Read Persian Farsi پيدايش‌ 17 Bible Online

پيدايش‌ 17 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 17

¹وقتی ابرام نود و نه ساله بود، خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من خدای قادر مطلق هستم. از من اطاعت كن و آنچه راست است بجا آور.

²با تو عهد می‌بندم كه نسل تو را زياد كنم.»

³ابرام به خاک افتاد و خدا به وی گفت: «من با تو عهد می‌بندم كه قومهای بسيار از تو به وجود آورم.

⁵از اين پس نام تو ابرام نخواهد بود، بلكه ابراهيم؛[۱۲] زيرا من تو را پدر قومهای بسيار می‌سازم.

⁶نسل تو را زياد می‌كنم و از آنها ملتها و پادشاهان به وجود می‌آورم.

⁷من عهد خود را تا ابد با تو و بعد از تو با فرزندانت، نسل‌اندرنسل برقرار می‌كنم. من خدای تو هستم وخدای فرزندانت نيز خواهم بود.

⁸تمامی‌سرزمين كنعان را كه اكنون در آن غريب هستی، تا ابد به تو و به نسل تو خواهم بخشيد و خدای ايشان خواهم بود.»

⁹خدا به ابراهيم فرمود: «وظيفۀ تو و فرزندانت و نسلهای بعد، اين است كه عهد مرا نگاه‌داريد. تمام مردان و پسران شما بايد ختنه شوند تا بدين وسيله نشان دهند كه عهد مرا پذيرفته‌اند.

¹²«هر پسر هشت روزه بايد ختنه شود. اين قانون شامل تمام مردان خانه‌زاد و زرخريد هم می‌شود.

¹³همه بايد ختنه شوند و اين نشانی بر بدن شما خواهد بود از عهد جاودانی من.

¹⁴هركس نخواهد ختنه شود، بايد از قومِ خود طرد شود، زيرا عهد مرا شكسته است.»

¹⁵خدا همچنين فرمود: «اما در خصوص سارای، زن تو: بعد از اين ديگر او را سارای مخوان. نام او ساره (يعنی «شاهزاده») خواهد بود.

¹⁶من او را بركت خواهم داد و از وی به تو پسری خواهم بخشيد. بلی، او را بركت خواهم داد و از او قومها به وجود خواهم آورد. از ميان فرزندان تو، پادشاهان خواهند برخاست.»

¹⁷آنگاه ابراهيم سجده كرد و خنديد و در دل خود گفت: «آيا برای مرد صد ساله پسری متولد شود و ساره در نود سالگی بزايد؟»

¹⁸پس به خدا عرض كرد: «خداوندا، همان اسماعيل را منظور بدار.»

¹⁹ولی خدا فرمود: «مطمئن باش خودِ ساره برای تو پسری خواهد زاييد و تو نام او را اسحاق (يعنی «خنده») خواهی گذاشت. من عهد خود را با او و نسل وی تا ابد برقرار خواهم ساخت.

²⁰اما در مورد اسماعيل نيز تقاضای تو را اجابت نمودم و او را بركت خواهم داد و نسل او را چنان زياد خواهم كرد كه قوم بزرگی از او به وجود آيد. دوازده امير از ميان فرزندان او برخواهند خاست.

²¹اما عهد خود را با اسحاق كه ساره او را سال ديگر در همين موقع برای تو خواهد زاييد، استوار می‌سازم.»

²²آنگاه خدا از سخن گفتن با ابراهيم باز ايستاد و از نزد او رفت.

²³سپس ابراهيم، فرزندش اسماعيل و ساير مردان و پسرانی را كه در خانه‌اش بودند، چنانكه خدا فرموده بود ختنه كرد.

²⁴در آن زمان ابراهيم نود و نه ساله و اسماعيل سيزده ساله بود. هر دو آنها در همان روز با ساير مردان و پسرانی كه در خانه‌اش بودند، چه خانه‌زاد و چه زرخريد، ختنه شدند.