Read Persian Farsi دوم‌ پادشاهان‌ 9 Bible Online

دوم‌ پادشاهان‌ 9 - Persian Farsi bible

دوم‌ پادشاهان‌ 9

¹در اين هنگام اليشع يک نفر از گروه انبيا را احضار كرد و به او گفت: «برای رفتن به راموت جلعاد آماده شو. اين ظرف روغن زيتون را نيز بردار و همراه خود ببر.

²وقتی به آنجا رسيدی ييهو را پيدا كن. او پسر يهوشافاط و نوۀ نمشی است. او را از نزد دوستانش به اطاق خلوتی ببر

³و اين روغن رابر سرش بريز. به او بگو كه خداوند او را به پادشاهی اسرائيل انتخاب كرده است. سپس در را باز كن و بسرعت از آنجا دور شو.»

⁴وقتی آن نبی جوان به راموت جلعاد رسيد،

⁵ييهو را ديد كه با ساير سرداران لشكر نشسته است. پس به او گفت: «ای سردار، برای شما پيغامی دارم.» ييهو پرسيد: «برای كداميک از ما؟» جواب داد: «برای شما.»

⁶بنابراين ييهو بلند شد و به داخل خانه رفت. آن نبی جوان روغن را بر سر ييهو ريخت و گفت كه خداوند، خدای اسرائيل می‌فرمايد: «من تو را به پادشاهی قوم خود، اسرائيل انتخاب كرده‌ام.

⁷تو بايد خاندان اخاب را نابود كنی و انتقام خون انبيا و ساير خدمتگزاران مرا كه بدست ايزابل، همسر اخاب كشته شده‌اند، بگيری.

⁸ريشۀ خاندان اخاب بايد بكلی از زمين كنده شود و تمام مردانش نابود شوند.

⁹دودمان او را از بين خواهم برد همانطور كه خاندان يربعام (پسر نباط) و بعشا (پسر اخيا) را از بين بردم.

¹⁰ايزابل زن اخاب را در يزرعيل سگها خواهند خورد و كسی او را دفن نخواهد كرد.» سپس آن نبی در را باز كرد و پا به فرار گذاشت.

¹¹وقتی ييهو نزد دوستانش بازگشت، از او پرسيدند: «آن ديوانه از تو چه می‌خواست؟ آيا اتفاقی افتاده است؟» ييهو جواب داد: «شما كه خوب می‌دانيد او كه بود و چه می‌خواست بگويد.»

¹²گفتند: «نه، ما نمی‌دانيم. بگو چه گفت.» جواب داد: «به من گفت كه خداوند مرا به پادشاهی اسرائيل انتخاب كرده است.»

¹³سرداران فوری پله‌های خانه را با رداهای خود فرش كردند و شيپور زده، اعلان كردند: «ييهو پادشاه است!»

¹⁴آنگاه ييهو (پسر يهوشافاط و نوۀ نمشی) بضد يورام پادشاه، قيام كرد. (يورام كه با نيروهای خود در راموت جلعاد از اسرائيل در برابر نيروهای حزائيل، پادشاه سوريه، دفاع می‌كرد،

¹⁵در اين هنگام به يزرعيل بازگشته بود تا از جراحاتی كه در جنگ برداشته بود، التيام پيدا كند.) ييهو به سرداران همراه خود گفت: «اگر شما می‌خواهيد من پادشاه شوم، نگذاريد كسی به يزرعيل فرار كند و اين خبر را به آنجا برساند.»

¹⁶سپس ييهو بر عرابه‌ای سوار شد و به يزرعيل رفت. يورام مجروح و در شهر يزرعيل بستری بود. (اخزيا، پادشاه يهودا نيز كه به عيادت او رفته بود، در آنجا بسر می‌برد.)

¹⁷ديده‌بانی كه بر برج شهر يزرعيل بود، وقتی ديد ييهو و همراهانش می‌آيند با صدای بلند خبر داده، گفت: «چند سوار به اينطرف می‌آيند.» يورام پادشاه گفت: «سواری بفرست تا بپرسد خبر خوشی دارند يا نه.»

¹⁸پس سواری به پيشواز ييهو رفت و گفت: «پادشاه می‌خواهد بداند كه خبر خوشی داريد يا نه.» ييهو پاسخ داد: «تو را چه به خبر خوش؟ بدنبال من بيا!» ديده‌بان به پادشاه خبر داده، گفت كه قاصد نزد آن سواران رسيد، ولی بازنگشت.

