Read Persian Farsi مزامير 35 Bible Online

مزامير 35 - Persian Farsi bible

مزامير 35

¹ای خداوند، با دشمنانم دشمنی كن و با كسانی كه با من می‌جنگند، بجنگ.

²سپر خود را بردار و به كمک من بيا.

³نيزۀ خود را بدست گير و راه را بر آنانی كه مرا تعقيب می‌كنند، ببند. به من اطمينان بده كه مرا نجات خواهی داد.

⁴آنانی كه قصد جان مرا دارند، خجل و رسوا شوند؛ آنانی كه بدخواه من هستند شكست خورده، خوار و مغبون شوند.

⁵همچون كاه دربرابر باد پراكنده شوند و فرشتۀ خداوند آنها را براند.

⁶وقتی فرشته آنها را تعقيب می‌كند، راه آنها تاريک و لغزنده شود تا نتوانند فرار كنند.

⁷زيرا بی‌جهت برای من دام نهادند و چاهی عميق كندند تا در آن گرفتار شوم.

⁸باشد كه غفلتاً بلايی بر آنها نازل شود و در دامی كه نهاده‌اند و چاهی كه كنده‌اند، خود گرفتار شوند.

⁹و اما جان من از وجود خداوند شادی خواهد كرد و بسبب نجاتی كه او می‌دهد خوشحال خواهد شد.

¹⁰با تمام وجودم می‌گويم: «كيست مانند تو، ای خداوند؟ تو ضعيف را از دست زورگو نجات می‌دهی و مظلوم را از چنگ ظالم می‌رهانی.»

¹¹شاهدان بيرحم عليه من برخاسته‌اند و مرا به چيزهايی متهم می‌كنند كه روحم از آنها بی‌خبر است.

¹²نيكی مرا با بدی پاسخ می‌گويند و جان مرا می‌رنجانند.

¹³و اما من، وقتی آنها بيمار بودند لباس عزا پوشيدم، از غصه چيزی نخوردم و برايشان دعا كردم.

¹⁴مانند يک دوست و برادر بر ايشان دل سوزاندم؛ چنان اندوهگين بودم كه گويی مادرم را از دست داده‌ام!

¹⁵اما وقتی من در زحمت افتادم، آنها شاد و خندان دورم جمع شدند و مرا استهزا كردند؛ مانند آدمهای هرزه به من ناسزا گفتند.

¹⁷خداوندا، تا به كی نظاره‌گر خواهی بود؟ جانم را از شرّ آنها رهايی ده؛ زندگی مرا از دست اين شيران درنده نجات ده.

¹⁸آنگاه در ميان جماعت بزرگ، تو را ستايش خواهم نمود و در حضور مردم، تو را سپاس خواهم گفت.

¹⁹نگذار كسانی كه بی‌جهت با من دشمنی می‌كنند به من بخندند و آنانی كه از من متنفرند، مسخره‌ام كنند.

²⁰سخنان آنان دوستانه نيست؛ آنها برضد كسانی كه صلح‌جو هستند و زندگی آرامی دارند افترا می‌زنند.

²¹به من می‌گويند: «ما با چشمان خود ديديم كه چه كردی!»

²²اما تو، ای خداوند، از همه چيز آگاهی؛ پس اينچنين ساكت منشين؛ ای خداوند، از من دور مباش!

²³خداوندا، برخيز و به دادم برس و از حق من دفاع كن!

²⁴خدايا، خداوندا، برطبق عدالت خود، درمورد من داوری كن و نگذار دشمنانم به من بخندند.

²⁵نگذار در دل خود بگويند: «ما به آرزوی خود رسيديم! او را شكست داديم!»

²⁶آنانی كه از ناكامی و بدبختی من شاد شده‌اند، همگی خجل و شرمنده شوند؛ كسانی كه خود را از من برتر و بزرگتر می‌دانند، سرافكنده و رسوا گردند.

²⁷اما آنانی كه می‌خواهند حقم به من داده شود، شاد و خرم باشند و پيوسته بگويند: «خداوند بزرگ است و خواستار سلامتی و موفقيتِ خدمتگزار خود می‌باشد.»

²⁸آنگاه من عدالت تو را بيان خواهم كرد و تمام روز تو را سپاس خواهم گفت.