Read Persian Farsi ايوب‌ 30 Bible Online

ايوب‌ 30 - Persian Farsi bible

ايوب‌ 30

¹ولی اكنون كسانی كه از من جوانترند مرا مسخره می‌كنند، در حاليكه من عار داشتم پدرانشان را حتی جزو سگهای گله‌ام بدانم؛

²زيرا آنها مشتی اشخاص فرسوده بودند كه كاری از دستشان بر نمی‌آمد.

³از شدت گرسنگی لاغر و بيتاب شده، سر به بيابان خشک و متروک می‌نهادند.

⁴ريشه و برگ گياهان را می‌خوردند؛

⁵چون مردم آنها را مانند يک دزد با داد و قال از ميان خود رانده بودند.

⁶پس آنها مجبور شدند به غارها و حفره‌ها پناه برند.

⁷در بيابانها عرعر می‌كردند و زيربوته‌ها می‌لوليدند.

⁸اكنون پسران آنها كه مانند پدرانشان احمق و بی‌نام و نشان و طرد شده ازميان مردم هستند،

⁹مرا به باد ريشخند گرفته‌اند و من بازيچۀ دست آنها شده‌ام.

¹⁰از من كراهت دارند و نزديكم نمی‌آيند. از تف انداختن به صورتم ابايی ندارند.

¹¹خدا مرا ذليل و ناتوان ساخته است، پس آنها هر چه دلشان می‌خواهد با من می‌كنند.

¹²اين اوباش ازهر سو به من حمله می‌كنند و سر راهم دام می‌گذارند.

¹³راه مرا می‌بندند و دست به هر كاری می‌زنند تا مرا از پای درآورند و من بی‌يار و ياورم.

¹⁴ناگهان بر من هجوم می‌آورند و وقتی كه می‌بينند به زمين افتاده‌ام بر سرم می‌ريزند.

¹⁵درترس و وحشت به سر می‌برم. آبروی من رفته است و سعادتم مانند ابر ناپديد شده است.

¹⁶ديگر رمقی دربدنم نمانده وتسكينی برای رنجهايم نيست.

¹⁷شبانگاه دردی شديدتمام‌استخوانهايم رافرا می‌گيرد و لحظه‌ای آرامم نمی‌گذارد.

¹⁸تمام شب از اين پهلو به آن پهلو می‌غلطم و لباسهايم به دورم می‌پيچد.

¹⁹خدا مرا به گل و لجن كشيده و به خاک نشانده است.

²⁰ای خدا، نزد تو فرياد بر می‌آورم، ولی به من جواب نمی‌دهی. در حضورت می‌ايستم، اما نگاهم نمی‌كنی.

²¹نسبت به من بی‌رحم شده‌ای و با تمام قدرت آزارم می‌دهی.

²²مرا به ميان گردباد می‌اندازی و در مسير طوفان قرار می‌دهی.

²³می‌دانم برای من هدفی جز مرگ نداری.

²⁴چرا به كسی كه خرد شده است و كاری جز التماس كردن، از او بر نمی‌آيد، حمله می‌كنی؟

²⁵آيا من برای آنانی كه در زحمت بودند گريه نمی‌كردم؟ آيا برای نيازمندان غصه نمی‌خوردم؟

²⁶با اين وجود به پاس خوبی، بدی نصيبم شد و بجای نور، تاريكی به سراغم آمد.

²⁷دلم آشفته است و آرام و قرار ندارد. امواج مصيبت مرا فرا گرفته‌اند.

²⁸تاريكی وجودم را تسخير كرده و از شدت غم به اين سو و آن سو می‌روم و قرار ندارم. در ميان جماعت می‌ايستم و با التماس كمک می‌طلبم.

²⁹ناله‌هايم به فرياد شغال و جغد می‌ماند.

³⁰پوست بدنم سياه شده، و كنده می‌شود. استخوانهايم از شدت تب می‌سوزد.

³¹نوای شادِ چنگِ من، به نوحه‌گری مبدل شده و از نی من ناله‌های جانگداز بگوش می‌رسد.