Read Persian Farsi دوم سموئيل 1 Bible Online

دوم سموئيل 1 - Persian Farsi bible

دوم سموئيل 1

¹پس از كشته شدن شائول، داود عماليقی‌ها را سركوب كرد و به شهر صقلغ بازگشت. سه روز از اقامت داود در صقلغ می‌گذشت كه از لشكر شائول يک نفر با لباس پاره، در حاليكه روی سرش خاک ريخته بود، به صقلغ آمد و در حضور داود تعظيم نموده، به خاک افتاد.

³داود از او پرسيد: «از كجا آمده‌ای؟» جواب داد: «از لشكر اسرائيل فرار كرده‌ام.»

⁴داود پرسيد: «به من بگو چه اتفاقی افتاده است؟» جواب داد: «تمام سربازان ما فرار كرده‌اند. عدهٔ زيادی از افراد ما كشته و مجروح شده‌اند. شائول و پسرش يوناتان هم كشته شده‌اند!»

⁵داود از او پرسيد: «از كجا می‌دانی كه شائول و پسرش يوناتان مرده‌اند؟»

⁶گفت: «برحسب تصادف، در كوه جلبوع بودم كه ديدم شائول به نيزهٔ خود تكيه داده بود و عرابه‌ها و سواران دشمن هر لحظه به او نزديكتر می‌شدند.

⁷وقتی شائول چشمش به من افتاد مرا صدا زد. گفتم: بله آقا.

⁸پرسيد كه كی هستم. گفتم: يک عماليقی.

⁹آنوقت التماس كرد: بيا و مرا بكش چون بسختی مجروح شده‌ام و می‌خواهم زودتر راحت شوم.

¹⁰پس من هم او را كشتم، چون می‌دانستم كه زنده نمی‌ماند،[۱] بعد تاج و بازوبندش را گرفتم و نزد آقای خويش آوردم.»

¹¹داود و افرادش وقتی اين خبر را شنيدند از شدت ناراحتی لباس‌های خود را پاره كردند.

¹²آنها برای شائول و پسرش يوناتان و قوم خداوند و بخاطر سربازان شهيد اسرائيلی، تمام روز روزه گرفته، گريه كردند و به سوگواری پرداختند.

¹³آنگاه داود به جوانی كه اين خبر را آورده بود گفت: «تو اهل كجا هستی؟» او جواب داد: «من يک عماليقی هستم ولی در سرزمين شما زندگی می‌كنم.»

¹⁴داود به او گفت: «چطور جرأت كردی پادشاه برگزيدۀ خداوند را بكشی؟»

¹⁵سپس به يكی از افرادش دستور داد او را بكشد و آن مرد او را كشت.

¹⁶داود گفت: «تو خودت باعث مرگت شدی، چون با زبان خودت اعتراف كردی كه پادشاه برگزيدۀ خداوند را كشته‌ای.»

¹⁷آنگاه داود اين مرثيه را برای شائول و يوناتان نوشت و بعد دستور داد در سراسر اسرائيل خوانده شود. (كلمات اين مرثيه در كتاب ياشر نوشته شده است.)

¹⁹«ای اسرائيل، جلال تو برفراز تپه‌ها از بين رفت. دلاوران تو به خاک افتاده‌اند!

²⁰اين را به فلسطينی‌ها نگوييد، مبادا شادی كنند. اين را از شهرهای جت و اشقلون مخفی بداريد، مبادا دختران خدانشناس فلسطين وجد نمايند.

²¹«ای كوه جلبوع، كاش ديگر شبنم و باران بر تو نبارد، كاش ديگر محصول غله در دامنت نرويد، زيرا در آنجا شائول و دلاوران اسرائيل مرده‌اند، از اين پس، سپر شائول را روغن نخواهند ماليد.

²²شائول و يوناتان، هر دو دشمنان نيرومند خود را كشتند و دست خالی از جنگ برنگشتند.

²³«شائول و يوناتان چقدر محبوب و نازنين بودند! در زندگی و در مرگ از هم جدا نشدند! از عقابها سريعتر و از شيرها تواناتر بودند!

²⁴«ای زنان اسرائيل، برای شائول گريه كنيد. او شما را با لباس‌های زيبا و گرانبها می‌پوشانْد و با زر و زيور می‌آراست.

²⁵«يوناتان بر فراز تپه‌ها كشته شده است. دلاوران در ميدان جنگ افتاده‌اند.

²⁶«ای برادر من يوناتان، برای تو بسيار دلتنگم. چقدر تو را دوست داشتم! محبت تو برای من، عميق‌تر از محبت زنان بود!

²⁷«دلاوران به خاک افتاده و مرده‌اند. اسلحه آنها را به غنيمت برده‌اند.»