Read Persian Farsi مزامير 107 Bible Online

مزامير 107 - Persian Farsi bible

مزامير 107

¹خداوند را حمد گوييد، زيرا او مهربان است و رحمتش تا ابد باقی است.

²كسانی كه توسط خداوند نجات يافته‌اند به همه اعلام كنند كه خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

³و آنها را از سرزمينهای بيگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمين خودشان باز گردانيده است.

⁴بنی‌اسرائيل در صحرا آواره و سرگردان بودند و جای معينی برای سكونت نداشتند،

⁵گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسيده بود.

⁶آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از همۀ گرفتاريهايشان رهانيد و ايشان را از راه راست به سرزمينی هدايت كرد كه بتوانند در آن زندگی كنند.

⁸پس بايد از خداوند، بسبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، تشكر كنند.

⁹او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سير می‌كند.

¹⁰آنانی كه از دستورات خدا سرپيچيدند و به او اهانت كردند، اسير و زندانی شدند و مرگ بر آنها سايه افكند.

¹²پشت آنها در زير بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و كسی نبود كه ايشان را ياری كند.

¹³آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او آنها را از همه گرفتاريهايشان رهانيد.

¹⁴آنها را از مرگی كه بر آنها سايه افكنده بود رهانيد و زنجيرهای اسارت ايشان را پاره كرد.

¹⁵پس بايد از خداوند، بسبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق آنها انجام داده است، تشكر كنند.

¹⁶او درهای برنجين زندانها را می‌شكند و زنجيرهای اسارت را پاره می‌كند.

¹⁷افراد نادان، بسبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعيف و بيمار شدند،

¹⁸اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسيد.

¹⁹آنگاه در اين گرفتاری خود، نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از گرفتاريهايشان رهايی بخشيد.

²⁰او با كلام خود آنها را شفا بخشيد و ايشان را از مرگ نجات داد.

²¹پس بايد خداوند را بسبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، سپاس گويند.

²²بايد با تقديم قربانی از او تشكر كنند و با سرودهای شاد كارهايی را كه كرده است اعلام نمايند.

²³برخی به كشتی سوار شده، به دريا رفتند و به كار تجارت مشغول شدند.

²⁴آنان قدرت خداوند را ديدند و كارهای شگرف او را در اعماق درياها مشاهده نمودند.

²⁵به امر او بادی شديد ايجاد شد و دريا را طوفانی ساخت،

²⁶چنانكه كشتی‌ها دستخوش امواج گرديدند و بالا و پايين می‌رفتند. سرنشينان آنها، از ترس نيمه جان شدند

²⁷و مثل مستان، تلوتلو خورده، گيج و سرگردان بودند.

²⁸آنگاه در اين گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از اين گرفتاری رهايی بخشيد.

²⁹خداوند طوفان را آرام و امواج دريا را ساكت ساخت.

³⁰آنها شاد شدند زيرا از خطر رهايی يافته بودند، و سرانجام بسلامت به بندر مراد خود رسيدند.

³¹پس آنها نيز بايد خداوند را بسبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، سپاس گويند.

³²بايد عظمت خداوند را در بين جماعت اسرائيل اعلام كنند و نزد بزرگان قوم، او را ستايش نمايند.

³³خداوند رودخانه‌ها را به خشكی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک كرد.

³⁴زمين حاصلخيز را به شوره‌زار تبديل نمود، زيرا ساكنان آن شرور بودند.

³⁵اما بار ديگر زمين‌های شوره‌زار و خشک را حاصلخيز و پر از چشمه‌های آب نمود.

³⁶گرسنگان را در آن اسكان داد تا شهرها بسازند، كشت و زرع كنند و تاكستانها ايجاد نمايند.

³⁸خداوند آنها را بركت داده، فرزندان بسياری به ايشان بخشيد، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هايشان كم شوند.

³⁹هنگامی كه قوم خداوند در زير ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

⁴⁰خداوند كسانی را كه بر قومش ظلم می‌كردند خوار و ذليل ساخت و آنها را در ميان ويرانه‌ها، آواره و سرگردان كرد.

⁴¹او قوم فقير و درماندۀ خود را از زير بار سختيها رهانيد و فرزندان و گله‌های ايشان را افزونی بخشيد.

⁴²نيكان اين را ديده، شاد خواهند شد اما بدكاران خاموش خواهند شد.

⁴³خردمندان دربارۀ اينها فكر كنند و رحمت و محبت خداوند را به ياد داشته باشند.