Read Persian Farsi لاويان‌ 14 Bible Online

لاويان‌ 14 - Persian Farsi bible

لاويان‌ 14

¹خداوند اين دستورات را دربارۀ شخصی كه مرض جذام او شفا يافته است، به موسی داد:

³كاهن بايد برای معاينۀ او از اردوگاه بيرون رود. اگر ديد كه جذام برطرف شده است

⁴دستور دهد دو پرندۀ زندۀ حلال گوشت، چند تكه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا برای مراسم تطهير شخص شفا يافته بياورند.

⁵سپس دستور دهد كه يكی از پرندگان را در يک ظرف سفالين كه آن را روی آب روان گرفته باشند سر ببرند

⁶و چوب سرو، نخ قرمز، شاخۀ زوفا و پرندۀ زنده را در خون پرنده‌ای كه سرش بريده شده فرو كند.

⁷سپس كاهن خون را هفت مرتبه روی شخصی كه از جذام شفا يافته، بپاشد و او را شرعاً طاهر اعلام كند و پرندۀ زنده را هم در صحرا رها نمايد.

⁸آنگاه شخصی كه شفا يافته لباس خود را بشويد و تمام موی خود را بتراشد و خود را بشويد تا شرعاً طاهر شود. سپس او می‌تواند به اردوگاه باز گشته، در آنجا زندگی كند؛ ولی بايد تا هفت روز بيرون خيمه‌اش بماند.

⁹در روز هفتم دوباره تمام موی خود را كه شامل موی سر، ريش، ابرو و ساير قسمتهای بدن او می‌شود، بتراشد و لباس‌هايش را بشويد و حمام كند. آنگاه آن شخص شرعاً طاهر خواهد بود.

¹⁰روز بعد، يعنی روز هشتم، بايد دو برۀ نر بی‌عيب و يک ميش يک سالهٔ بی‌عيب با سه كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون بعنوان هديۀ آردی و يک سوم ليتر روغن زيتون نزد كاهن بياورد.

¹¹سپس كاهن آن شخص و هديهٔ وی را دم در خيمهٔ عبادت به حضور خداوند بياورد.

¹²كاهن بايد يكی از بره‌های نر را با روغن زيتون گرفته، با تكان دادن آنها در جلو قربانگاه، بعنوان قربانی جبران به خداوند تقديم كند. (اين قربانی جزو هدايای مخصوصی است كه به كاهن تعلق می‌گيرد.)

¹³سپس كاهن در خيمهٔ عبادت در جايی كه قربانی گناه و قربانی سوختنی ذبح می‌شوند، بره را سر ببرد. اين قربانی جبران بسيار مقدس است و بايد مثل قربانی گناه برای خوراک به كاهن داده شود.

¹⁴كاهن، خون قربانی جبران را بگيرد و مقداری از آن را بر نرمهٔ گوش راست شخصی كه طاهر می‌شود و روی شست دست راست او و روی شست پای راستش بمالد.

¹⁵پس از آن، كاهن مقداری از روغن زيتون را گرفته، آن را در كف دست چپ خود بريزد،

¹⁶و انگشت دست راست خود را در آن فرو برده، هفت بار روغن را به حضور خداوند بپاشد.

¹⁷سپس كاهن مقداری از روغن كف دست خود را روی نرمۀ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد.

¹⁸بعد روغن باقيمانده در كف دست خود را بر سر آن شخص بمالد. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای او كفاره خواهد كرد.

¹⁹پس از آن، كاهن بايد قربانی گناه را تقديم كند و بار ديگر مراسم كفاره را برای شخصی كه از جذام خود طاهر می‌شود به جا آورد. سپس كاهن قربانی سوختنی را سر ببرد،

²⁰و آن را با هديۀ آردی بر قربانگاه تقديم نموده، برای آن شخص كفاره كند تا شرعاً طاهر شناخته شود.

²¹اگر آن شخص فقير باشد و نتواند دو بره قربانی كند، می‌تواند يک برۀ نر بعنوان قربانی جبران بياورد تا هنگام برگزاری مراسم كفاره جلو قربانگاه تكان داده شود و به خداوند تقديم گردد. همراه با آن يک كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون بعنوان هديۀ آردی و يک سوم ليتر روغن زيتون نيز تقديم شود.

²²آن شخص بايد دو قمری يا دو جوجه كبوتر نيز بياورد و يكی را برای قربانی گناه و ديگری را برای قربانی سوختنی تقديم كند.

²³روز هشتم آنها را دم در خيمۀ عبادت نزد كاهن بياورد تا در حضور خداوند برای مراسم طهارت او تقديم شوند.

²⁴كاهن بره را بعنوان قربانی جبران همراه با روغن بگيرد و آنها را جلو قربانگاه تكان داده، به خداوند تقديم كند. (اين قربانی جزو هدايای مخصوصی است كه به كاهن تعلق می‌گيرد.)

