Read Persian Farsi جامعه‌ 5 Bible Online

جامعه‌ 5 - Persian Farsi bible

جامعه‌ 5

¹وقتی وارد خانۀ خدا می‌شوی، مواظب رفتارت باش. مثل اشخاص احمقی نباش كه در آنجا قربانی تقديم می‌كنند بدون اينكه متوجه اعمال بد خود باشند. وقتی به آنجا می‌روی گوشهای خود را باز كن تا چيزی ياد بگيری.

²برای حرف زدن عجله نكن و سخنان نسنجيده در حضور خداوند بر زبان نياور، زيرا او در آسمان است و تو بر زمين، پس سخنانت كم و سنجيده باشند.

³همانطور كه نگرانی زياد باعث می‌شود خوابهای بد ببينی، همچنان حرف زدن زياد موجب می‌شود سخنان احمقانه بگويی.

⁴وقتی به خداوند قول می‌دهی كه كاری انجام بدهی، در وفای آن تأخير نكن، زيرا خداوند از احمقان خشنود نيست. قولی را كه به او می‌دهی وفا كن.

⁵بهتر است قول ندهی تا اينكه قول بدهی و انجام ندهی.

⁶نگذار سخنانت تو را به گناه بكشانند و سعی نكن به خادم خدا بگويی كه ندانسته به خداوند قول داده‌ای؛ چرا با چنين سخنان خداوند را خشمگين كنی و او دسترنج تو را از بين ببرد؟

⁷خيالات بسيار و سخنان زياد بيهودگی است؛ پس تو با ترس و احترام به حضور خداوند بيا.

⁸هرگاه ببينی در سرزمينی، فقرا مورد ظلم واقع می‌شوند و عدالت و انصاف اجرا نمی‌گردد، تعجب نكن؛ زيرا يک مأمور اجرای عدالت، تابع مأمور بالاتر از خود است كه او نيز زير دست مأمور بالاتری قرار دارد. اين سلسله مراتب، باعث می‌شود اجرای عدالت مختل شود.

⁹اما پادشاه كه در رأس همۀ آنهاست اگر عادل باشد، می‌تواند كاری كند كه همه از مزايای سرزمين خود برخوردار شوند.

¹⁰آدم پول‌دوست هرگز قانع نمی‌شود و دايم به فكر جمع كردن ثروت است. اين نيز بيهودگی است.

¹¹هر چه ثروت بيشتر شود، مخارج نيز بيشتر می‌شود؛ پس آدم ثروتمند كه با چشمانش خرج شدن ثروتش را می‌بيند، چه سودی از ثروتش می‌برد؟

¹²خواب كارگر شيرين است، چه كم بخورد چه زياد؛ اما دارايی شخص ثروتمند نمی‌گذارد او راحت بخوابد.

¹³مصيبت ديگری در زير آسمان ديده‌ام: شخصی كه برای آينده ثروت جمع می‌كند،

¹⁴ولی در اثر حادثۀ بدی ثروتش بر باد می‌رود و چيزی برای فرزندانش باقی نمی‌ماند.

¹⁵برهنه به دنيا می‌آيد و برهنه از دنيا می‌رود و از دسترنج خود چيزی با خود نمی‌برد.

¹⁶چه مصيبتی! انسان می‌آيد و می‌رود و نفعی نمی‌برد، زيرا زحماتش مانند دويدن بدنبال باد است.

¹⁷او تمام عمر را در تاريكی و نوميدی و درد و خشم می‌گذراند.

¹⁸من اين را فهميدم كه بهترين چيزی كه انسان در تمام زندگی می‌تواند بكند اين است كه بخورد و بنوشد و از دسترنجی كه در زير آسمان حاصل نموده، لذت ببرد، زيرا نصيبش همين است.

¹⁹اگر خداوند به كسی مال و ثروت بدهد و توانايی عطا كند تا از آن استفاده نمايد، او بايد اين بخشش خدا را كه نصيبش شده بپذيرد و از كار خود لذت ببرد.

²⁰چنين شخصی در مورد كوتاه بودن عمر غصه نخواهد خورد، زيرا خداوند دل او را از شادی پر كرده است.