Read Persian Farsi امثال‌ 17 Bible Online

امثال‌ 17 - Persian Farsi bible

امثال‌ 17

¹خوردن نان خشک درآرامش بهتر است از خوردن غذای شاهانه در خانه‌ای كه در آن جنگ و دعوا است.

²بردۀ دانا بر پسر شرور ارباب خود تسلط خواهد يافت و در ارثی كه به او می‌رسد شريک خواهد شد.

³طلا و نقره را آتش می‌آزمايد و دل انسان را خدا.

⁴آدم بدكار از همنشينی با آدمهای بد لذت می‌برد و آدم دروغگو از همنشينی با اشخاص دروغگو.

⁵مسخره كردن فقرا به منزلۀ مسخره كردن خدايی است كه ايشان را آفريده است. كسانی كه از غم و بدبختی ديگران شاد می‌شوند بی‌سزا نخواهند ماند.

⁶تاج افتخار پيران نوه‌های ايشان می‌باشند و تاج افتخار فرزندان، پدران ايشان.

⁷شخص نجيب هرگز دروغ نمی‌گويد و آدم احمق هرگز سخن با ارزش بر زبان نمی‌آورد.

⁸رشوه در نظرِ دهندۀ آن مثل سنگ جادوست كه او را در هر كاری موفق می‌سازد.

⁹كسی كه اشتباهات ديگران را می‌پوشاند محبت ايجاد می‌كند، اما آدمی كه آنها را افشا می‌كند باعث جدايی دوستان می‌گردد.

¹⁰يک ملامت به شخص فهيم اثرش بيشتر است از صد ضربه شلاق به آدم احمق.

¹¹بدكاران فقط در پی ياغيگری هستند بنابراين بشدت مجازات خواهند شد.

¹²روبرو شدن با ماده خرسی كه بچه‌هايش را از او گرفته‌اند بهتر است از روبرو شدن با شخص نادانی كه گرفتار حماقت شده است.

¹³اگر خوبی را با بدی تلافی كنی، بلا از خانه‌ات دور نخواهد شد.

¹⁴شروع كردن دعوا مانند ايجاد رخنه در سد آب است، پس جر و بحث را ختم كن پيش از آنكه به دعوا منجر شود.

¹⁵خداوند از كسانی كه بی‌گناه را محكوم و گناهكار را تبرئه می‌كنند متنفر است.

¹⁶صرف پول برای آموزش آدم احمق بی‌فايده است، زيرا او طالب حكمت نيست.

¹⁷دوست واقعی در هر موقعيتی محبت می‌كند و برادر برای كمک بهنگام گرفتاری تولد يافته است.

¹⁸فقط شخص كم عقل است كه ضامن شخص ديگری می‌شود.

¹⁹شخص ستيزه‌جو گناه را دوست دارد و آدم بلند پرواز خرابی به بار می‌آورد.

²⁰شخص بدانديش كامياب نخواهد شد و آدم فريبكار در دام بلا گرفتار خواهد گرديد.

²¹فرزند احمق مايۀ غم و غصۀ والدينش می‌باشد.

²²شادی دل مانند دارو شفابخش است اما روح پژمرده انسان را بيمار می‌كند.

²³آدم بدكار پنهانی رشوه می‌گيرد و مانع اجرای عدالت می‌شود.

²⁴هدف مردان عاقل تحصيل حكمت است، اما شخص نادان در زندگی هيچ هدفی ندارد.

²⁵پسر احمق مايۀ غصۀ پدر و تلخكامی مادر است.

²⁶مجازات كردن نيكان و تنبيه نمودن اشخاص نجيب بخاطر صداقتشان، كار نادرستی است.

²⁷شخص دانا پرحرفی نمی‌كند و آدم فهميده آرام و صبور است.

²⁸آدم احمق نيز اگر سكوت كند و حرف نزند او را دانا و فهيم می‌شمارند.