Read Persian Farsi خروج‌ 9 Bible Online

خروج‌ 9 - Persian Farsi bible

خروج‌ 9

¹آنگاه خداوند به موسی فرمود: «نزد فرعون باز گرد و به او بگو كه خداوند، خدای عبرانی‌ها می‌فرمايد: قوم مرا رها كن تا بروند و مرا عبادت كنند،

²و گر نه تمام گله‌های اسب، الاغ، شتر، گاو و گوسفند شما را به مرض كشندۀ طاعون دچار می‌كنم.

⁴من بين گله‌های مصريان و گله‌های اسرائيليان فرق خواهم گذاشت، بطوری كه به گله‌های اسرائيليان هيچ آسيبی نخواهد رسيد.

⁵من اين بلا را فردا بر شما نازل خواهم كرد.»

⁶روز بعد، خداوند همانطور كه فرموده بود، عمل كرد. تمام گله‌های مصريان مردند، ولی از چارپايان بنی‌اسرائيل حتی يكی هم تلف نشد.

⁷پس فرعون مأموری فرستاد تا تحقيق كند كه آيا راست است كه از چارپايان بنی‌اسرائيل هيچ كدام نمرده‌اند. با اينحال وقتی فهميد موضوع حقيقت دارد باز دلش نرم نشد و قوم خدا را رها نساخت.

⁸پس خداوند به موسی و هارون فرمود: «مشتهای خود را از خاكستر كوره پر كنيد و موسی آن خاكستر را پيش فرعون به هوا بپاشد.

⁹آنگاه آن خاكستر مثل غبار، سراسر خاک مصر را خواهد پوشانيد و بر بدن انسان و حيوان دملهای دردناک ايجاد خواهد كرد.»

¹⁰پس آنها خاكستر را برداشتند و به حضور فرعون ايستادند. موسی خاكستر را به هوا پاشيد و روی بدن مصری‌ها و حيواناتشان دملهای دردناک درآمد،

¹¹چنانكه جادوگران هم نتوانستند در حضور موسی بايستند، زيرا آنها نيز به اين دملها مبتلا شده بودند.

¹²اما خداوند همانطور كه قبلاً به موسی فرموده بود، دل فرعون را سخت كرد و او به سخنان موسی و هارون اعتنا ننمود.

¹³آنگاه خداوند به موسی فرمود: «صبح زود برخيز و در برابر فرعون بايست و بگو كه خداوند، خدای عبرانی‌ها می‌فرمايد: قوم مرا رها كن تا بروند و مرا عبادت كنند،

¹⁴و گر نه اين بار چنان بلايی بر سر تو و درباريان و قومت خواهم آورد تا بدانيد در تمامی جهان خدايی مانند من نيست.

¹⁵من می‌توانستم تو و قومت را با بلاهايی كه نازل كردم نابود كنم.

¹⁶ولی اين كار را نكردم، زيرا می‌خواستم قدرت خود را به تو نشان دهم تا نام من در ميان تمامی مردم جهان شناخته شود.

¹⁷آيا هنوز هم سرسختی می‌كنی و نمی‌خواهی قوم مرا رها سازی؟

¹⁸بدان كه فردا در همين وقت چنان تگرگی از آسمان می‌بارانم كه در تاريخ مصر سابقه نداشته است.

¹⁹پس دستور بده تمام حيوانات و آنچه را كه در صحرا داری جمع كنند و به خانه‌ها بياورند، پيش از آن كه تگرگ تمام حيوانات و اشخاصی را كه در صحرا مانده‌اند از بين ببرد.»

²⁰بعضی از درباريان فرعون از اين اخطار خداوند ترسيدند و چارپايان و نوكران خود را به خانه آوردند.

²¹ولی ديگران به كلام خداوند اعتنا نكردند و حيوانات و نوكران خود را همچنان در صحرا واگذاشتند.

²²آنگاه خداوند به موسی فرمود: «دستت را بطرف آسمان دراز كن تا بر تمامی مصر تگرگ ببارد، بر حيوانات و گياهان و بر تمامی مردمی كه در آن زندگی می‌كنند.»

²³پس موسی عصای خود را بسوی آسمان دراز كرد وخداوند رعد و تگرگ فرستاد و صاعقه بر زمين فرود آورد.

²⁴در تمام تاريخ مصر كسی چنين تگرگ و صاعقۀ وحشتناكی نديده بود.

²⁵در سراسر مصر، تگرگ هر چه را كه در صحرا بود زد، انسان و حيوان را كشت، نباتات را از بين برد و درختان را در هم شكست.

²⁶تنها جايی كه از بلای تگرگ در امان ماند، سرزمين جوشن بود كه بنی‌اسرائيل در آن زندگی می‌كردند.

²⁷پس فرعون، موسی و هارون را به حضور خواست و به ايشان گفت: «من به گناه خود معترفم. حق به جانب خداوند است. من و قومم مقصريم.

²⁸حال از خداوند درخواست كنيد تا رعد و تگرگ تمام شود و من هم بی‌درنگ اجازه خواهم داد شما از مصر بيرون برويد.»

²⁹موسی گفت: «بسيار خوب، بمحض اينكه از شهر خارج شوم دستهای خود را بسوی خداوند دراز خواهم كرد تا رعد و تگرگ تمام شود تا بدانی كه جهان از آن خداوند است.

³⁰ولی می‌دانم كه تو و افرادت باز هم از خداوند اطاعت نخواهيد كرد.»

³¹(آن سال تگرگ تمام محصولات كتان و جو را از ميان برد، چون ساقهٔ جو خوشه كرده و كتان شكوفه داده بود،

³²ولی گندم از بين نرفت، زيرا هنوز جوانه نزده بود.)

³³موسی قصر فرعون را ترک كرد و از شهر بيرون رفت و دستهايش را بسوی خداوند بلند كرد و رعد و تگرگ قطع شد و باران بند آمد.

³⁴ولی وقتی فرعون و درباريان او اين را ديدند، باز گناه ورزيدند. آنها به سرسختی خود ادامه دادند و همانطور كه خداوند توسط موسی فرموده بود، اين بار هم بنی اسرائيل را رها ننمودند.