Read Persian Farsi ايوب‌ 31 Bible Online

ايوب‌ 31 - Persian Farsi bible

ايوب‌ 31

¹با چشمان خود عهد بستم كه هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نكنم.

²من خوب می‌دانم كه خدای قادر مطلق از آسمان بر سر اشخاصی كه چنين كنند بلا و مصيبت می‌فرستد.

⁴او هر كاری را كه می‌كنم و هر قدمی را كه بر می‌دارم می‌بيند.

⁵من هرگز دروغ نگفته و كسی را فريب نداده‌ام.

⁶بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببيند كه بی‌گناهم.

⁷اگر پايم را از راه خدا بيرون گذاشته‌ام، يا اگر دلم در طمع چيزهايی بوده كه چشمانم ديده است، يا اگر دستهايم به گناه آلوده شده است،

⁸باشد كه غله‌ای كه كاشته‌ام از ريشه كنده شود و يا شخص ديگری آن را درو كند.

⁹اگر شيفتۀ زن مرد ديگری شده، در كمين او نشسته‌ام،

¹⁰باشد كه همسرم را مرد ديگری تصاحب كند؛

¹¹زيرا اين كار زشت سزاوار مجازات است،

¹²و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بين ببرد.

¹³اگر نسبت به خدمتگزاران خود بی‌انصافی می‌كردم

¹⁴چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی كه در اين باره از من سؤال می‌كرد، چه جوابی می‌دادم؟

¹⁵چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست يک خدا سرشته شده‌ايم.

¹⁶هرگز از كمک كردن به فقرا كوتاهی نكرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بيوه زنی در نااميدی بماند،

¹⁷يا يتيمی گرسنگی بكشد، بلكه خوراک خود را با آنها قسمت كرده‌ام

¹⁸و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

¹⁹اگر كسی را می‌ديدم كه لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

²⁰لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خير می‌كرد.

²¹اگر من با استفاده از نفوذی كه در دادگاه داشته‌ام حق يتيمی را پايمال نموده باشم

²²دستم بشكند.

²³هرگز جرأت نمی‌كردم چنين كاری را انجام دهم، زيرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسيدم.

²⁴هرگز به طلا و نقره تكيه نكرده‌ام

²⁵و شادی من متكی به مال و ثروت نبوده است.

²⁶هرگز فريفتۀ خورشيد تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسيده و پرستش نكرده‌ام؛

²⁸چون اگر مرتكب چنين كارهايی شده بودم مفهومش اين بود كه خدای متعال را انكار كرده‌ام، و چنين گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

²⁹هرگز از مصيبت دشمن شادی نكرده‌ام،

³⁰هرگز آنها را نفرين نكرده‌ام و زبانم را از اين گناه باز داشته‌ام.

³¹هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

³²هرگز نگذاشته‌ام غريبه‌ای شب را در كوچه بخوابد، بلكه در خانۀ خود را به روی او باز گذارده‌ام.

³³هرگز مانند ديگران بخاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نكرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانۀ خود بنشينم.

³⁵ای كاش كسی پيدا می‌شد كه به حرفهايم گوش بدهد! من دفاعيۀ خود را تقديم می‌كنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را كه به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

³⁶و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

³⁷تمام كارهايی را كه كرده‌ام برای اوتعريف می‌كنم و سربلند در حضور او می‌ايستم.

³⁸اگر زمينی كه در آن كشت می‌كنم مرا متهم سازد به اينكه صاحبش را كشته‌ام و آن را تصاحب كرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

⁴⁰باشد كه در آن زمين بجای گندم، خار و بعوض جو، علفهای هرز برويد.