Read Persian Farsi پيدايش‌ 38 Bible Online

پيدايش‌ 38 - Persian Farsi bible

پيدايش‌ 38

¹در همان روزها بود كه يهودا خانۀ پدر خود را ترک نموده، به عدولام رفت و نزد شخصی به نام حيره ساكن شد.

²در آنجا او دختر مردی كنعانی به نام شوعا را به زنی گرفت

³و از او صاحب پسری شد كه او را عير ناميد.

⁴شوعا بار ديگر حامله شد و پسری زاييد و او را اونان نام نهاد.

⁵وقتی آنها در كزيب بودند، زن يهودا پسر سوم خود را به دنيا آورد و او را شيله ناميد.

⁶وقتی عير، پسر ارشد يهودا، بزرگ شد پدرش دختری را به نام تامار برای او به زنی گرفت.

⁷اما چون عير شخص شروری بود، خداوند او را كُشت.

⁸آنگاه يهودا به اونان برادر عير گفت: «مطابق رسم ما، تو بايد با زن برادرت تامار ازدواج كنی تا نسل برادرت از بين نرود.»

⁹اونان با تامار ازدواج كرد، اما چون نمی‌خواست فرزندش از آنِ كس ديگری باشد، هر وقت با او نزديكی می‌كرد، جلوگيری نموده، نمی‌گذاشت تامار بچه‌ای داشته باشد كه از آنِ برادر مرده‌اش شود.

¹⁰اين كار اونان در نظر خداوند ناپسند آمد و خدا او را نيز كشت.

¹¹يهودا به عروس خود تامار گفت: «به خانهٔ پدرت برو و بيوه بمان تا اين كه پسر كوچكم شيله بزرگ شود. آن وقت می‌توانی با او ازدواج كنی.» (ولی يهودا قلباً راضی به اين كار نبود، چون می‌ترسيد شيله نيز مثل دو برادر ديگرش هلاک شود.) پس تامار به خانه پدرش رفت.

¹²پس از مدتی، زن يهودا مُرد. وقتی كه روزهای سوگواری سپری شد، يهودا با دوستش حيرۀ عدولامی برای نظارت بر پشمچينی گوسفندان به تمنه رفت.

¹³به تامار خبر دادند كه پدر شوهرش برای چيدنِ پشمِ گوسفندان بطرف تمنه حركت كرده است.

¹⁴تامار لباس بيوگی خود را از تن در آورد و برای اين كه شناخته نشود چادری بر سر انداخته، دم دروازهٔ عينايم سر راه تمنه نشست، زيرا او ديد كه هر چند شيله بزرگ شده ولی او را به عقد وی در نياورده‌اند.

¹⁵يهودا او را ديد، ولی چون او روی خود را پوشانيده بود، او را نشناخت و پنداشت زن بدكاره‌ای است.

¹⁶پس به كنار جاده بطرف او رفته، به او پيشنهاد كرد كه با وی همبستر شود، غافل از اين كه عروس خودش می‌باشد. تامار به او گفت: «چقدر می‌خواهی به من بدهی؟»

¹⁷يهودا گفت: «بزغاله‌ای از گله‌ام برايت خواهم فرستاد.» زن گفت: «برای اين كه مطمئن شوم كه بزغاله را می‌فرستی بايد چيزی نزد من گرو بگذاری.»

¹⁸يهودا گفت: «چه چيزی را گرو بگذارم؟» زن جواب داد: «مُهر و عصايت را.» پس يهودا آنها را به او داد و با وی همبستر شد و در نتيجه تامار آبستن شد.

¹⁹پس از اين واقعه تامار بازگشت و دوباره لباس بيوِگی خود را پوشيد.

²⁰يهودا بزغاله را به دوستش حيرهٔ عدولامی سپرد تا آن را برای آن زن ببرد و اشياء گرويی را پس بگيرد، اما حيره آن زن را نيافت.

²¹پس، از مردم آنجا پرسيد: «آن زن بدكاره‌ای كه دمِ دروازه، سر راه نشسته بود كجاست؟» به او جواب دادند: «ما هرگز چنين زنی در اينجا نديده‌ايم.»

²²حيره نزد يهودا بازگشت و به او گفت: «او را نيافتم و مردمان آنجا هم می‌گويند چنين زنی را در آنجا نديده‌اند.»

²³يهودا گفت: «بگذار آن اشياء مال او باشد، مبادا رسوا شويم. به هر حال من بزغاله را برای او فرستادم، ولی تو نتوانستی او را پيدا كنی.»

²⁴حدود سه ماه بعد از اين واقعه، به يهودا خبر دادند كه عروسش تامار زنا كرده و حامله است. يهودا گفت: «او را بيرون آوريد و بسوزانيد.»

²⁵در حالی كه تامار را بيرون می‌آوردند تا او را بكشند اين پيغام را برای پدر شوهرش فرستاد: «مردی كه صاحب اين مُهر و عصا می‌باشد، پدر بچۀ من است، آيا او را می‌شناسی؟»

²⁶يهودا مُهروعصا راشناخت و گفت: «او تقصيری ندارد، زيرا من به قول خود وفا نكردم و او را برای پسرم شيله نگرفتم.» يهودا ديگر با او همبستر نشد.

²⁷چون وقت وضع حمل تامار رسيد، دو قلو زاييد.

²⁸در موقع زايمان، يكی از پسرها دستش را بيرون آورد و قابله نخ قرمزی به مچ دست او بست.

²⁹اما او دست خود را عقب كشيد و پسر ديگر، اول به دنيا آمد. قابله گفت: «چگونه بيرون آمدی؟» پس او را فارص (يعنی «بيرون آمدن») ناميدند.

³⁰اندكی بعد، پسری كه نخ قرمز به دستش بسته شده بود متولد شد و او را زارح (يعنی «قرمز») ناميدند.