Read Persian Farsi اشعيا 40 Bible Online

اشعيا 40 - Persian Farsi bible

اشعيا 40

¹خدای اسرائيل می‌فرمايد: «تسلی دهيد! قوم مرا تسلی دهيد!

²اهالی اورشليم را دلداری دهيد و به آنان بگوييد كه روزهای سخت ايشان بسر آمده و گناهانشان بخشيده شده، زيرا من باندازۀ گناهانشان آنها را تنبيه كرده‌ام.»

³صدايی می‌شنوم كه می‌گويد: «راهی از وسط بيابان برای آمدن خداوند آماده كنيد. راه او را در صحرا صاف كنيد.

⁴دره‌ها را پر كنيد؛ كوه‌ها و تپه‌ها را هموار سازيد؛ راه‌های كج را راست و جاده‌های ناهموار را صاف كنيد.

⁵آنگاه شكوه و جلال خداوند ظاهر خواهد شد و همۀ مردم آن را خواهند ديد. خداوند اين را وعده فرموده است.»

⁶بار ديگر آن صدا می‌گويد: «با صدای بلند بگو!» پرسيدم: «با صدای بلند چه بگويم؟» گفت: «با صدای بلند بگو كه انسان مثل گياهی است كه خشک شده، از بين می‌رود و تمام زيبايی او همچون گلی است كه پژمرده می‌شود.

⁷وقتی خدا می‌دمد گياه خشک و گل پژمرده می‌شود. بلی، انسان مانند گياه از بين می‌رود.

⁸گياه خشک می‌شود و گل پژمرده می‌گردد، اما كلام خدای ما برای هميشه باقی می‌ماند.»

⁹ای قاصد خوش خبر، از قلۀ كوه، اورشليم را صدا كن. پيامت را با تمام قدرت اعلام كن و نترس. به شهرهای يهودا بگو: «خدای شما می‌آيد!»

¹⁰بلی، خداوند می‌آيد تا با قدرت حكومت كند. پاداشش همراه او است و هركس را مطابق اعمالش پاداش خواهد داد.

¹¹او مانند شبان، گلۀ خود را خواهد چرانيد؛ بره‌ها را در آغوش خواهد گرفت و ميشها را با ملايمت هدايت خواهد كرد.

¹²آيا كسی غير از خدا می‌تواند اقيانوس را در دست نگه دارد و يا آسمان را با وجب اندازه گيرد؟ آيا كسی غير از او می‌تواند خاک زمين را در ترازو بريزد و يا كوه‌ها و تپه‌ها را با قپان وزن كند؟

¹³آيا كسی می‌تواند خداوند را پند دهد يا معلم و مشاور او باشد؟

¹⁴آيا او تابحال به ديگران محتاج بوده است كه به او حكمت و دانش بياموزند و راه راست را به او ياد دهند؟

¹⁵به هيچ وجه! تمام مردم جهان دربرابر او مثل قطرۀ آبی در سطل و مانند غباری در ترازو، ناچيز هستند. همۀ جزاير دنيا برای او گردی بيش نيستند و او می‌تواند آنها را از جايشان تكان دهد.

¹⁶اگر تمام حيوانات لبنان را برای خدا قربانی كنيم باز كم است و اگر تمام جنگلهای لبنان را برای روشن كردن آتش قربانی بكار بريم باز كافی نيست.

¹⁷تمام قوم‌ها در نظر او هيچ هستند و ناچيز به شمار می‌آيند.

¹⁸چگونه می‌توان خدا را توصيف كرد؟ او را با چه چيز می‌توان مقايسه نمود؟

¹⁹آيا می‌توان او را با يک بت مقايسه كرد؟ بتی كه بت ساز آن را ساخته و با طلا پوشانده و به گردنش زنجير نقره‌ای انداخته است؟

²⁰فقيری كه نمی‌تواند خدايانی از طلا و نقره درست كند، درختی می‌يابد كه چوبش با دوام باشد و آن را بدست صنعتگری ماهر می‌دهد تا برايش خدايی بسازد، خدايی كه حتی قادر به حركت نيست!

²¹آيا تا به حال ندانسته‌ايد و نشنيده‌ايد و كسی به شما نگفته كه دنيا چگونه به وجود آمده است؟

²²خدا دنيا را آفريده است؛ همان خدايی كه بر فراز كرۀ زمين نشسته و مردم روی زمين در نظر او مانند مورچه هستند. او آسمانها را مثل پرده پهن می‌كند و از آنها خيمه‌ای برای سكونت خود می‌سازد.

²³او رهبران بزرگ دنيا را ساقط می‌كند و از بين می‌برد.

²⁴هنوز ريشه نزده خدا بر آنها می‌دمد، و آنها پژمرده شده، مثل كاه پراكنده می‌گردند.

²⁵خداوند قدوس می‌پرسد: «شما مرا با چه كسی مقايسه می‌كنيد؟ چه كسی می‌تواند با من برابری كند؟»

²⁶به آسمانها نگاه كنيد! كيست كه همۀ اين ستارگان را آفريده است؟ كسی كه آنها را آفريده است از آنها مثل يک لشكر سان می‌بيند، تعدادشان را می‌داند و آنها را به نام می‌خواند. قدرت او آنقدر عظيم است كه نمی‌گذارد هيچكدام از آنها گم شوند.

²⁷پس، ای اسرائيل، چرا می‌گويی خداوند رنجهای مرا نمی‌بيند و با من به انصاف رفتار نمی‌كند؟

²⁸آيا تابحال ندانسته و نشنيده‌ای كه خدای ابدی، خالق تمام دنيا هرگز درمانده و خسته نمی‌شود و هيچكس نمی‌تواند به عمق افكار او پی ببرد؟

²⁹او به خستگان نيرو می‌بخشد و به ضعيفان قدرت عطا می‌كند.

³⁰حتی جوانان هم درمانده و خسته می‌شوند و دلاوران از پای در می‌آيند،

³¹اما آنانی كه به خداوند اميد بسته‌اند نيروی تازه می‌يابند و مانند عقاب پرواز می‌كنند؛ می‌دوند و خسته نمی‌شوند، راه می‌روند و ناتوان نمی‌گردند.