Read Persian Farsi مزامير 105 Bible Online

مزامير 105 - Persian Farsi bible

مزامير 105

¹خداوند را بسبب كارهای شگفت‌انگيزش سپاس گوييد. كارهای او را برای ساير قوم‌ها تعريف كنيد.

²او را بستاييد و دربارۀ كارهای شگفت‌انگيزش تفكر نماييد.

³ای طالبان خداوند به او افتخار كنيد. دل شما هميشه شاد باشد.

⁴از او كمک بخواهيد و پيوسته او را طلب كنيد.

⁵ای فرزندان ابراهيم و يعقوب، ای بندگان برگزيدۀ خداوند، كارهای شگفت‌انگيز و داوريهای او را به ياد آوريد!

⁷«يهوه» خدای ما است و سراسر جهان را داوری می‌كند.

⁸او تا ابد به عهدی كه با ابراهيم بسته و سوگندی كه برای اسحاق خورده است، اگر چه هزار پشت هم بگذرد، وفادار خواهد ماند.

¹⁰اين است عهد جاودانی او با اسرائيل كه فرمود: «سرزمين كنعان را به شما خواهم بخشيد تا ميراث شما شود.»

¹²خداوند اين وعده را هنگامی به اسرائيل داد كه هنوز قومی كوچک بودند و در كنعان در غربت بسر می‌بردند،

¹³در ميان قبايل سرگردان بودند و از يک ديار به دياری ديگر می‌رفتند.

¹⁴اما خداوند نگذاشت كسی بر آنها ظلم كند. او حتی پادشاهان را بخاطر آنها هشدار داده، گفت: «بر برگزيدگان من دست دراز نكنيد و به انبيای من آزار نرسانيد.»

¹⁶خداوند در كنعان خشكسالی پديد آورد و قحطی تمام سرزمين آنجا را فرا گرفت.

¹⁷او پيش از آن يوسف را به مصر فرستاده بود. برادران يوسف او را همچون برده فروخته بودند.

¹⁸پاهای يوسف را به زنجير بستند و گردن او را در حلقۀ آهنی گذاشتند.

¹⁹او در زندان ماند تا زمانی كه پيشگويی‌اش به وقوع پيوست. در زندان خداوند صبر و بردباری او را آزمود.

²⁰آنگاه، فرعون دستور داد تا يوسف را از زندان بيرون آورده، آزاد سازند.

²¹سپس او را ناظر خانۀ خود و حاكم سرزمين مصر نمود

²²تا بر بزرگان مملكت فرمان راند و مشايخ را حكمت آموزد.

²³آنگاه يعقوب و فرزندانش به مصر رفتند و در آن سرزمين ساكن شدند.

²⁴خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قوی‌تر كرد.

²⁵اما از طرف ديگر، خداوند كاری كرد كه مصری‌ها بر قوم او ظلم كنند و ايشان را بردۀ خود سازند.

²⁶سپس بندگان خود موسی و هارون را كه برگزيده بود، نزد بنی‌اسرائيل فرستاد.

²⁷موسی و هارون، كارهای شگفت‌انگيز و معجزات خدا را در مصر به ظهور آوردند.

²⁸خدا سرزمين مصر را با تاريكی پوشانيد اما مصريان فرمان خدا را مبنی بر آزادسازی قوم اسرائيل اطاعت نكردند.

²⁹او آبهای ايشان را به خون مبدل ساخت و همۀ ماهيانشان را كشت.

³⁰زمين آنها وحتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

³¹به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پديد آمد.

³²بجای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمين مصر فرستاد

³³و باغهای انگور و تمام درختان انجير مصری‌ها را از بين برد.

³⁴خداوند امر فرمود و ملخ‌های بی‌شماری پديد آمدند و تمام گياهان و محصولات مصر را خوردند.

³⁶او همۀ پسران ارشد مصری‌ها را كشت.

³⁷سرانجام بنی‌اسرائيل را در حاليكه طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحيح و سالم از مصر بيرون آورد.

³⁸مصريان از رفتن آنها شاد شدند، زيرا از ايشان ترسيده بودند.

³⁹خداوند در روز بر فراز قوم اسرائيل ابر می‌گسترانيد تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاهدارد و در شب، آتش به ايشان می‌بخشيد تا به آنها روشنايی دهد.

⁴⁰آنها گوشت خواستند و خداوند برای ايشان بلدرچين[۴] فرستاد و آنها را با نان آسمانی سير كرد.

⁴¹او صخره را شكافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گرديد.

⁴²زيرا خداوند اين وعدۀ مقدس را به بندۀ خويش ابراهيم داده بود كه نسل او را بركت دهد.

⁴³پس او قوم برگزيدۀ خود را در حاليكه با شادی سرود می‌خواندند از مصر بيرون آورد،

⁴⁴و سرزمين قومهای ديگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشيد

⁴⁵تا در آن سرزمين نسبت به وی وفادار مانده، از دستوراتش اطاعت نمايند. خداوند را سپاس باد!