدا دو روشنايی بزرگ ساخت تا بر زمين بتابند: روشنايی بزرگتر برای حكومت بر روز و روشنايی كوچكتر برای حكومت بر شب. او همچنين ستارگان را ساخت.

¹⁷خدا آنها را در آسمان قرار داد تا زمين را روشن سازند،

¹⁸بر روز و شب حكومت كنند، و روشنايی و تاريكی را از هم جدا نمايند. و خدا خشنود شد.

¹⁹شب گذشت و صبح شد. اين، روز چهارم بود.

²⁰سپس خدا فرمود: «آبها از موجودات زنده پر شوند و پرندگان بر فراز آسمان به پرواز درآيند.»

²¹پس خدا حيوانات بزرگ دريايی و انواع جانوران آبزی و انواع پرندگان را آفريد. خدا از اين نيز خشنود شد و آنها را بركت داده، فرمود: «موجودات دريايی بارور و زياد شوند و آبها را پُر سازند و پرندگان نيز روی زمين زياد شوند.»

²³شب گذشت و صبح شد. اين، روز پنجم بود.

²⁴سپس خدا فرمود: «زمين، انواع جانوران و حيوانات اهلی و وحشی و خزندگان را به وجود آوَرَد.» و چنين شد.

²⁵خدا انواع حيوانات اهلی و وحشی و تمام خزندگان را به وجود آورد، و از كار خود خشنود گرديد.

²⁶سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.»

²⁷پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد

²⁸و ايشان را بركت داده، فرمود: «بارور و زياد شويد، زمين را پُر سازيد، بر آن تسلط يابيد، و بر ماهيان دريا و پرندگان آسمان و همهٔ حيوانات فرمانروايی كنيد.

²⁹تمام گياهان دانه‌دار و ميوه‌های درختان را برای خوراک به شما دادم،

³⁰و همهٔ علفهای سبز را به حيوانات و پرندگان و خزندگان بخشيدم.»

³¹آنگاه خدا به آنچه آفريده بود نظر كرد و كار آفرينش را از هر لحاظ عالی ديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز ششم بود.