²⁵سپس بره را بعنوان قربانی جبران ذبح كند و قدری از خون آن را روی نرمهٔ گوش راست شخصی كه طاهر می‌شود و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد.

²⁶سپس كاهن مقداری از روغن زيتون را در كف دست چپ خود بريزد

²⁷و با انگشت راستش قدری از آن را هفت بار به حضور خداوند بپاشد.

²⁸بعد قدری از روغن زيتون كف دستش را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست وی بمالد.

²⁹روغن باقيمانده در دست خود را بر سر شخصی كه طاهر می‌شود بمالد. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای او كفاره خواهد كرد.

³⁰پس از آن، بايد دو قمری يا دو جوجه كبوتری را كه آورده است قربانی كند،

³¹يكی را برای قربانی گناه و ديگری را برای قربانی سوختنی. همراه آنها هديۀ آردی نيز تقديم شود. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای آن شخص كفاره خواهد كرد.

³²اين است مقررات مربوط به اشخاصی كه از مرض جذام شفا يافته، ولی قادر نيستند قربانی‌هايی را كه معمولاً برای انجام مراسم طهارت لازم است بياورند.

³³خداوند اين دستورات را در مورد خانه‌ای كه جذام بر آن عارض شده، به موسی و هارون داد. (اين قوانين برای زمانی بود كه قوم اسرائيل به سرزمين موعود كنعان كه خداوند قرار بود به آنها ببخشد، وارد می‌شدند.)

³⁴

³⁵هرگاه كسی در خانه‌اش متوجۀ جذام[۵] شود، بايد بيايد و به كاهن بگويد: «به نظر می‌رسد در خانهٔ من مرض جذام وجود دارد!»

³⁶كاهن پيش از اينكه خانه رامشاهده كند دستور بدهد كه خانه تخليه شود تا اگر تشخيص داد كه مرض جذام در آنجا وجود دارد، هر چه در خانه است، شرعاً نجس اعلام نشود. سپس كاهن وارد خانه شده

³⁷آن را مشاهده كند. اگر رگه‌های مايل به سبز يا سرخ در ديوار خانه پيدا كرد كه عميق‌تر از سطح ديوار به نظر رسيد،

³⁸بايد در خانه را تا هفت روز ببندد.

³⁹روز هفتم برگشته، دوباره به آن نگاه كند. اگر رگه‌ها در ديوار پخش شده باشند،

⁴⁰آنوقت كاهن دستور بدهد آن قسمت رگه‌دار ديوار را كنده، سنگهای آن را درجای ناپاكی خارج از شهر بيندازند.

⁴¹سپس دستور بدهد ديوارهای داخل خانه را بتراشند و خاک تراشيده شده را نيز در جای ناپاكی خارج از شهر بريزند.

⁴²بعد بايد سنگهای ديگری بياورد و بجای سنگهايی كه كنده شده كار بگذارند و با ملاط تازه خانه را دوباره اندود كنند.

⁴³ولی اگر رگه‌ها دوباره نمايان شدند،

⁴⁴كاهن بايد دوباره بيايد و نگاه كند، اگر ديد كه رگه‌ها پخش شده‌اند، بداند كه جذام مسری است و خانه شرعاً نجس می‌باشد.

⁴⁵آنوقت كاهن دستور دهد خانه را خراب كنند و تمام سنگها، تيرها و خاک آن را به خارج از شهر برده، در جای ناپاكی بريزند.

⁴⁶وقتی در خانه بسته است، اگر كسی داخل آن شود، تا غروب شرعاً نجس خواهد بود.

⁴⁷هر كه در آن خانه بخوابد يا چيزی بخورد، بايد لباس خود را بشويد.

⁴⁸اما زمانی كه كاهن دوباره برای مشاهدۀ خانه می‌آيد، ببيند كه رگه‌ها ديگر پخش نشده‌اند، آنگاه اعلام كند كه خانه شرعاً طاهر است و جذام بر طرف شده است.

⁴⁹سپس برای طهارت خانه، دستور دهد دو پرنده، چند تكه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا بياورند.

⁵⁰يكی از پرندگان را روی آب روان در يک ظرف سفالين سر ببرد

⁵¹و چوب سرو و شاخۀ زوفا و نخ قرمز و پرندۀ زنده را در خون پرنده‌ای كه سربريده است و همچنين در آب روان فرو كند و هفت بار بر خانه بپاشد. به اين طريق خانه طاهر می‌شود.

⁵²

⁵³سپس پرندۀ زنده را بيرون شهر در صحرا رها كند. اين است روش تطهير خانه.

⁵⁴اين مقررات مربوط به جذام است كه ممكن است در لباس يا در خانه، در آماس روی پوست بدن يا در جوش، و يا در لكۀ براق ديده شود.

⁵⁵

⁵⁶

⁵⁷طبق اين مقررات تشخيص خواهيد داد كه چه وقت چيزی نجس است و چه وقت طاهر.