Read Persian Farsi پيدايش‌ 25 Bible Online

پيدايش‌ 25 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 25

¹ابراهيم بار ديگر زنی گرفت به نام قطوره كه برای او چندين فرزند به دنيا آورد. اسامی آنها عبارت بود از: زمران، يُقشان، مدان، مديان، يشباق و شوعه.

³شبا و ددان پسران يقشان بودند. ددان پدر اشوريم، لطوشيم و لئوميم بود.

⁴عيفه، عيفر، حنوک، ابيداع و الداعه، پسران مديان بودند.

⁵ابراهيم تمام دارايی خود را به اسحاق بخشيد،

⁶اما به ساير پسرانش كه از كنيزانش به دنيا آمده بودند، هدايايی داده، ايشان را در زمان حيات خويش از نزد پسر خود اسحاق، به ديار مشرق فرستاد.

⁷ابراهيم در سن صد و هفتاد و پنج سالگی، در كمال پيری، كامياب از دنيا رفت و به اجداد خود پيوست.

⁹پسرانش اسحاق و اسماعيل او را در غار مكفيله، جايی كه ساره دفن شده بود، نزديک مِلک ممری واقع در مزرعه‌ای كه ابراهيم از عفرون پسر صوحارِ حيتّی خريده بود، دفن كردند.

¹¹بعد از مرگ ابراهيم، خدا اسحاق را بركت داد. (در اين زمان اسحاق نزديک بئرلحی رُئی ساكن بود.)

¹²اسامی فرزندان اسماعيل، پسر ابراهيم و هاجر مصری (كنيز ساره) بترتيب تولدشان عبارت بود از: نبايوت، قيدار، ادبيل، مبسام، مشماع، دومه، مسا، حداد، تيما، يطور، نافيش و قدمه.

¹⁶هر كدام از اين دوازده پسر اسماعيل، قبيله‌ای به نام خودش به وجود آورد. محل سكونت و اردوگاه اين قبايل نيز به همان اسامی خوانده می‌شد.

¹⁷اسماعيل در سن صد و سی و هفت سالگی مُرد و به اجداد خود پيوست.

¹⁸اعقاب اسماعيل در منطقه‌ای بين حويله و شوركه در مرز شرقی مصر و سر راه آشور واقع بود، ساكن شدند. آنها دايماً با برادران خود در جنگ بودند.

¹⁹اين است سرگذشت فرزندان اسحاق، پسر ابراهيم:

²⁰اسحاق چهل ساله بود كه ربكا را به زنی گرفت. ربكا دختر بتوئيل و خواهر لابان، اهل بين النهرين بود.

²¹ربكا نازا بود و اسحاق برای او نزد خداوند دعا می‌كرد. سرانجام خداوند دعای او را اجابت فرمود و ربكا حامله شد.

²²به نظر می‌رسيد كه دو بچه در شكم او با هم كشمكش می‌كنند. پس ربكا گفت: «چرا چنين اتفاقی برای من افتاده است؟» و در اين خصوص از خداوند سؤال نمود.

²³خداوند به او فرمود: «از دو پسری كه در رحم داری، دو ملت به وجود خواهد آمد. يكی از ديگری قويتر خواهد بود، و بزرگتر كوچكتر را بندگی خواهد كرد!»

²⁴وقتی زمان وضع حمل رسيد، ربكا دوقلو زاييد.

²⁵پسراولی‌كه بدنياآمد، سرخ روبود وبدنش چنان با مو پوشيده شده بودكه گويی پوستين برتن دارد. بنابراين او را عيسو[۱۵] نام نهادند.

²⁶پسر دومی كه به دنيا آمد پاشنۀ پای عيسو را گرفته بود! پس او را يعقوب[۱۶] ‌ ناميدند. اسحاق شصت ساله بود كه اين دوقلوها به دنيا آمدند.

²⁷آن دو پسر بزرگ شدند. عيسو شكارچی‌ای ماهر و مرد بيابان بود، ولی يعقوب مردی آرام و چادرنشين بود.

²⁸اسحاق، عيسو را دوست می‌داشت، چون از گوشت حيواناتی كه او شكار می‌كرد، می‌خورد؛ اما ربكا يعقوب را دوست می‌داشت.

²⁹روزی يعقوب مشغول پختن آش بود كه عيسو خسته و گرسنه از شكار برگشت.

³⁰عيسو گفت: «برادر، از شدت گرسنگی رمقی در من نمانده است، كمی از آن آش سرخ به من بده.» (به همين دليل است كه عيسو را ادوم[۱۷] نيز می‌نامند.)

³¹يعقوب جواب داد: «بشرط آنكه در عوض آن، حق نخست‌زادگی خود را به من بفروشی!»

³²عيسو گفت: «من از گرسنگی می‌ميرم، حق نخست‌زادگی چه سودی برايم دارد؟»

³³اما يعقوب گفت: «قسم بخور كه بعد از اين، حق نخست‌زادگی تو از آن من خواهد بود.» عيسو قسم خورد و به اين ترتيب حق نخست زادگی خود را به برادر كوچكترش يعقوب فروخت.

³⁴سپس يعقوب آش عدس را با نان به عيسو داد. او خـورد و برخاسـت و رفت. ايـن چنين عيسونخست‌زادگی خود را بی‌ارزش شمرد.