Read Persian Farsi اول‌ تواريخ‌ ايام‌ 17 Bible Online

اول‌ تواريخ‌ ايام‌ 17 - Persian Farsi bible

اول‌ تواريخ‌ ايام‌ 17

¹پس از آنكه داود در كاخ سلطنتی خود ساكن شد، روزی به ناتان نبی گفت: «من در اين كاخ زيبا كه با چوب سرو ساخته شده است زندگی می‌كنم، در حالی كه صندوق عهد خداوند در يک خيمه نگهداری می شود!»

²ناتان در جواب داود گفت: «آنچه را كه در نظر داری انجام بده زيرا خدا با توست.»

³ولی همان شب خدا به ناتان فرمود

⁴كه برود و به خدمتگزار او داود چنين بگويد: «تو آن كسی نيستی كه بايد برای من خانه‌ای بسازد.

⁵زيرا من هرگز در ساختمانی ساكن نبوده‌ام. از آن زمان كه بنی‌اسرائيل را از مصر بيرون آوردم تا به امروز خانۀ من يک خيمه بوده است و از جايی به جای ديگر در حركت بوده‌ام.

⁶در طول اين مدت هرگز به هيچكدام از رهبران اسرائيل كه آنها را برای شبانی قوم خود تعيين نموده بودم، نگفتم كه چرا برايم خانه‌ای از چوب سرو نساخته‌ايد؟

⁷«و حال خداوند قادر متعال می‌فرمايد كه وقتی چوپان ساده‌ای بيش نبودی و در چراگاه‌ها از گوسفندان نگهداری می‌كردی، تو را به رهبری قوم اسرائيل برگزيدم.

⁸هر جايی كه رفته‌ای با تو بوده‌ام و دشمنانت را نابود كرده‌ام. تو را از اين هم بزرگتر می‌كنم تا يكی از معروفترين مردان دنيا شوی!

⁹برای قوم خود سرزمينی انتخاب كردم تا در آن سروسامان بگيرند. اين وطن آنها خواهد بود و قومهای بت‌پرست ديگر مثل سابق كه قوم من تازه وارد اين سرزمين شده بود، بر آنها ظلم نخواهند كرد. تو را از شر تمام دشمنانت حفظ خواهم كرد. اين منم كه خانۀ تو را می‌سازم.

¹¹وقتی تو بميری و به اجدادت ملحق شوی، من يكی از پسرانت را وارث تاج و تخت تو می‌سازم و حكومت او را تثبيت می‌كنم.

¹²او همان كسی است كه خانه‌ای برای من می‌سازد. من سلطنت او را تا به ابد پايدارمی‌كنم.

¹³من پدر او و او پسر من خواهد بود و محبت من از او دور نخواهد شد، آنطور كه از شائول دور شد.

¹⁴تا به ابد او را بر قوم خود و سرزمين اسرائيل خواهم گماشت و فرزندانش هميشه پادشاه خواهند بود.»

¹⁵پس ناتان نزد داود بازگشت و آنچه را كه خداوند فرموده بود به او باز گفت.

¹⁶آنگاه داود به خيمۀ عبادت رفت و در آنجا نشسته، درحضور خداوند چنين دعا كرد: «ای خداوند، من كيستم و خاندان من چيست كه مرا به اين مقام رسانده‌ای؟

¹⁷به اين هم اكتفا نكردی بلكه به نسل آيندهٔ من نيز وعده‌ها دادی. ای خداوند، تو مرا از همۀ مردم سرافرازتر كرده‌ای.

¹⁸ديگر چه بگويم كه تو می‌دانی من نالايق هستم ولی با وجود اين سرافرازم كرده‌ای.

¹⁹اين خواست تو بود كه بخاطر خدمتگزارت داود اين كارهای بزرگ را انجام دهی و وعده‌های عظيم را نصيب خدمتگزارت گردانی.

²⁰هرگز نشنيده‌ايم كه خدايی مثل تو وجود داشته باشد! تو خدای بی‌نظيری هستی!

²¹در سراسر دنيا، كدام قوم است كه مثل قوم تو، بنی‌اسرائيل، چنين بركاتی يافته باشد؟ تو بنی‌اسرائيل را رهانيدی تا از آنها برای خود قومی بسازی و نامت را جلال دهی. با معجزات عظيم، مصر را نابود كردی.

²²بنی‌اسرائيل را تا به ابد قوم خود ساختی و تو ای خداوند، خدای ايشان شدی.

²³«ای خداوند باشد آنچه كه دربارۀ من و خاندانم وعده فرموده‌ای، به انجام رسد.

²⁴اسم تو تا به ابد ستوده شود و پايدار بماند و مردم بگويند: خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل است. تو خاندان مرا تا به ابد حفظ خواهی كرد.

²⁵ای خداوند من، تو به من وعده دادی كه خاندانم تا به ابد بر قوم تو سلطنت كند. به همين سبب است كه جرأت كرده‌ام چنين دعايی در حضورت بنمايم.

²⁶ای خداوند تو واقعاً خدا هستی و تو اين چيزهای خوب را به من وعده فرموده‌ای.

²⁷ای خداوند، بگذار اين بركت هميشه از آن فرزندان من باشد زيرا وقتی تو بركت می‌دهی، بركت تو ابدی است.»