Read Persian Farsi مزامير 78 Bible Online

مزامير 78 - Persian Farsi bible

مزامير 78

¹ای قوم من، به تعاليم من گوش دهيد و به آنچه می‌گويم توجه نماييد.

²می‌خواهم با آوردن مثل به شرح مطالبی بپردازم كه از قديم همچنان پوشيده مانده است.

³می‌خواهم آنچه را از نياكان خود شنيده‌ام تعريف كنم.

⁴اينها را بايد تعريف كنيم و مخفی نسازيم تا فرزندان ما نيز بدانند كه خداوند با قدرت خود چه كارهای شگفت‌انگيز و تحسين برانگيز انجام داده است.

⁵خدا احكام و دستورات خود را به قوم اسرائيل داد و به ايشان امر فرمود كه آنها را به فرزندانشان بياموزند

⁶و فرزندان ايشان نيز به نوبۀ خود آن احكام را به فرزندان خود تعليم دهند و به اين ترتيب هر نسلی با احكام و دستورات خدا آشنا گردند.

⁷بنابراين آنها ياد می‌گيرند كه بر خدا توكل نمايند و كارهايی را كه او برای نياكانشان انجام داده است، فراموش نكنند و پيوسته مطيع دستوراتش باشند.

⁸درنتيجه آنها مانند نياكان خود مردمی سركش و ياغی نخواهند شد كه ايمانی سست و ناپايدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

⁹افراد قبيلهٔ افرايم كه به تير و كمان مجهز بودند و در تيراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

¹⁰آنان پيمان خود را كه با خدا بسته بودند، شكستند و نخواستند مطابق دستورات او زندگی كنند.

¹¹كارها و معجزات او را كه برای ايشان و نياكانشان در مصر انجام داده بود، فراموش كردند.

¹²

¹³خدا دريای سرخ را شكافت و آبها را مانند ديوار برپا نگه داشت تا ايشان از آن عبور كنند.

¹⁴بنی‌اسرائيل را در روز بوسيلۀ ستون ابر راهنمايی می‌كرد و در شب توسط روشنايی آتش!

¹⁵در بيابان صخره‌ها را شكافت و برای آنها آب فراهم آورد.

¹⁶بلی، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

¹⁷ولی با وجود اين، ايشان بار ديگر نسبت به خدای متعال گناه ورزيدند و در صحرا از فرمان او سر پيچيدند.

¹⁸آنها خدا را امتحان كردند و از او خوراک خواستند.

¹⁹حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آيا خدا می‌تواند در اين بيابان برای ما خوراک تهيه كند؟

²⁰درست است كه او از صخره آب بيرون آورد و بر زمين جاری ساخت، ولی آيا می‌تواند نان و گوشت را نيز برای قوم خود فراهم كند؟»

²¹خداوند چون اين را شنيد غضبناک شد و آتش خشم او عليه اسرائيل شعله‌ور گردد.

²²آنها ايمان نداشتند كه خدا قادر است احتياج آنها را برآورد.

²³با وجود اين، خدا درهای آسمان را گشود

²⁴و نان آسمانی را برای ايشان بارانيد تا بخورند و سير شوند.

²⁵بلی، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا كه می‌توانستند بخورند خدا به ايشان عطا فرمود.

²⁶سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

²⁷تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دريا برای قوم او بياورند.

²⁸پرندگان در اردوی اسرائيل، اطراف خيمه‌ها فرود آمدند.

²⁹پس خوردند و سير شدند؛ آنچه را كه خواستند خدا به ايشان داد.

³⁰اما هنوز غذا در دهانشان بود كه غضب خدا بر ايشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائيل را كشت، زيرا از حرص خود دست نكشيدند.

³¹

³²با وجود اين همه معجزات، بنی‌اسرائيل باز نسبت به خدا گناه كردند و به كارهای شگفت‌انگيز او ايمان نياوردند.

³³بنابراين خدا نيز كاری كرد كه آنها روزهايشان را در بيابان تلف كنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

³⁴هنگامی كه خدا عده‌ای از آنان را كشت بقيه توبه كرده، بسوی او بازگشت نمودند

³⁵و بياد آوردند كه خدای متعال پناهگاه و پشتيبان ايشان است.