¹⁹پس پادشاه سوار ديگری فرستاد. او نزد ايشان رفت و گفت: «پادشاه می‌خواهد بداند كه خبر خوشی داريد يا نه.» ييهو جواب داد: «تو را چه به خبر خوش؟ بدنبال من بيا!»

²⁰ديده‌بان باز خبر داده، گفت: «او هم بازنگشت! اين سوار بايد ييهو باشد چون ديوانه‌وار می‌راند.»

²¹يورام پادشاه فرمان داده، گفت: «عرابهٔ مرا فوراً حاضر كنيد!» آنگاه او و اخزيا، پادشاه يهودا، هر يک بر عرابه خود سوار شده، به استقبال ييهو از شهر بيرون رفتند و در مزرعۀ نابوت يزرعيلی به او رسيدند.

²²يورام از او پرسيد: «ای ييهو، آيا خبر خوشی داری؟» ييهو جواب داد: «مادامی كه بت‌پرستی و جادوگری مادرت ايزابل رواج دارد، چه خبر خوشی می‌توان داشت؟»

²³يورام چون اين را شنيد عرابه‌اش را برگردانيد و در حال فرار به اخزيا گفت: «اخزيا، خيانت است! خيانت!»

²⁴آنگاه ييهو كمان خود را با قوت تمام كشيده به وسط شانه‌های يورام نشانه رفت و قلب او را شكافت و او به كف عرابه‌اش افتاد.

²⁵ييهو به سردار خود، بِدقَر گفت: «جنازۀ او را بردار و به داخل مزرعۀ نابوت بينداز، زيرا يكبار كه من و تو سوار بر عرابه، پشت سر پدرش اخاب بوديم، خداوند اين پيغام را به او داد: «من در اينجا در مزرعهٔ نابوت تو را به سزای عملت خواهم رساند، زيرا نابوت و پسرانش را كشتی و من شاهد بودم،[۱] پس حال همانطور كه خداوند فرموده است، او را در مزرعۀ نابوت بينداز.»

²⁷هنگامی كه اخزيا، پادشاه يهودا، اين وضع را ديد بسوی شهر بيت‌هگان فرار كرد. ييهو به تعقيب وی پرداخت و فرياد زد: «او را هم بزنيد.» پس افراد ييهو او را در سر بالايی راهی كه به شهر جور می‌رود و نزديک يبلعام است، در عرابه‌اش مجروح كردند. او توانست تا مجدو فرار كند، ولی در آنجا مرد.

²⁸افرادش جنازۀ او را در عرابه‌ای به اورشليم بردند و در آرامگاه سلطنتی دفن كردند.

²⁹(اخزيا در يازدهمين سال سلطنت يورام، پادشاه اسرائيل، پادشاه يهودا شده بود.)

³⁰ايزابل وقتی شنيد ييهو به يزرعيل آمده است، به چشمانش سرمه كشيد و موهايش را آرايش كرد و كنار پنجره به تماشا نشست.

³¹وقتی ييهو از دروازه وارد شد، ايزابل او را صدا زده، گفت: «ای قاتل، ای زمری،[۲] چرا اربابت را كشتی؟»

³²ييهو بسوی پنجره نگاه كرد و فرياد زد: «در آنجا چه كسی طرفدار من است؟» دو سه نفر از خدمتگزاران دربار از پنجره به او نگاه كردند.

³³ييهو به آنها دستور داد كه او را به پايين بيندازند. آنها ايزابل را از پنجره پايين انداختند و خونش بر ديوار و پيكرۀ اسبها پاشيد و خود او زير سم اسبها لگدمال شد.

³⁴ييهو وارد كاخ شد و به خوردن و نوشيدن پرداخت. سپس گفت: «يكی برود و آن زن لعنتی را دفن كند، چون به هر حال او شاهزاده‌ای بوده است.»

³⁵ولی وقتی خدمتگزاران برای دفن ايزابل رفتند، فقط كاسهٔ سر و استخوانهای دستها و پاهای او را پيدا كردند.

³⁶پس بازگشتند و به ييهو گزارش دادند. او گفت: «اين درست همان چيزی است كه خداوند به ايليای نبی فرموده بود كه سگها گوشت ايزابل را در مزرعۀ يزرعيل می‌خورند

³⁷و باقيماندۀ بدنش مثل فضله پخش می‌شود تا كسی نتواند او را تشخيص دهد.»