Read Persian Farsi دوم‌ تواريخ‌ ايام‌ 32 Bible Online

دوم‌ تواريخ‌ ايام‌ 32 - Persian Farsi bible

دوم‌ تواريخ‌ ايام‌ 32

¹مدتی بعد از اصلاحات حزقيای پادشاه، سنحاريب، پادشاه آشور به سرزمين يهودا هجوم آورد و شهرهای حصاردار را محاصره كرد و در صدد تسخير آنها برآمد.

²وقتی حزقيا فهميد كه سنحاريب قصد حمله به اورشليم را دارد

³با مقامات مملكتی و فرماندهان سپاه به مشورت پرداخت. آنها تصميم گرفتند چشمه‌های آب بيرون شهر را ببندند.

⁴پس عدۀ زيادی از مردم را جمع كردند و چشمه‌ها و نهری را كه در ميان مزرعه‌ها جاری بود، مسدود ساختند. آنها گفتند: «نبايد بگذاريم پادشاه آشور به آب دسترسی پيدا كند.»

⁵سپس حزقيا قسمت‌های خراب شدۀ حصار اورشليم را تعمير كرد و بر آن برجهايی ساخت. او حصار ديگری نيز در پشت حصار اصلی درست كرده به اين وسيله نيروی دفاعی خود را تقويت نمود. همچنين قلعهٔ ملو را كه در شهر داود بود مستحكم نمود و تعداد زيادی سلاح و سپر تهيه ديد.

⁶حزقيا مردم شهر را فرا خواند و فرماندهان بر آنها گماشت و آنها را در دشت وسيع مقابل شهر جمع كرده، با اين كلمات آنها را تشويق نمود:

⁷«دلير و قوی باشيد و از پادشاه آشور و سپاه بزرگ او نترسيد، زيرا آن كه با ماست تواناتر از اوست!

⁸پادشاه آشور سپاه بزرگی همراه خود دارد ولی آنها انسانهايی بيش نيستند، اما ما خداوند، خدای خود را همراه خود داريم كه به ما كمک می‌كند و برای ما می‌جنگد.» اين سخنان حزقيا به ايشان قوت قلب بخشيد.

⁹آنگاه سنحاريب، پادشاه آشور كه با سپاه بزرگ خود شهر لاكيش را محاصره كرده بود، قاصدانی را با اين پيام نزد حزقيا و مردم يهودا كه در اورشليم جمع شده بودند فرستاد:

¹⁰«سنحاريب، امپراطور آشور چنين می‌گويد: به چه كسی اميد بسته‌ايد كه در اورشليم در محاصره باقی می‌مانيد؟

¹¹حزقيای پادشاه با اين وعده كه خداوند شما را از چنگ پادشاه آشور خواهد رهانيد، می‌خواهد شما را آنقدر در آنجا نگه‌دارد تا از گرسنگی و تشنگی بميريد.

¹²مگر همين حزقيا نبود كه تمام معبدهای خدا را كه برفراز تپه‌ها بود خراب كرد و به يهودا و اورشليم دستور داد كه فقط در برابر يک قربانگاه عبادت كنند و فقط بر روی آن بخور بسوزانند؟

¹³مگر نمی‌دانيد من و اجداد من چه بر سر قومهای ديگر آورده‌ايم؟ كدام يک از خدايان آن قومها توانستند برای نجات سرزمينشان كاری انجام دهند؟ پس آيا فكر می‌كنيد خدای شما می‌تواند شما را از چنگ من برهاند؟

¹⁵نگذاريد حزقيا شما را فريب دهد. حرفهای او را باور نكنيد. باز هم می‌گويم، خدايان هيچ مملكتی تاكنون نتواسته‌اند قوم خود را از دست من و اجدادم برهانند، چه رسد به خدای شما.»

¹⁶قاصدان پادشاه آشور، سخنان اهانت‌آميز بسياری برضد خداوند و خدمتگزار او حزقيا گفتند.

