Read Persian Farsi پيدايش‌ 24 Bible Online

پيدايش‌ 24 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 24

¹ابراهيم اكنون مردی بود بسيار سالخورده و خداوند او را از هر لحاظ بركت داده بود.

²روزی ابراهيم به ناظر خانۀ خود كه رئيس نوكرانش بود، گفت: «دستت را زير ران من بگذار و به خداوند، خدای آسمان و زمين قسم بخور كه نگذاری پسرم با يكی از دختران كنعانی اينجا ازدواج كند.

⁴به زادگاهم نزد خويشاوندانم برو و در آنجا برای اسحاق همسری انتخاب كن.»

⁵ناظر پرسيد: «اگر هيچ دختری حاضر نشد زادگاه خود را ترک كند و به اين ديار بيايد، آن وقت چه؟ در آنصورت آيا اسحاق را به آنجا ببرم؟»

⁶ابراهيم در جواب گفت: «نه، چنين مكن!

⁷خداوند، خدای قادر متعال، به من فرمود كه ولايت و خانه پدری‌ام را ترک كنم و وعده داد كه اين سرزمين را به من و به فرزندانم به مِلكيت خواهد بخشيد. پس خودِ خداوند فرشتهٔ خود را پيش روی تو خواهد فرستاد و ترتيبی خواهد داد كه در آنجا همسری برای پسرم اسحاق بيابی و همراه خود بياوری.

⁸اما اگر آن دختر نخواست بيايد، تو از اين قسم آزاد هستی. ولی به هيچ وجه نبايد پسرم را به آنجا ببری.»

⁹پس ناظر دستش را زير ران سَرور خود ابراهيم گذاشت و قسم خورد كه مطابق دستور او عمل كند.

¹⁰او با ده شتر از شتران ابراهيم و مقداری هدايا از اموالِ او بسوی شمالِ بين‌النهرين، به شهری كه ناحور در آن زندگی می‌كرد، رهسپار شد.

¹¹وقتی به مقصد رسيد، شترها را در خارج شهر، در كنار چاه آبی خوابانيد. نزديک غروب كه زنان برای كشيدن آب به سر چاه می‌آمدند،

¹²او چنين دعا كرد: «ای خداوند، خدای سَروَر من ابراهيم، التماس می‌كنم نسبت به سرورم لطف فرموده، مرا ياری دهی تا خواستۀ او را برآورم.

¹³اينک من در كنار اين چاه ايستاده‌ام و دختران شهربرای بردن آب می‌آيند.

¹⁴من به يكی از آنان خواهم گفت: «سبوی خود را پايين بياور تا آب بنوشم.» اگر آن دختر بگويد: «بنوش و من شترانت را نيز سيراب خواهم كرد،» آنگاه خواهم دانست كه او همان دختری است كه تو برای اسحاق در نظر گرفته‌ای و سرورم را مورد لطف خويش قرار داده‌ای.»

¹⁵در حالی كه ناظر هنوز مشغول راز و نياز با خداوند بود، دختر زيبايی به نام رِبِكا كه سبويی بر دوش داشت، سر رسيد و آن را از آب چاه پُر كرد. (ربكا دختر بتوئيل و نوۀ ناحور و مِلكه بود و ناحور برادر ابراهيم بود.)

¹⁶

¹⁷ناظر نزد او شتافت و از وی آب خواست.

¹⁸دختر گفت: «سَروَرم، بنوش!» و فوری سبوی خود را پايين آورد و او نوشيد.

¹⁹سپس افزود: «شترانت را نيز سيراب خواهم كرد.»

²⁰آنگاه آب را در آبشخور ريخت و دوباره بطرف چاه دويد و برای تمام شترها آب كشيد.

²¹ناظر چشم بر او دوخته، چيزی نمی‌گفت تا ببيند آيا خداوند او را در اين سفر كامياب خواهد ساخت يا نه.

