Read Persian Farsi اشعيا 57 Bible Online

اشعيا 57 - Persian Farsi bible

اشعيا 57

¹انسانهای خوب، ديده ازجهان فرو می‌بندند و اشخاص خداشناس پيش از وقت می‌ميرند و كسی نيست كه در اين باره فكر كند و دليل اين امر را بفهمد. ايشان می‌ميرند تا از مصيبتی كه در راه است نجات يابند.

²هنگامی كه خداشناسان می‌ميرند، از آرامش برخوردار می‌شوند و استراحت می‌يابند.

³و اما شما ای بدكاران، جلو بياييد! ای اولاد جادوگران و زناكاران، نزديک بياييد!

⁴شما چه كسی را مسخره می‌كنيد؟ به چه كسی دهن كجی می‌كنيد؟ ای آدمهای گناهكار و دروغگو، شما همان اشخاصی هستيد كه زير سايۀ درختها زنا می‌كنيد و در دره‌ها و زير شكاف صخره‌های بلند فرزندان خود را برای بتها قربانی می‌كنيد.

⁶سنگهای صاف را از ميان دره‌ها برمی‌داريد و آنها را چون خدا می‌پرستيد و هدايای گوناگون به آنها تقديم می‌كنيد. آيا فكر می‌كنيد اين رفتارتان خدا را خشنود می‌كند؟

⁷به كوه‌های بلند می‌رويد تا در آنجا زنا كنيد و برای بت‌هايتان قربانی كنيد.

⁸شما بت‌هايتان را پشت درهای بسته قرار می‌دهيد و آنها را می‌پرستيد. اين عمل شما زناكاری است، زيرا بجای اينكه خدا را دوست داشته باشيد و عبادت كنيد، به بتها عشق می‌ورزيد و آنها را می‌پرستيد.

⁹با عطر و روغن به حضور بت «مولک» می‌رويد تا آنها را تقديمش كنيد. به سفرهای دور و دراز می‌رويد، حتی به جهنم هم پا می‌گذاريد، تا شايد خدايان تازه‌ای بيابيد و به آنها دل ببنديد.

¹⁰آنقدر می‌گرديد تا خسته و درمانده می‌شويد، ولی دست از جستجو برنمی‌داريد. به خود قوت قلب می‌دهيد و پيش می‌رويد.

¹¹خداوند می‌فرمايد: «اين بتها چه هستند كه از آنها می‌ترسيد و به من خيانت می‌كنيد؟ چرا مرا ديگر به ياد نمی‌آوريد؟ آيا علت اينكه از من نمی‌ترسيد اين نيست كه سكوت كرده‌ام و چيزی نگفته‌ام؟

¹²شما فكر می‌كنيد كار درستی انجام می‌دهيد، ولی وقتی من كارهای زشت شما را برملا سازم، آنگاه بتهای شما نيز قادر نخواهند بود شما را ياری دهند.

¹³از دست اين بتهايی كه برای خود جمع كرده‌ايد كاری ساخته نيست و آنها به فرياد شما نخواهند رسيد؛ آنها بقدری ضعيفند كه يک وزش باد می‌تواند آنها را از جا بركند و با خود ببرد. اما بدانيد كسانی كه به من توكل دارند مالک زمين و وارث كوه مقدس من خواهند شد.»

¹⁴خداوند می‌گويد: «قوم من بسوی من باز می‌گردند! پس راه را آماده سازيد و سنگها و موانع را از سر راه برداريد.»

¹⁵خدای متعال و مقدس كه تا ابد زنده است، چنين می‌گويد: «من در مكان‌های بلند و مقدس ساكنم و نيز در وجود كسی كه روحی متواضع و توبه‌كار دارد، تا دل او را زنده سازم و نيروی تازه به او بخشم.

¹⁶من تا ابد شما را محكوم نخواهم كرد و بر شما خشمگين نخواهم ماند، زيرا اگر چنين كنم تمام جانهايی كه آفريده‌ام از بين خواهند رفت.

¹⁷من به علت طمعكاری شما غضبناک شدم و تنبيه‌تان كردم و شما را ترک گفتم. اما شما راه خود را ادامه داديد و از آن دست نكشيديد.

¹⁸كارهای شما را می‌بينم، اما با وجود اين شما را شفا خواهم داد. شما را هدايت خواهم كرد و تسلی خواهم داد. به شما كمک خواهم كرد تا برای گناهانتان ماتم بگيريد و به آنها اعتراف كنيد.

¹⁹همۀ مردم از سلامتی برخوردار خواهند شد چه آنانی كه دورند و چه آنانی كه نزديكند؛ زيرا من ايشان را شفا خواهم بخشيد.

²⁰اما بدكاران مانند دريای متلاطمی هستند كه هرگز آرام نمی‌گيرد، بلكه هميشه گل و لجن بالا می‌آورد.

²¹برای بدكاران سلامتی و آرامش وجود ندارد.» اين است آنچه خداوند می‌فرمايد.