Read Persian Farsi خروج‌ 17 Bible Online

خروج‌ 17 - Persian Farsi bible

خروج‌ 17

¹بنی‌اسرائيل به دستور خداوند از صحرای سين كوچ كردند و پس از چند توقف كوتاه، در رفيديم اردو زدند. اما وقتی به آنجا رسيدند، ديدند كه در آن مكان نيز آب برای نوشيدن پيدا نمی‌شود.

²پس گله و شكايت آغاز كردند و به موسی گفتند: «به ما آب بده تا بنوشيم.» موسی جواب داد: «چرا گله و شكايت می‌كنيد؟ چرا خداوند را امتحان می‌نماييد؟»

³اما آنها كه از تشنگی بی‌تاب شده بودند، فرياد زدند: «چرا ما را از مصر بيرون آوردی؟ آيا ما را به اينجا آوردی تا با فرزندان و گله‌های خود از تشنگی بميريم؟»

⁴موسی به حضور خداوند رفت و گفت: «من با اين قوم چكنم؟ هر آن ممكن است مرا سنگسار كنند.»

⁵خداوند در جواب موسی فرمود: «برخی از بزرگان بنی‌اسرائيل را همراه خود بردار و پيشاپيش مردم بطرف كوه حوريب حركت كن. من در آنجا كنار صخره، پيش تو خواهم ايستاد. با همان عصايی كه به رود نيل زدی، به صخره بزن تا آب از آن جاری شود و قوم بنوشند.» موسی همانطور كه خداوند به او دستور داد، عمل كرد و آب از صخره جاری شد.

⁷موسی اسم آنجا را مسّا (يعنی «قوم، خداوند را امتحان كردند») گذاشت؛ ولی بعضی اسم آنجا را مريبه (يعنی «محل بحث و مجادله») گذاشتند، چون در آنجا قوم اسرائيل به مجادله با خداوند پرداختند و گفتند: «آيا خداوند در ميان ما هست يا نه؟» و به اين ترتيب او را امتحان كردند.

⁸عماليقی‌ها به رفيديم آمدند تا با بنی‌اسرائيل بجنگند.

⁹موسی به يوشع گفت: «افرادی از قوم انتخاب كن و فردا به جنگ عماليقی‌ها برو. من عصای خدا را به دست گرفته بر فراز تپه خواهم ايستاد.»

¹⁰پس يوشع طبق دستور موسی به جنگ عماليقی‌ها رفت و موسی و هارون و حور[۵] به بالای تپه رفتند.

¹¹موسی دستهای خود را بطرف آسمان بلند كرد. تا زمانی كه دستهای موسی بالا بود، جنگاوران اسرائيلی پيروز می‌شدند، اما هر وقت دستهای خود را از خستگی پايين می‌آورد، عماليقی‌ها بر آنان چيره می‌گشتند.

¹²سرانجام موسی خسته شد و ديگر نتوانست دستهای خود را بالا ببرد. پس هارون و حور، او را روی سنگی نشاندند و از دو طرف دستهای او را تا غروب آفتاب بالا نگه‌داشتند.

¹³در نتيجه، يوشع و سپاهيان او، عماليقی‌ها را بكلی تارومار كردند.

¹⁴آنگاه خداوند به موسی فرمود: «شرح اين پيروزی را بنويس تا به يادگار بماند و به يوشع بگو كه من نام و نشان مردم عماليق را از روی زمين محو خواهم كرد.»

¹⁵موسی در آن مكان يک قربانگاه ساخت و آن را «يهوه نسی» (يعنی «خداوند پرچم پيروزی من است») ناميد.

¹⁶سپس موسی به قوم اسرائيل گفت: «پرچم خداوند را برافرازيد، زيرا خداوند با مردم عماليق نسل اندر نسل در جنگ خواهد بود.»