Read Persian Farsi ايوب‌ 9 Bible Online

ايوب‌ 9 - Persian Farsi bible

ايوب‌ 9

¹آنگاه ايوب پاسخ داد:

²همۀ اينها را بخوبی می‌دانم. چيز تازه‌ای در گفتار تو نيست. ولی انسان چطور می‌تواند از ديدگاه خدا واقعاً خوب باشد؟

³اگر بخواهد با او بحث كند نمی‌تواند حتی به يكی از هزار سؤالی كه می‌كند پاسخ دهد؛

⁴زيرا خدا دانا و تواناست و كسی را يارای مقاومت با او نيست.

⁵ناگهان كوهها را به حركت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد

⁶و پايه‌های زمين را می‌لرزاند.

⁷اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌كند و ستارگان نمی‌درخشند.

⁸او بر درياها حركت می‌كند. او به تنهايی آسمانها را گسترانيده

⁹و دب اكبر، جبار، ثريا و ستارگان جنوبی را آفريده است.

¹⁰او اعمال حيرت‌آور می‌كند و كارهای عجيب او را حد و مرزی نيست.

¹¹از كنار من می‌گذرد و او را نمی‌بينم، عبور می‌نمايد و او را احساس نمی‌كنم.

¹²هر چه را كه بخواهد می‌برد و هيچكس نمی‌تواند به او اعتراض كرده، بگويد كه چه می‌كنی؟

¹³خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند و دشمنان قدرتمند خويش را زير پا له می‌كند.

¹⁴پس من كيستم كه با او مجادله كنم؟

¹⁵حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم كلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌كردم.

¹⁶حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم كه به حرفهايم گوش نخواهد داد.

¹⁷گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌كوبد و بی‌جهت زخمهايم را زياد می‌كند.

¹⁸نمی‌گذارد نفس بكشم؛ زندگی را بر من تلخ كرده است.

¹⁹چه كسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه كسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار كند؟

²⁰اگر بی‌گناه هم باشم حرفهايم مرا محكوم خواهد كرد.

²¹هر چند بی‌گناه هستم، ولی اين برای من اهميتی ندارد، زيرا از زندگی خود بيزارم.

²²خدا گناهكار و بی‌گناه را از بين می‌برد.

²³وقتی بلايی دامنگير بی‌گناهی شده، او را می‌كشد، خدا می‌خندد.

²⁴خدا دنيا را به دست گناهكاران سپرده است. او چشمان قضات را كور كرده تا عدالت را بجا نياورند. اگر اين كار خدا نيست، پس كار كيست؟

²⁵زندگی مصيبت‌بارم مثل پيكی تيزرو، بسرعت سپری می‌شود.

²⁶سالهای عمرم چون كشتيهای تندرو و مانند عقابی كه بر صيد خود فرود می‌آيد، به تندی می‌گذرند.

²⁷می‌خواهم غم و غصه‌ام را فراموش كرده، شاد باشم،

²⁸ولی نمی‌توانم؛ زيرا می‌ترسم مرا گرفتار رنج ديگری بكنی، چون می‌دانم كه تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد.

²⁹پس اگر گناهكارم تلاشم چه فايده دارد؟

³⁰حتی اگر خود را با پاكترين آبها بشويم،

³¹تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا كه حتی لباسهايم نيز از من كراهت داشته باشند.

³²تو مثل من انسان نيستی كه بتوانم به تو جواب دهم و با تو به محكمه روم.

³³ای كاش بين ما شفيعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد،

³⁴آنوقت تو از تنبيه كردن من دست می‌كشيدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم.

³⁵آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگويم؛ ولی افسوس كه چنين نيست!