Read Persian Farsi مزامير 106 Bible Online

مزامير 106 - Persian Farsi bible

مزامير 106

¹خداوند را حمد و سپاس گوييد، زيرا كه او مهربان است و رحمتش جاودانی!

²كيست كه بتواند تمام كارهای بزرگی را كه خداوند انجام داده است بيان كند و شكر و سپاس او را آنچنان كه بايد و شايد، بجا آورد؟

³خوشابحال آنانی كه با انصاف و درستكار هستند.

⁴ای خداوند، هنگامی كه بر قوم خود رحمت می‌فرمايی و آنها را نجات می‌دهی مرا نيز به ياد آور و نجات بده تا سعادت برگزيدگان تو را ببينم و با قوم تو شادی كنم و در فخر آنها شريک باشم.

⁵

⁶ما نيز مانند اجداد خود گناه كرده‌ايم؛ شرور و بدكار بوده‌ايم.

⁷اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبت و رحمت تو را فراموش كردند و در كنار دريای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

⁸ليكن تو، همانگونه كه وعده فرموده بودی، آنها را نجات دادی و بدين وسيله قدرت خود را آشكار ساختی.

⁹دريای سرخ را امر فرمودی و خشک گرديد و بنی‌اسرائيل را هدايت كردی تا از ميان دريا كه همچون بيابان، خشک شده بود گذر كنند.

¹⁰آنها را از دست دشمنانشان رهانيدی و آزاد ساختی.

¹¹همه دشمنان آنها در دريا غرق شدند و حتی يكی از آنها نيز زنده نماند.

¹²آنگاه قوم خداوند، به او ايمان آوردند و او را با سرود ستايش كردند.

¹³ولی طولی نكشيد كه معجزاتش را فراموش كردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

¹⁴آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان كردند.

¹⁵خدا هم آنچه را كه خواستند به ايشان داد، ولی آنها را به بيماری سختی مبتلا ساخت.

¹⁶بنی‌اسرائيل در صحرا به موسی و هارون، پيشوايان برگزيده خداوند، حسد بردند.

¹⁷آنگاه زمين دهان گشود و «داتان» و «ابيرام» را با خاندانشان فرو برد،

¹⁸و آتش از آسمان بر طرفداران ايشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانيد.

¹⁹بنی‌اسرائيل در دامنه كوه سينا بُتی گوساله شكل از طلا ساختند و آن را پرستش كردند.

²⁰آنها بجای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

²¹به اين ترتيب، خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و كارهای شگفت‌انگيز او را در مصر و دريای سرخ فراموش كردند.

²²

²³آنگاه خداوند خواست ايشان را هلاک كند، ولی خادم برگزيده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود كه از نابود كردن آنها بگذرد.

²⁴بنی‌اسرائيل نمی‌خواستند وارد سرزمين موعود شوند، چون به وعده خدا كه گفته بود آن زمين را به ايشان می‌دهد، ايمان نداشتند.

²⁵آنها در خيمه‌های خود پيوسته غرغر می‌كردند و به دستورات خداوند گوش نمی‌دادند.

²⁶از اين رو، خداوند خواست ايشان را در صحرا نابود كند،

²⁷و فرزندانشان را در سرزمينهای بيگانه پراكنده و آواره سازد.

²⁸بنی‌اسرائيل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانی‌هايی كه به بت‌های بی‌جان تقديم می‌شد، خوردند.

²⁹با اين رفتار خود، خشم خداوند را برانگيختند كه بسبب آن بيماری وبا دامنگير آنها شد.

³⁰آنگاه «فينحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گرديد.

³¹اين كار نيک فينحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسل‌ها او را به نيكی ياد خواهند كرد.

³²بنی‌اسرائيل در كنار چشمۀ «مريبه»، خداوند را خشمگين ساختند، چنانكه حتی موسی بخاطر آنها از ورود به سرزمين كنعان محروم شد.

³³زيرا چنان موسی را به ستوه آوردند كه او غضبناک شده، سخن ناشايست بزبان راند.

³⁴آنها، قومهايی را كه خداوند گفته بود از بين ببرند، نكشتند،

³⁵بلكه با آنها وصلت نمودند و از كارهای بد ايشان پيروی كردند.

³⁶بت‌های آنها را پرستش نمودند و با اين كار، خود را محكوم به مرگ كردند.

³⁷اسرائيلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بت‌ها قربانی كردند.

³⁸خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بت‌های كنعان ريختند و زمين موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

³⁹با اين كارها، خود را آلوده كردند و به خدا خيانت ورزيدند.

⁴⁰بنابراين، خشم خداوند بر بنی‌اسرائيل افروخته شد و او از آنها بيزار گرديد.

⁴¹آنها را بدست قوم‌هايی كه از ايشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حكمرانی كنند.

⁴²دشمنانشان بر آنها ظلم كردند و ايشان را خوار و ذليل ساختند.

⁴³خداوند بارها بنی‌اسرائيل را از دست دشمنانشان نجات بخشيد، ولی آنها هر بار بر ضد او شوريدند و در گناهان خود بيشتر غرق شدند.

⁴⁴با وجود اين، هنگامی كه فرياد برآوردند، خداوند به داد ايشان رسيد و به درماندگی آنها توجه نمود.

⁴⁵او وعده‌ای را كه به ايشان داده بود، به ياد آورد و بسبب رحمت فراوانش، آنها را مجازات نكرد.

⁴⁶او دل اسيركنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم كنند.

⁴⁷ای خداوند، ما را نجات ده. ما را از ميان قومها، به سرزمين خودمان برگردان تا نام مقدس تو را حمد گوئيم و با شادی تو را ستايش كنيم.

⁴⁸خداوند، خدای اسرائيل، از حال تا ابد متبارک باد. همه مردم اسرائيل بگويند: «آمين! خدا را سپاس باد!»