Read Persian Farsi غزل‌ غزلهای سليمان‌ 4 Bible Online

غزل‌ غزلهای سليمان‌ 4 - Persian Farsi bible

غزل‌ غزلهای سليمان‌ 4

¹تو چه زيبايی، ای محبوبۀ من! چشمانت از پشت روبند به زيبايی و لطافت كبوتران است. گيسوان مواج تو مانند گلۀ بزها است كه از كوه جلعاد سرازير می‌شوند.

²دندانهای صاف و مرتب تو به سفيدی گوسفندانی هستند كه به تازگی پشمشان را چيده و آنها را شسته باشند.

³لبانت سرخ و دهانت زيباست. گونه‌هايت از پشت روبند همانند دو نيمۀ انار است.

⁴گردنت به گردی برج داود است و زينت گردنت مانند هزار سپر سربازانی است كه دور تا دور برج را محاصره كرده‌اند.

⁵سينه‌هايت مثل بچه غزالهای دو قلويی هستند كه در ميان سوسنها می‌چرند.

⁶پيش از آنكه روز تمام شود و سايه‌ها بگريزند، من به كوه مر و تپۀ كندر خواهم رفت.

⁷تو چه زيبايی، ای محبوبۀ من! در تو هيچ نقصی نيست.

⁸ای عروس من، با من بيا. از بلنديهای لبنان و اما نه، و از فراز سنير و حرمون، جايی كه شيران و پلنگان لانه دارند، به زير بيا.

⁹ای محبوبۀ من و ای عروس من، تو با يک نگاهت دلم را ربودی و با يک حلقۀ گردنبندت مرا در بند كشيدی.

¹⁰ای محبوبۀ من و ای عروس من، چه گواراست محبت تو! محبت تو دلپذيرتر از شراب است و خوشبوتر از تمامی عطرها.

¹¹از لبان تو عسل می‌چكد و در زير زبانت شير و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رايحۀ دل‌انگيز درختان لبنان است.

¹²ای محبوبۀ من و ای عروس من، تو مانند باغی بسته، و همچون چشمه‌ای دست نيافتنی، تنها از آن من هستی.

¹³تو مثل بوستان زيبای انار هستی كه در آن ميوه‌های خوش طعم به ثمر می‌رسند. در تو سنبل و حنا، زعفران و نيشكر، دارچين و گياهان معطری چون مر و عود می‌رويند.

¹⁵تو مانند چشمه‌ساری هستی كه باغها را سيراب می‌كند و همچون آب روانی هستی كه از كوه‌های لبنان جاری می شود.

¹⁶ای نسيم شمال، و ای باد جنوب، برخيزيد! برخيزيد و بر من كه باغ محبوبم هستم بوزيد تا بوی خوش من همه جا پراكنده شود. بگذاريد او به باغ خود بيايد و از ميوه‌های خوش طعم آن بخورد.