Read Persian Farsi پيدايش‌ 30 Bible Online

پيدايش‌ 30 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 30

¹راحيل چون دانست كه نازاست، به خواهر خود حسد برد. او به يعقوب گفت: «به من فرزندی بده، اگر نه خواهم مرد!»

²يعقوب خشمگين شد و گفت: «مگر من خدا هستم كه به تو فرزند بدهم؟ اوست كه تو را نازا گردانيده است.»

³راحيل به او گفت: «با كنيزم بلهه همبستر شو و فرزندان او از آن من خواهند بود.»

⁴پس بلهه را به همسری به يعقوب داد و او با وی همبستر شد.

⁵بلهه حامله شد و پسری برای يعقوب زاييد.

⁶راحيل گفت: «خدا دعايم را شنيد وبه دادم رسيد و اينک پسری به من بخشيده است،» پس او را دان (يعنی «دادرسی») ناميد.

⁷بلهه كنيز راحيل، باز آبستن شد و دومين پسر را برای يعقوب زاييد.

⁸راحيل گفت: «من با خواهر خود مبارزه كردم و بر او پيروز شدم،» پس او را نفتالی (يعنی «مبارزه») ناميد.

⁹وقتی ليه ديد كه ديگر حامله نمی‌شود، كنيز خود زلفه را به يعقوب به زنی داد.

¹⁰زلفه برای يعقوب پسری زاييد.

¹¹ليه گفت: «خوشبختی به من روی آورده است،» پس او را جاد (يعنی «خوشبختی») ناميد.

¹²سپس زلفه دومين پسر را برای يعقوب زاييد.

¹³ليه گفت: «چقدر خوشحال هستم! اينک زنان مرا زنی خوشحال خواهند دانست.» پس او را اَشير (يعنی «خوشحالی») ناميد.

¹⁴روزی هنگام درو گندم، رئوبين مقداری مِهرگياه كه در كشتزاری روييده بود، يافت و آن را برای مادرش ليه آورد. راحيل از ليه خواهش نمود كه مقداری از آن را به وی بدهد.

¹⁵اما ليه به او جواب داد: «كافی نيست كه شوهرم را از دستم ربودی، حالا می‌خواهی مِهرگياه[۱۹] پسرم را هم از من بگيری؟» راحيل گفت: «اگر مِهرگياه پسرت را به من بدهی، من هم اجازه می‌دهم امشب با يعقوب بخوابی.»

¹⁶آن روز عصر كه يعقوب از صحرا بر می‌گشت، ليه به استقبال وی شتافت و گفت: «امشب بايد با من بخوابی، زيرا تو را در مقابل مِهر گياهی كه پسرم يافته است، اجير كرده‌ام!» پس يعقوب آن شب با وی همبستر شد.

¹⁷خدا دعاهای وی را اجابت فرمود و او حامله شده، پنجمين پسر خود را زاييد.

¹⁸ليه گفت: «چون كنيز خود را به شوهرم دادم، خدا به من پاداش داده است.» پس او را يساكار (يعنی «پاداش») ناميد.

¹⁹او بار ديگر حامله شده، ششمين پسر را برای يعقوب زاييد،

²⁰و گفت: «خدا به من هديه ای نيكو داده است. از اين پس شوهرم مرا احترام خواهد كرد، زيرا برايش شش پسر زاييده‌ام.» پس او را زبولون (يعنی «احترام») ناميد.

²¹مدتی پس از آن دختری زاييد و او را دينه ناميد.

²²سپس خدا راحيل را به ياد آورد و دعای وی را اجابت نموده، فرزندی به او بخشيد.

²³او حامله شده، پسری زاييد و گفت: «خدا اين ننگ را از من برداشته است.»

²⁴سپس افزود: «ای كاش خداوند پسر ديگری به من بدهد!» پس او را يوسف[۲۰] ‌ ناميد.