²²پس از آنكه ربكا شترها را سيراب نمود، ناظر يک حلقۀ طلا به وزن نيم مثقال و يک جفت النگوی طلا به وزن ده مثقال به او داده، گفت:

²³«به من بگو دختر كه هستی؟ آيا در منزل پدرت جايی برای ما هست تا شب را به سرببريم؟»

²⁴او در جواب گفت: «من دختر بتوئيل و نوهٔ ناحور و مِلكه هستم.

²⁵بلی، ما برای شما و شترهايتان جا و خوراک كافی داريم.»

²⁶آنگاه آن مرد خداوند را سجده كرده، گفت:

²⁷«ای خداوند، خدای سَروَرم ابراهيم، از تو سپاسگزارم كه نسبت به او امين و مهربان بوده‌ای و مرا در اين سفر هدايت نموده، به نزد بستگان سرورم آوردی.»

²⁸پس آن دختر دوان دوان رفته، به اهل خانۀ خود خبر داد.

²⁹وقتی كه برادرش لابان حلقه و النگوها را بر دست خواهرش ديد و از جريان امر مطلع شد، نزد ناظر ابراهيم كه هنوز كنار چاه پيش شترهايش ايستاده بود، شتافت و به او گفت:

³⁰

³¹«ای كه بركت خداوند برتوست، چرا اينجا ايستاده‌ای؟ به منزل ما بيا. ما برای تو و شترهايت جا آماده كرده‌ايم.»

³²پس آن مرد با لابان به منزل رفت و لابان بار شترها را باز كرده، به آنها كاه و علف داد. سپس برای خادم ابراهيم و افرادش آب آورد تا پاهای خود را بشويند.

³³وقتی غذا را آوردند، خادم ابراهيم گفت: «تا مقصود خود را از آمدن به اينجا نگويم لب به غذا نخواهم زد.» لابان گفت: «بسيار خوب، بگو.»

³⁴ناظر گفت: «من خادم ابراهيم هستم.

³⁵خداوند او را بسيار بركت داده است و او مردی بزرگ و معروف می‌باشد. خداوند به او گله‌ها و رمه‌ها، طلا و نقرهٔ بسيار، غلامان و كنيزان، و شترها و الاغهای فراوانی داده است.

³⁶ساره همسر سرورم در سن پيری پسری زاييد، و سرورم تمام دارايی خود را به پسرش بخشيده است.

³⁷سرورم مرا قسم داده كه از دختران كنعانی برای پسرش زن نگيرم،

³⁸بلكه به اينجا نزد قبيله و خاندان پدری‌اش آمده، زنی برای او انتخاب كنم.

³⁹من به سرورم گفتم: «شايد نتوانم دختری پيدا كنم كه حاضر باشد به اينجا بيايد؟»

⁴⁰او به من گفت: «خداوندی كه از او پيروی می‌كنم، فرشتهٔ خود را همراه تو خواهد فرستاد تا در اين سفر كامياب شوی و دختری از قبيله و خاندان پدری‌ام پيدا كنی.

⁴¹تو وظيفه داری به آنجا رفته، پرس و جو كنی. اگر آنها از فرستادن دختر خودداری كردند، آن وقت تو از سوگندی كه خورده‌ای آزاد خواهی بود.»

⁴²«امروز كه به سر چاه رسيدم چنين دعا كردم: ای خداوند، خدای سَروَرم ابراهيم، التماس می‌كنم مرا در اين سفر كامياب سازی.

⁴³اينک در كنار اين چاه می‌ايستم و به يكی از دخترانی كه از شهر برای بردن آب می‌آيند خواهم گفت: «از سبوی خود قدری آب به من بده تا بنوشم.»

⁴⁴اگر آن دختر جواب بدهد: «بنوش و من شترانت را نيز سيراب خواهم كرد،» آنگاه خواهم دانست كه او همان دختری است كه تو برای اسحاق پسر سرورم در نظر گرفته‌ای.

⁴⁵هنوز دعايم تمام نشده بود كه ديدم ربكا با سبويی بر دوش سر رسيد و به سر چاه رفته، آب كشيد و سبو را از آب پُر كرد. به او گفتم: «كمی آب به من بده تا بنوشم.»

