Read Persian Farsi جامعه‌ 3 Bible Online

جامعه‌ 3 - Persian Farsi bible

جامعه‌ 3

¹برای هر چيزی كه در زير آسمان انجام می‌گيرد، زمان معينی وجود دارد:

²زمانی برای تولد، زمانی برای مرگ. زمانی برای كاشتن، زمانی برای كندن.

³زمانی برای كشتن، زمانی برای شفا دادن. زمانی برای خراب كردن، زمانی برای ساختن.

⁴زمانی برای گريه، زمانی برای خنده. زمانی برای ماتم، زمانی برای رقص.

⁵زمانی برای دور ريختن سنگها، زمانی برای جمع كردن سنگها. زمانی برای در آغوش گرفتن، زمانی برای اجتناب از درآغوش گرفتن.

⁶زمانی برای به دست آوردن، زمانی برای از دست دادن. زمانی برای نگه داشتن، زمانی برای دور انداختن.

⁷زمانی برای پاره كردن، زمانی برای دوختن. زمانی برای سكوت، زمانی برای گفتن.

⁸زمانی برای محبت، زمانی برای نفرت. زمانی برای جنگ، زمانی برای صلح.

⁹آدمی از زحمتی كه می‌كشد چه نفعی می‌برد؟

¹⁰من درباره كارهايی كه خداوند بر دوش انسان نهاده است تا انجام دهد، انديشيدم

¹¹و ديدم كه خداوند برای هر كاری زمان مناسبی مقرر كرده است. همچنين، او در دل انسان اشتياق به درک ابديت را نهاده است، اما انسان قادر نيست كار خدا را از ابتدا تا انتها درک كند.

¹²پس به اين نتيجه رسيدم كه برای انسان چيزی بهتر از اين نيست كه شاد باشد و تا آنجا كه می‌تواند خوش بگذراند،

¹³بخورد و بنوشد و از دسترنج خود لذت ببرد. اينها بخششهای خداوند هستند.

¹⁴من اين را دريافته‌ام كه هر آنچه خداوند انجام می‌دهد تغيير ناپذير است؛ نمی‌توان چيزی بر آن افزود يا از آن كم كرد. مقصود خداوند اين است كه ترس او در دل انسان باشد.

¹⁵آنچه كه هست از قبل بوده و آنچه كه بايد بشود قبلاً شده است. خدا گذشته را تكرار می‌كند.

¹⁶علاوه بر اين، ديدم كه در زير آسمان عدالت و انصاف جای خود را به ظلم و بی‌انصافی داده است.

¹⁷به خود گفتم: «خداوند هر كاری را كه انسان می‌كند، چه نيک و چه بد، در وقتش داوری خواهد نمود.»

¹⁸سپس فكر كردم: «خداوند انسانها را می‌آزمايد تا به آنها نشان دهد كه بهتر از حيوان نيستند.

¹⁹از اين گذشته، عاقبت انسان و حيوان يكی است، هر دو جان می‌دهند و می‌ميرند؛ پس انسان هيچ برتری بر حيوان ندارد. همه چيز بيهودگی است!

²⁰همه به يک جا می‌روند، از خاک به وجود آمده‌اند و به خاک باز می‌گردند.

²¹چطور می‌توان فهميد كه روح انسان به بالا پرواز می‌كند و روح حيوان به قعر زمين فرو می‌رود؟»

²²پس دريافتم كه برای انسان چيزی بهتر از اين نيست كه از دسترنج خود لذت ببرد، زيرا سهم او از زندگی همين است، چون وقتی بميرد ديگر چه كسی می‌تواند او را بازگرداند تا آنچه را كه پس از او اتفاق می‌افتد ببيند.