Read Persian Farsi پيدايش‌ 32 Bible Online

پيدايش‌ 32 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 32

¹يعقوب با خانواده‌اش به سفر خود ادامه داد. در بين راه فرشتگان خدا بر او ظاهر شدند. يعقوب وقتی آنها را ديد، گفت: «اين است لشكر خدا.» پس آنجا را محنايم[۲۱] ناميد.

³آنگاه يعقوب، قاصدانی با اين پيغام نزد برادر خود عيسو به ادوم، واقع در سرزمين سعير فرستاد: «بنده‌ات يعقوب تا چندی قبل نزد دايی خود لابان سكونت داشتم.

⁵اكنون گاوها، الاغها، گوسفندها، غلامان و كنيزان فراوانی به دست آورده‌ام. اين قاصدان را فرستاده‌ام تا تو را از آمدنم آگاه سازند. ای سَروَرم، اميدوارم مورد لطف تو قرار بگيرم.»

⁶قاصدان نزد يعقوب برگشته، به وی خبر دادند كه برادرت عيسو با چهار صد نفر به استقبال تو می‌آيد!

⁷يعقوب بی‌نهايت ترسان و مضطرب شد. او اعضاء خانوادۀ خود را با گله‌ها و رمه‌ها و شترها به دو دسته تقسيم كرد

⁸تا اگر عيسو به يک دسته حمله كند، دستۀ ديگر بگريزد.

⁹سپس يعقوب چنين دعا كرد: «ای خدای جدم ابراهيم و خدای پدرم اسحاق، ای خداوندی كه به من گفتی به وطن خود نزد خويشاوندانم برگردم و قول دادی كه مرا بركت دهی،

¹⁰من لياقت اين همه لطف و محبتی كه به من نموده‌ای ندارم. آن زمان كه زادگاه خود را ترک كردم و از رود اردن گذشتم، چيزی جز يک چوبدستی همراه خود نداشتم، ولی اكنون مالک دو گروه هستم!

¹¹اكنون التماس می‌كنم مرا از دست برادرم عيسو رهايی دهی، چون از او می‌ترسم. از اين می‌ترسم كه مبادا اين زنان و كودكان را هلاک كند.

¹²بياد آور كه تو قول داده‌ای كه مرا بركت دهی و نسل مرا چون شنهای ساحل دريا بی‌شمار گردانی.»

¹³يعقوب شب را آنجا به سر برد و دويست بز ماده، بيست بزنر، دويست ميش، بيست قوچ، سی شتر شيرده با بچه‌هايشان، چهل گاو ماده، ده گاونر، بيست الاغ ماده و ده الاغ نر بعنوان پيشكش برای عيسو تدارک ديد.

¹⁶او آنها را دسته دسته جدا كرده، به نوكرانش سپرد و گفت: «از هم فاصله بگيريد و جلوتر از من حركت كنيد.»

¹⁷به مردانی كه دستهٔ اول را می‌راندند گفت كه موقع برخورد با عيسو اگر عيسو از ايشان بپرسد: «كجا می‌رويد؟ برای چه كسی كار می‌كنيد؟ واين حيوانات مال كيست؟»

¹⁸بايد بگويند: «اينها متعلق به بنده‌ات يعقوب می‌باشند و هدايايی است كه برای سَروَر خود عيسو فرستاده است. خودش هم پشت سر ما می‌آيد.»

¹⁹يعقوب همين دستورات را با همان پيغام به ساير دسته‌ها نيز داد. نقشۀ يعقوب اين بود كه خشم عيسو را قبل از اين كه با هم روبرو شوند، با هدايا فرونشاند تا وقتی يكديگر را می‌بينند او را بپذيرد.

²¹پس او هدايا را جلوتر فرستاد اما خود، شب را در خيمه گاه به سر برد.

²²شبانگاه يعقوب برخاست ودو همسر و كنيزان و يازده فرزند و تمام اموال خود را برداشته، به كنار رود اردن آمد وآنها را از گذرگاه يبوق به آنطرف رود فرستاد و خود در همانجا تنها ماند. سپس مردی به سراغ او آمده، تا سپيدۀ صبح با او كشتی گرفت.

²⁵وقتی آن مرد ديد كه نمی‌تواند بر يعقوب غالب شود، بر بالای ران اوضربه‌ای زد و پای يعقوب صدمه ديد.

²⁶سپس آن مرد گفت: «بگذار بروم، چون سپيده دميده است.» اما يعقوب گفت: «تا مرا بركت ندهی نمی‌گذارم از اينجا بروی.»

²⁷آن مرد پرسيد: «نام تو چيست؟» جواب داد: «يعقوب.»

²⁸به او گفت: «پس از اين نام تو ديگر يعقوب نخواهد بود، بلكه اسرائيل[۲۲] ، زيرا نزد خدا و مردم مقاوم بوده و پيروز شده‌ای.»

²⁹يعقوب از او پرسيد: «نام تو چيست؟» آن مرد گفت: «چرا نام مرا می‌پرسی؟» آنگاه يعقوب را در آنجا بركت داد.

³⁰يعقوب گفت: «در اينجا من خدا را روبرو ديده‌ام و با اين وجود هنوز زنده هستم.» پس آن مكان را فنی‌ئيل (يعنی «چهرۀ خدا») ناميد.

³¹يعقوب هنگام طلوع آفتاب به راه افتاد. او بخاطر صدمه‌ای كه به رانش وارد شده بود، می‌لنگيد.

³²(بنی‌اسرائيل تا به امروز ماهيچۀ عِرق النِساء[۲۳] ‌ را كه در ران است نمی‌خورند، زيرا اين قسمت از رانِ يعقوب بود كه در آن شب صدمه ديد.)