⁴⁶او فوراً سبو را پايين آورد تا بنوشم و گفت: «شترانت را نيز سيراب خواهم كرد» و چنين نيز كرد.

⁴⁷«آنگاه از او پرسيدم: تو دختر كه هستی؟ «او به من گفت: «دختربتوئيل و نوه ناحور و مِلكه هستم.» «من هم حلقه را در بينی او و النگوها را به دستش كردم.

⁴⁸سپس سجده كرده خداوند، خدای سَروَرم ابراهيم را پرستش نمودم، چون مرا به راه راست هدايت فرمود تا دختری از خانواده برادر سرور خود برای پسرش پيدا كنم.

⁴⁹اكنون به من جواب بدهيد؛ آيا چنين لطفی در حق سرور من خواهيد كرد و آنچه درست است به جا خواهيد آورد؟ به من جواب بدهيد تا تكليف خود را بدانم.»

⁵⁰لابان و بتوئيل به او گفتند: «خداوند تو را به اينجا هدايت كرده است، پس ما چه می‌توانيم بگوييم؟

⁵¹اينک ربكا را برداشته برو تا چنان كه خداوند اراده فرموده است، همسر پسر سرورت بشود.»

⁵²بمحض شنيدن اين سخن، خادمِ ابراهيم در حضور خداوند به خاک افتاد و او را سجده نمود.

⁵³سپس لباس و طلا و نقره و جواهرات به ربكا داد و هدايای گرانبهايی نيز به مادر و برادرانش پيشكش كرد.

⁵⁴پس ازآن او و همراهانش شام خوردند و شب را در منزل بتوئيل به سر بردند. خادم ابراهيم صبح زود برخاسته، به آنها گفت: «حال اجازه دهيد برويم.»

⁵⁵ولی مادر و برادر ربكا گفتند: «ربكا بايد اقلاً ده روز ديگر پيش ما بماند و بعد از آن برود.»

⁵⁶اما او گفت: «خواهش می‌كنم مرا معطل نكنيد. خداوند مرا در اين سفر كامياب گردانيده است. بگذاريد بروم و اين خبر خوش را به سرورم برسانم.»

⁵⁷ايشان گفتند: «بسيار خوب. ما از دختر می‌پرسيم تا ببينيم نظر خودش چيست.»

⁵⁸پس ربكا را صدا كرده، از او پرسيدند: «آيا مايلی همراه اين مرد بروی؟» وی جواب داد: «بلی، می‌روم.»

⁵⁹آنگاه با او خداحافظی كرده، دايه‌اش راهمراه وی فرستادند.

⁶⁰هنگام حركت، ربكا را بركت داده، چنين گفتند: «خواهر، اميدواريم مادرِ فرزندان بسياری شوی! اميدواريم نسل تو بر تمام دشمنانت چيره شوند.»

⁶¹پس ربكا و كنيزانش بر شتران سوار شده، همراه خادمِ ابراهيم رفتند.

⁶²در اين هنگام اسحاق كه در سرزمين نِگِب سكونت داشت، به بئرلحی رُئی بازگشته بود.

⁶³يک روز عصر هنگامی كه در صحرا قدم می‌زد و غرق انديشه بود، سر خود را بلند كرده، ديد كه اينک شتران می‌آيند.

⁶⁴ربكا با ديدن اسحاق به شتاب از شتر پياده شد

⁶⁵و از خادم پرسيد: «آن مردی كه از صحرا به استقبال ما می‌آيد كيست؟» وی پاسخ داد: «اسحاق، پسر سَروَر من است.» با شنيدن اين سخن، ربكا با روبندِ خود صورتش را پوشانيد.

⁶⁶آنگاه خادم تمام داستان سفر خود را برای اسحاق شرح داد.

⁶⁷اسحاق ربكا را به داخل خيمۀ مادر خود آورد و او را به زنی گرفته به او دل بست و از غم مرگ مادرش تسلی يافت.