²⁵بعد از آن كه راحيل يوسف را زاييد، يعقوب به لابان گفت: «قصد دارم به وطن خويش بازگردم.

²⁶اجازه بده زنان و فرزندانم را برداشته با خود ببرم، چون می‌دانی با خدمتی كه به تو كرده‌ام بهای آنها را تمام و كمال به تو پرداخته‌ام.»

²⁷لابان به وی گفت: «خواهش می‌كنم مرا ترک نكن، زيرا از روی فال فهميدم كه خداوند بخاطر تو مرا بركت داده است.

²⁸هر چقدر مزد بخواهی به تو خواهم داد.»

²⁹يعقوب جواب داد: «خوب می‌دانی كه طی ساليان گذشته با چه وفاداری به تو خدمت نموده‌ام و چگونه از گله‌هايت مواظبت كرده‌ام.

³⁰قبل از اينكه پيش تو بيايم، گله و رمۀ چندانی نداشتی و اكنون اموالت بی‌نهايت زياد شده است. خداوند بخاطر من از هرنظر به تو بركت داده است. اما من الان بايد به فكر خانوادهٔ خود باشم وبرای آنها تدارک ببينم.»

³¹لابان بار ديگر پرسيد: «چقدر مزد می‌خواهی؟» يعقوب پاسخ داد: «اگر اجازه بدهی امروز به ميان گله‌های تو بروم و تمام گوسفندان ابلق و خالدار و تمام بره‌های سياه رنگ و همۀ بزهای ابلق و خالدار را بجای اجرت برای خود جدا كنم، حاضرم بار ديگر برای تو كار كنم.

³²

³³از آن به بعد، اگر حتی يک بز يا گوسفند سفيد در ميان گلۀ من يافتی، بدان كه من آن را از تو دزديده‌ام.»

³⁴لابان گفت: «آنچه را كه گفتی قبول می‌كنم.»

³⁵پس همان روز لابان به صحرا رفته، تمام بزهای نری كه خطّدار و خالدار بودند و بزهای ماده‌ای كه ابلق و خالدار بودند و تمامی بره‌های سياه رنگ را جدا كرد و به پسران يعقوب سپرد. سپس آنها را به فاصلهٔ سه روز راه از يعقوب دور كرد. خود يعقوب در آنجا ماند تا بقيۀ گلۀ لابان را بچراند.

³⁶

³⁷آنگاه يعقوب شاخه‌های سبز و تازۀ درختان بيد و بادام و چنار را كَند و خطّهای سفيدی بر روی آنها تراشيد.

³⁸اين چوبها را در كنار آبشخور قرار داد تا وقتی كه گله‌ها برای خوردن آب می‌آيند، آنها را ببينند. وقتی گله‌ها می‌خواستند جفتگيری كنند و برای آب خوردن می‌آمدند،

³⁹جلو چوبها با يكديگر جفتگيری می‌كردند و بره‌هايی می‌زاييدند كه خطّدار، خالدار و ابلق بودند.

⁴⁰يعقوب، اين برّه‌ها را از گلۀ لابان جدا می‌كرد و به گلۀ خود می‌افزود. به اين ترتيب او با استفاده از گلهٔ لابان، گلۀ خودش را بزرگ می‌كرد.

⁴¹در ضمن هرگاه حيوانات مادۀ قوی می‌خواستند جفتگيری كنند، يعقوب چوبها را در آبشخور جلو آنها قرار می‌داد تا كنار آنها جفتگيری كنند.

⁴²ولی اگر حيوانات ضعيف بودند، چوبها را در آنجا نمی‌گذاشت. بنابراين حيوانات ضعيف از آنِ لابان و حيوانات قوی از آن يعقوب می‌شدند.

⁴³بدين ترتيب يعقوب بسيار ثروتمند شد و صاحب كنيزان و غلامان، گله‌های بزرگ، شترها و الاغهای زيادی گرديد.