Read Persian Farsi مزامير 109 Bible Online

مزامير 109 - Persian Farsi bible

مزامير 109

¹ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

²بدكاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارۀ من می‌گويند.

³با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

⁴من آنها را دوست دارم و برای ايشان دعای خير می‌كنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

⁵به عوض خوبی، به من بدی می‌كنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمايند.

⁶ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار يكی از بدخواهانش كنار او بايستد و بر ضد او شهادت دهد.

⁷بگذار او در محاكمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برايش جرم محسوب گردد.

⁸عمرش كوتاه شود و ديگری جا و مقام او را بگيرد.

⁹فرزندانش يتيم و زنش بيوه شود.

¹⁰فرزندانش آواره شده، در ميان ويرانه‌های خانۀ خود به گدايی بنشينند.

¹¹طلبكاران تمام دارايی او را ضبط نمايند و بيگانگان هر آنچه را كه او به زحمت اندوخته است، تاراج كنند.

¹²كسی بر او رحم نكند و برای يتيمان او دل نسوزاند.

¹³نسلش بكلی از بين برود و ديگر نامی از آنها باقی نماند.

¹⁴خداوند گناهان اجدادش را به ياد آورد و گناهان مادرش را نيامرزد.

¹⁵گناهان آنها در نظر خداوند هميشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمين محو گردد.

¹⁶اين دشمن من رحم نداشت. او بر فقيران و بی‌كسان ظلم می‌كرد و آنها را می‌كشت.

¹⁷دوست داشت مردم را نفرين كند، پس خودش نفرين شود. نمی‌خواست به مردم بركت رساند، پس خود از بركت محروم شود.

¹⁸تمام وجودش به نفرين آلوده بود، پس باشد كه نفرينهای او مانند آبی كه می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهايش را بخورد؛ همچون لباس او را در برگيرد و چون كمربند، به دور او حلقه زند.

²⁰ای خداوند، دشمنانم را كه در باره من دروغ می‌گويند و مرا تهديد به مرگ می‌كنند، اينچنين مجازات كن.

²¹اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و بخاطر رحمت عظيم خويش، مرا نجات ده،

²²زيرا كه من فقير و درمانده و دل شكسته‌ام؛

²³همچون سايه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

²⁴از بس روزه گرفته‌ام زانوهايم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

²⁵نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بينند، سر خود را تكان می‌دهند و مسخره‌ام می‌كنند.

²⁶ای خداوند، ای خدای من، مرا ياری فرما؛ مطابق رحمت خود، مرا نجات بده،

²⁷تا بدخواهانم بدانند كه تو نجات دهندۀ من هستی.

²⁸آنها مرا نفرين كنند، اما تو مرا بركت بده. آنها سرافكنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

²⁹دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را دربرگيرد.

³⁰خداوند را بسيار سپاس خواهم گفت و در بين مردم او را ستايش خواهم كرد،

³¹زيرا او از بيچارگان پشتيبانی می‌كند و ايشان را از دست ظالمان می‌رهاند.