Read Persian Farsi دوم‌ پادشاهان‌ 25 Bible Online

دوم‌ پادشاهان‌ 25 - Persian Farsi bible

دوم‌ پادشاهان‌ 25

¹صدقيا بر ضد پادشاه بابل شورش كرد و نبوكدنصر، پادشاه بابل تمام سپاه خود را بطرف اورشليم به حركت درآورد و در روز دهم ماه دهم از سال نهم سلطنت صدقيا، پادشاه يهودا، اورشليم را محاصره كرد.

²اين محاصره تا يازدهمين سال سلطنت صدقيا ادامه يافت.

³در روز نهم از ماه چهارم آن سال، قحطی آنچنان در شهر شدت گرفته بود كه مردم برای خوراک چيزی نداشتند.

⁴آن شب، صدقيای پادشاه و تمام سربازانش ديوار شهر را سوراخ كردند و از دروازه‌ای كه درميان دو حصار نزديک باغ پادشاه بود به جانب درۀ اردن گريختند. سربازان بابلی كه شهر را محاصره كرده بودند پادشاه را تعقيب نموده، در بيابان اريحا او را دستگير كردند و در نتيجه تمام افرادش پراكنده شدند.

⁶آنها صدقيا را به ربله بردند و پادشاه بابل او را محاكمه و محكوم كرد.

⁷سپس پسران صدقيا را جلو چشمانش كشتند و چشمان خودش را نيز از كاسه درآوردند و او را به زنجير بسته، به بابل بردند.

⁸نبوزرادان، فرماندۀ لشكر نبوكدنصر، در روز هفتم ماه پنجم از سال نوزدهم سلطنت نبوكدنصر، به اورشليم آمد.

⁹او خانه خداوند، كاخ سلطنتی و تمام بناهای با ارزش را سوزانيد.

¹⁰سپس به نيروهای بابلی دستور داد كه حصار شهر اورشليم را خراب كنند و خود بر اين كار نظارت نمود.

¹¹او بقيۀ ساكنان شهر را با يهوديان فراری كه طرفداری خود را به پادشاه بابل اعلام كرده بودند، به بابل تبعيد كرد.

¹²ولی افراد فقير و بی‌چيز باقی ماندند تا در آنجا كشت و زرع كنند.

¹³بابليها ستونهای مفرغی خانۀ خداوند و حوض مفرغی و ميزهای متحركی را كه در آنجا بود، شكستند و تمام مفرغ آنها را به بابل بردند.

¹⁴همچنين تمام ديگها، خاک‌اندازها، انبرها، ظروف و تمام اسباب و آلات مفرغی را كه برای قربانی كردن از آنها استفاده می‌شد، بردند. آنها تمام آتشدانها و كاسه‌های طلا و نقره را نيز با خود بردند.

¹⁶ستونها و حوض بزرگ و ميزهای متحرک آن، كه سليمان پادشاه برای خانۀ خداوند ساخته بود، آنقدر سنگين بود كه نمی‌شد وزن كرد.

¹⁷بلندی هر ستون هشت متر بود و سر ستونهای مفرغی آنها كه با رشته‌های زنجير و انارهای مفرغی تزيين شده بود يک متر و نيم ارتفاع داشت.

¹⁸سرايا كاهن اعظم و صفنيا، معاون او، و سه نفر از نگهبانان خانۀ خداوند بدست نبوزرادان، فرماندهٔ لشكر بابل، به بابل تبعيد شدند.

¹⁹همچنين فرماندهٔ سپاه يهودا، پنج مشاور پادشاه، معاون فرماندۀ سپاه كه مسئول جمع‌آوری سرباز بود همراه با شصت نفر ديگر كه در شهر مانده بودند،

²⁰همۀ اينها را نبوزرادان به ربله در سرزمين حمات نزد پادشاه بابل برد.

²¹پادشاه بابل در آنجا همه را كشت. به اين ترتيب يهودا از سرزمين خود تبعيد شد.

²²سپس نبوكدنصر، پادشاه بابل جدليا (پسر اخيقام و نوه شافان) را بعنوان حاكم يهودا بر مردمی كه هنوز در آن سرزمين باقی مانده بودند، گماشت.

²³وقتی فرماندهان و سربازان يهودی كه تسليم نشده بودند، شنيدند كه پادشاه بابل جدليا را حاكم تعيين كرده است، در مصفه به جدليا ملحق شدند. اين فرماندهان عبارت بودند از: اسماعيل پسر نتنيا، يوحنان پسر قاری، سرايا پسر تنحومت نطوفاتی و يازنيا پسر معكاتی.

²⁴جدليا برای آنها قسم خورد و گفت: «لازم نيست از فرماندهان بابلی بترسيد. با خيال راحت در اين سرزمين زندگی كنيد. اگر پادشاه بابل را خدمت كنيد ناراحتی نخواهيد داشت.»

²⁵ولی در ماه هفتم همان سال اسماعيل (پسر نتنيا و نوۀ اليشمع) كه از اعضای خاندان سلطنتی بود، با ده نفر ديگر به مصفه رفت و جدليا و همدستان يهودی و بابلی او را كشت.

²⁶بعد از آن تمام مردم يهودا، از كوچک تا بزرگ، همراه فرماندهان به مصر فرار كردند تا از چنگ بابليها در امان باشند.

²⁷وقتی اويل مرودک پادشاه بابل شد، يهوياكين، پادشاه يهودا را از زندان آزاد ساخت و اين مصادف بود با بيست و هفتمين روز از ماه دوازدهم سی و هفتمين سال اسارت يهوياكين.

²⁸اويل مرودک با يهوياكين به مهربانی رفتار كرد و مقامی به او داد كه بالاتر از مقام تمام پادشاهانی بود كه به بابل تبعيد شده بودند.

²⁹پس لباس زندانی او را عوض كرد و اجازه داد تا آخر عمرش بر سر سفرهٔ پادشاه بنشيند و غذا بخورد.

³⁰تا روزی كه يهوياكين زنده بود، هر روز مبلغی از طرف پادشاه به او پرداخت می‌شد.