Read Persian Farsi امثال‌ 14 Bible Online

امثال‌ 14 - Persian Farsi bible

امثال‌ 14

¹زن دانا خانه خود را بنا می‌كند، اما زن نادان با دست خود خانه‌اش را خراب می‌كند.

²كسانی كه به راستی عمل می‌كنند به خداوند احترام می‌گذارند، ولی اشخاص بدكار او را تحقير می‌كنند.

³احمق چوب حرفهای متكبرانۀ خود را می‌خورد، ولی سخنان مرد دانا او را محافظت می‌كند.

⁴اگر در طويله گاو نباشد، طويله تميز می‌ماند، اما بدون گاو نمی‌توان محصول زيادی به دست آورد.

⁵شاهد امين دروغ نمی‌گويد، ولی از دهان شاهد ناراست دروغ می‌بارد.

⁶كسی كه همه چيز را به باد مسخره می‌گيرد هرگز نمی‌تواند حكمت پيدا كند، اما شخص فهيم به آسانی آن را به دست می‌آورد.

⁷از احمقان دوری كن زيرا چيزی ندارند به تو ياد دهند.

⁸حكمت شخص عاقل راهنمای اوست، اما حماقت احمقان باعث گمراهی آنان می‌شود.

⁹آدمهای احمق با گناه بازی می‌كنند، اما درستكاران رضايت خدا را می‌طلبند.

¹⁰تنها دل خود شخص است كه تلخی جان او را احساس می‌كند و در شادی او نيز كسی جز خودش نمی‌تواند سهيم باشد.

¹¹خانۀ بدكاران خراب می‌شود، اما خيمۀ درستكاران وسعت می‌يابد.

¹²راههايی هستند كه بنظر انسان راست می‌آيند اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند.

¹³خنده نمی‌تواند اندوه دل را پنهان سازد؛ هنگامی كه خنده پايان می‌يابد، درد و اندوه بر جای خود باقی می‌ماند.

¹⁴آدم خدانشناس نتيجۀ كارهای خود را خواهد ديد و شخص نيک از ثمرۀ اعمال خويش بهره خواهد برد.

¹⁵آدم ساده لوح هر حرفی را باور می‌كند، اما شخص زيرک سنجيده رفتار می‌نمايد.

¹⁶شخص دانا محتاط است و از خطر دوری می‌كند، ولی آدم نادان از روی غرور، خود را به خطر می‌اندازد.

¹⁷آدم تندخو كارهای احمقانه می‌كند و شخص حيله‌گر مورد نفرت قرار می‌گيرد.

¹⁸حماقت نصيب جاهلان می‌شود و دانايی نصيب زيركان.

¹⁹بدكاران عاقبت در برابر نيكان سر تعظيم فرود خواهند آورد و محتاج آنان خواهند شد.

²⁰ثروتمندان دوستان بسيار دارند، اما شخص فقير را حتی همسايه‌هايش تحقير می‌كنند.

²¹خوار شمردن فقرا گناه است. خوشابحال كسی كه بر آنها ترحم كند.

²²كسانی كه نقشه‌های پليد در سر می‌پرورانند گمراه خواهند شد، ولی آنانی كه نيت خوب دارند مورد محبت و اعتماد قرار خواهند گرفت.

²³كسی كه زحمت می‌كشد منفعت عايدش می‌شود، ولی آنكه فقط حرف می‌زند فقير خواهد شد.

²⁴ثروت نصيب دانايان خواهد شد، اما پاداش احمقان حماقت ايشان است.

²⁵شاهد راستگو جان مردم را نجات می‌دهد، اما شاهد دروغگو به مردم خيانت می‌كند.

²⁶كسی كه از خداوند می‌ترسد تكيه‌گاه محكمی دارد و فرزندانش در امان خواهند بود.

²⁷خداترسی چشمۀ حيات است و انسان را از دامهای مرگ دور نگه می‌دارد.

²⁸عظمت يک پادشاه بستگی به تعداد مردمی دارد كه بر آنها فرمان می‌راند. پادشاه بدون ملت نابود می‌شود.

²⁹كسی كه صبر و تحمل دارد شخص بسيار عاقلی است، اما از آدم تندخو حماقت سر می‌زند.

³⁰آرامش فكر به بدن سلامتی می‌بخشد، اما حسادت مانند خوره جان را می‌خورد.

³¹هر كه به فقرا ظلم كند به آفرينندۀ آنها اهانت كرده است و هر كه به فقرا ترحم نمايد، به خدا احترام گذاشته است.

³²خداشناسان وقتی بميرند پناهگاهی دارند، اما گناهكاران بوسيلۀ گناهان خودشان تباه می‌شوند.

³³اشخاص فهميده حكمت را در دل خود حفظ می‌كنند، اما آدمهای نادان آن را به نمايش می‌گذارند.

³⁴درستكاری مايه سرافرازی يک قوم است و گناه مايه رسوايی آن.

³⁵پادشاه از خدمتگزاران كاردان خشنود می‌گردد، ولی كسانی كه دردسر ايجاد می‌كنند مورد غضب او واقع می‌شوند.