Read Persian Farsi مزامير 39 Bible Online

مزامير 39 - Persian Farsi bible

مزامير 39

¹به خود گفتم: «مواظب رفتارم خواهم بود و احتياط خواهم كرد تا با زبان خود خطا نورزم. مادامی كه آدم بدكار نزديک من است سخن نخواهم گفت.»

²من گنگ و خاموش بودم، حتی از سخن گفتن دربارۀ چيزهای خوب خودداری می‌كردم؛ ولی درد من باز هم شديدتر شد.

³اضطرابی در دلم بوجود آمد؛ هر چه بيشتر می‌انديشيدم آتش درونم بيشتر شعله می‌كشيد. سرانجام به سخن آمدم و گفتم:

⁴«خداوندا، پايان عمرم را بر من معلوم ساز و اينكه ايام زندگانی من چقدر است تا بدانم كه چقدر فانی هستم!»

⁵تو عمرم را به اندازۀ يک وجب ساخته‌ای و زندگانيم در نظر تو هيچ است. عمر انسان همچون نفسی است كه برمی‌آيد و نيست می‌گردد!

⁶عمر انسان مانند سايه زودگذر است و او بيهوده خود را مشوش می‌كند. او مال و ثروت جمع می‌كند، ولی نمی‌داند چه كسی از آن استفاده خواهد كرد.

⁷خداوندا، اكنون ديگر به چه اميدوار باشم؟ تنها اميدم تو هستی.

⁸مرا از همۀ گناهانم برهان و نگذار احمقان به من بخندند.

⁹من سكوت اختيار می‌كنم و زبان به شكايت نمی‌گشايم، زيرا اين مصيبت را تو بر من عارض كرده‌ای.

¹⁰بلای خود را از من دور كن، زيرا از ضرب دست تو تلف می‌شوم.

¹¹تو انسان را بسبب گناهانش توبيخ و تاديب می‌كنی؛ آنچه را كه او به آن دل بسته است نابود می‌كنی، درست همانگونه كه بيد لباس را نابود می‌كند. آری، عمر انسان بادی بيش نيست.

¹²خداوندا، دعای مرا بشنو و به فريادم برس؛ اشكهايم را ناديده نگير. در اين دنيا مسافری بيش نيستم؛ غريبم، غريب مانند اجداد خود؛ مرا نزد خود پناه بده.

¹³غضب خود را از من برگردان؛ بگذار پيش از مردنم بار ديگر روی شادی و نشاط را ببينم!