³⁶اما توبۀ آنها از صميم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

³⁷دل بنی‌اسرائيل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

³⁸اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ايشان را بخشيد و آنها را از بين نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائيل برگردانيد،

³⁹زيرا می‌دانست كه ايشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بيش نيست.

⁴⁰بنی‌اسرائيل در بيابان چندين مرتبه سر از فرمان خداوند پيچيدند و او را رنجاندند.

⁴¹بارها خدای مقدس اسرائيل را امتحان كردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

⁴²قدرت عظيم او را فراموش كردند و روزی را كه او ايشان را از دست دشمن رهانيده بود بياد نياوردند.

⁴³بلاهايی را كه او در منطقۀ صوعن بر مصريها نازل كرده بود، فراموش كردند.

⁴⁴در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبديل نمود تا مصريها نتوانند از آن بنوشند.

⁴⁵انواع پشه‌ها را به ميان مصريها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه كرد.

⁴⁶محصولات و مزارع ايشان را بوسيلۀ كرم و ملخ از بين برد.

⁴⁷تاكستانها و درختان انجيرشان را با تگرگهای درشت خراب كرد.

⁴⁸رمه‌ها و گله‌هايشان را با رعد و برق و تگرگ تلف كرد.

⁴⁹او آتش خشم خود را همچون اجل معلق به جان ايشان فرستاد.

⁵⁰او غضب خود را از ايشان باز نداشت بلكه بلايی فرستاد و جان آنها را گرفت.

⁵¹همۀ پسران نخست‌زادۀ مصری را كشت.

⁵²آنگاه بنی‌اسرائيل را از مصر بيرون آورد و آنها را همچون گلۀ گوسفند به بيابان هدايت كرد.

⁵³ايشان را به راه‌های امن و بی‌خطر راهنمايی كرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دريای سرخ غرق شدند.

⁵⁴سرانجام خدا اجداد ما را به اين سرزمين مقدس آورد، يعنی همين كوهستانی كه با دست توانای خود آن را تسخير نمود.

⁵⁵ساكنان اين سرزمين را از برابر ايشان بيرون راند؛ سرزمين موعود را بين قبايل اسرائيل تقسيم نمود و به آنها اجازه داد كه در خانه‌های آنجا سكونت گزينند.

⁵⁶اما با اين همه، خدای متعال را امتحان كردند و از فرمان او سرپيچيدند و دستوراتش را اجرا نكردند.

⁵⁷مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خيانت كردند و همچون كمانی كج غير قابل اعتماد شدند.

⁵⁸بتكده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به اين وسيله خشم خداوند را برانگيختند.

⁵⁹وقتی او چنين بی‌وفايی از اسرائيل ديد، بسيار غضبناک گرديد و آنها را بكلی طرد كرد.

⁶⁰خيمۀ عبادت را كه در شيلوه برپا ساخته بود ترک كرد

⁶¹و صندوق مقدس را كه مظهر قدرت و حضورش در بين اسرائيل بود، بدست دشمن سپرد.

⁶²بر قوم برگزيدۀ خويش غضبناک گرديد و آنها را به دم شمشير دشمنان سپرد.

⁶³جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نكردند.

⁶⁴پيشوايان دينی آنها بدم شمشير جان سپردند و اجل به زنهايشان مجال نداد تا برای آنها سوگواری كنند.

⁶⁵سرانجام خداوند همچون كسی كه از خواب بيدار شود، و مانند شخص نيرومندی كه از باده سرخوش گردد، به ياری اسرائيل برخاست.

⁶⁶دشمنان قوم خود را شكست داده، آنها را برای هميشه رسوا ساخت.

⁶⁷او فرزندان يوسف و قبيلۀ افرايم را طرد نمود

⁶⁸اما قبيلۀ يهودا و كوه صهيون را كه از قبل دوست داشت، برگزيد.

⁶⁹در آنجا خانۀ مقدس خود را مانند كوه‌های محكم و پابرجای دنيا، جاودانه برپا نمود.

⁷⁰سپس خدمتگزار خود داود را كه گوسفندان پدرش را می‌چرانيد، برگزيد.

⁷¹او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائيل نصب نمود.

⁷²داود با صميم قلب از اسرائيل مراقبت نمود و با مهارت كامل ايشان را رهبری كرد.