¹⁷همچنين امپراطور آشور نامه‌ای به اين مضمون برضد خداوند، خدای اسرائيل نوشته، او را اهانت نمود: «خدايان ممالک ديگر نتوانستند ملت خود را از چنگ من برهانند، مسلماً خدای حزقيا هم نخواهد توانست ملت خود را از دست من برهاند.»

¹⁸قاصدان با صدای بلند به زبان عبری، مردمی را كه روی حصار شهر جمع شده بودند تهديد می‌كردند و سعی داشتند آنها را بترسانند و مضطرب كنند تا بتوانند شهر را بگيرند.

¹⁹قاصدان گمان می‌كردند خدای اورشليم هم مانند خدايان ساير كشورها ساخته و پرداختۀ دست انسان است؛ به اين دليل بود كه چنين سخن می‌گفتند.

²⁰سپس حزقيای پادشاه و اشعيای نبی (پسر آموص) دعا كردند و از خدا كمک طلبيدند.

²¹خداوند نيز فرشته‌ای فرستاد و سربازان آشور و همۀ فرماندهان و افسرانشان را هلاک كرد. پس سنحاريب با خفت به سرزمين خود بازگشت و هنگامی كه داخل معبد خدای خود شد، پسران خودش او را در آنجا كشتند.

²²به اين طريق خداوند، حزقيا و مردم اورشليم را از دست سنحاريب و ساير دشمنان نجات داد و در سراسر مملكت او صلح و امنيت برقرار نمود.

²³عدۀ زيادی به اورشليم آمده، هدايايی برای خداوند و حزقيا آوردند. از آن پس، حزقيای پادشاه در ميان تمام قومها بسيار سربلند شد.

²⁴در آن روزها حزقيا بيمار شد و نزديک بود بميرد. او به درگاه خداوند دعا كرد و خداوند به او نشان داد كه شفا خواهد يافت.

²⁵اما حزقيا مغرور شد و پس از شفايش مطابق ميل خدا رفتار نكرد، به همين علت خشم خدا عليه او و يهودا و اورشليم افروخته گرديد.

²⁶آنگاه حزقيا و ساكنان اورشليم از غرور خود توبه كردند و در نتيجه در طول حيات حزقيا، غضب خداوند بر آنها نازل نشد.

²⁷حزقيا بسيار ثروتمند شد و به اوج افتخار رسيد. به دستور او برای نگه‌داری طلا و نقره و جواهرات و عطريات و اشياء قيمتی و سپرهايش، انبارها ساختند.

²⁸او همچنين انبارها برای ذخيره كردن غلات، شراب و روغن زيتون؛ طويله‌ها برای حيوانات و آغلها برای گله‌ها ساخت.

²⁹خدا گله‌ها و رمه‌ها و ثروت زيادی به او بخشيد و او برای نگه‌داری آنها شهرها ساخت.

³⁰حزقيا جلو نهر بالايی جيحون يک سد درست كرد و آب آن را بسمت غرب شهر داود جاری نمود. او به هر كاری دست می‌زد موفق می‌شد.

³¹اما وقتی فرستادگانی از بابل آمدند تا دربارهٔ معجزۀ شفا يافتن او اطلاعاتی كسب كنند، خدا حزقيا را بحال خود واگذاشت تا ماهيت خود را نشان دهد و معلوم شود چگونه آدمی است.

³²شرح بقيهٔ رويدادهای دوران سلطنت حزقيا و كارهای خوب او در كتاب اشعيای نبی (پسر آموص) و كتاب «تاريخ پادشاهان يهودا و اسرائيل» نوشته شده است.

³³وقتی حزقيا مرد او را در قسمت بالايی آرامگاه سلطنتی در كنار پادشاهان ديگر به خاک سپردند و تمام يهودا و اورشليم در زمان وفاتش نسبت به او ادای احترام كردند. پس از او پسرش منسی بر تخت سلطنت نشست.