Read Persian Farsi دوم سموئيل 3 Bible Online

دوم سموئيل 3 - Persian Farsi bible

دوم سموئيل 3

¹اين سرآغاز يک جنگ طولانی بين پيروان شائول و افراد داود بود. داود روزبروز نيرومندتر می‌شد و خاندان شائول روزبروز ضعيفتر.

²در مدتی كه داود در حبرون زندگی می‌كرد، صاحب پسرانی شد. پسر اول داود امنون از زنش اخينوعم،

³پسر دوم او كيلاب از زنش ابيجايل (بيوۀ نابال كرملی)، پسر سوم او ابشالوم پسر معكه (دختر تلمای پادشاه جشور)،

⁴پسر چهارم او ادونيا از حجيت، پسر پنجم او شفطيا از ابيطال

⁵و پسر ششم او يِتَرعام از زنش عجله بودند.

⁶در زمانی كه جنگ بين خاندان شائول و خاندان داود ادامه داشت، ابنير خاندان شائول را تقويت می‌نمود.

⁷يک روز ايشبوشت پسر شائول ابنير را متهم كرد كه با يكی از كنيزان شائول به نام رصفه، دختر اَيه، همبستر شده است.

⁸ابنير خشمگين شد و فرياد زد: «آيا فكر می‌كنی من به شائول خيانت می‌كنم و از داود حمايت می‌نمايم؟ پس از آن همه خوبيهايی كه در حق تو و پدرت كردم و نگذاشتم به چنگ داود بيفتی، حالا بخاطر اين زن به من تهمت می‌زنی؟ آيا اين است پاداش من؟

⁹«پس حالا خوب گوش كن. خدا مرا لعنت كند اگر هر چه در قدرت دارم بكار نبرم تا سلطنت را از تو گرفته به داود بدهم تا همانطور كه خداوند فرموده بود داود در سراسر اسرائيل و يهودا پادشاه شود.»

¹¹ايشبوشت در جواب ابنير چيزی نگفت چون از او می‌ترسيد.

¹²آنگاه ابنير قاصدانی را با اين پيغام نزد داود فرستاد: «چه كسی بايد بر اين سرزمين حكومت كند؟ اگر تو با من عهد دوستی ببندی من تمام مردم اسرائيل را بسوی تو برمی‌گردانم.»

¹³داود پاسخ داد: «بسيار خوب، ولی بشرطی با تو عهد می‌بندم كه همسرم ميكال دختر شائول را با خود نزد من بياوری.»

¹⁴سپس داود اين پيغام رابرای ايشبوشت فرستاد: «همسرم ميكال را به من پس بده، زيرا او را به قيمت كشتن صد فلسطينی خريده‌ام.»

¹⁵پس ايشبوشت، ميكال را از شوهرش فلطئيل[۳] پس گرفت.

¹⁶فلطئيل گريه‌كنان تا بحوريم بدنبال زنش رفت. در آنجا ابنير به او گفت: «حالا ديگر برگرد.» فلطئيل هم برگشت.

¹⁷در ضمن، ابنير با بزرگان اسرائيل مشورت كرده، گفت: «مدتهاست كه می‌خواهيد داود را پادشاه خود بسازيد.

¹⁸حالا وقتش است! زيرا خداوند فرموده است كه بوسيلۀ داود قوم خود را از دست فلسطينی‌ها و ساير دشمنانشان نجات خواهد داد.»

¹⁹ابنير با قبيلۀ بنيامين نيز صحبت كرد. آنگاه به حبرون رفت و توافق‌هايی را كه با اسرائيل و قبيلۀ بنيامين حاصل نموده بود، به داود گزارش داد.

²⁰بيست نفر همراه او بودند و داود برای ايشان ضيافتی ترتيب داد.

²¹ابنير به داود قول داده، گفت: «وقتی برگردم، همهٔ مردم اسرائيل را جمع می‌كنم تا تو را چنانكه خواسته‌ای، به پادشاهی خود انتخاب كنند.» پس داود او را بسلامت روانه كرد.

²²بمحض رفتن ابنير، يوآب و عده‌ای از سپاهيان داود از غارت بازگشتند و غنيمت زيادی با خود آوردند.

²³وقتی به يوآب گفته شد كه ابنير نزد پادشاه آمده و بسلامت بازگشته است،

²⁴با عجله بحضور پادشاه رفت و گفت: «چه كرده‌ای؟ چرا گذاشتی ابنير سالم برگردد؟ تو خوب می‌دانی كه او برای جاسوسی آمده بود و نقشه كشيده كه برگردد و به ما حمله كند!»

²⁶پس يوآب چند نفر را بدنبال ابنير فرستاد تا او را برگردانند. آنها در كنار چشمۀ سيره به ابنير رسيدند و او با ايشان برگشت. اما داود از اين جريان خبر نداشت.

²⁷وقتی ابنير به دروازۀ شهر حبرون رسيد، يوآب به بهانۀ اينكه می‌خواهد با او محرمانه صحبت كند، وی را به كناری برد و خنجر خود را كشيده، به انتقام خون برادرش عسائيل، او را كشت.

²⁸داود چون اين را شنيد، گفت: «من و قوم من در پيشگاه خداوند از خون ابنير تا به ابد مبرا هستيم.

²⁹خون او به گردن يوآب و خانواده‌اش باشد. عفونت و جذام هميشه دامنگير نسل او باشد. فرزندانش عقيم شوند و از گرسنگی بميرند يا با شمشير كشته شوند.»

³⁰پس بدين ترتيب يوآب و برادرش ابيشای، ابنير را كشتند چون او برادرشان عسائيل را در جنگ جبعون كشته بود.

³¹داود به يوآب و همۀ كسانی كه با او بودند دستور داد كه لباس خود را پاره كنند و پلاس بپوشند و برای ابنير عزا بگيرند، و خودش همراه تشييع‌كنندگان جنازه به سر قبر رفت.

³²ابنير را در حبرون دفن كردند و پادشاه و همراهانش بر سر قبر او با صدای بلند گريستند.

³³پادشاه اين مرثيه را برای ابنير خواند: «چرا ابنير بايد با خفت و خواری بميرد؟ ای ابنير، دستهای تو بسته نشد، پاهايت را دربند نگذاشتند؛ تو را ناجوانمردانه كشتند.» و همۀ حضار بار ديگر با صدای بلند برای ابنير گريه كردند.

³⁵داود در روز تشييع‌جنازه چيزی نخورده بود و همه از او خواهش می‌كردند كه چيزی بخورد. اما داود قسم خورده، گفت: «خدا مرا بكشد اگر تا غروب آفتاب لب به غذا بزنم.» اين عمل داود بر دل مردم نشست، در واقع تمام كارهای او را مردم می‌پسنديدند.

³⁷تمام قوم، يعنی هم اسرائيل و هم يهودا، دانستند كه پادشاه در كشتن ابنير دخالت نداشته است.

³⁸داود به افرادش گفت: «امروز در اسرائيل يک مرد، يک سردار بزرگ، كشته شده است.

³⁹هر چند من به پادشاهی برگزيده شده‌ام، ولی نمی‌توانم از عهدۀ اين دو پسر صرويه برآيم. خداوند، عاملان اين شرارت را به سزای اعمالشان برساند.»