Read Persian Farsi اِرميا 10 Bible Online

اِرميا 10 - Persian Farsi bible

اِرميا 10

¹ای بنی‌اسرائيل، به پيامی كه خداوند به شما می‌دهد، گوش فرا دهيد:

²«از راه و رسم ساير قومها پيروی نكنيد و مانند آنها از حركات ستارگان و افلاک نترسيد و فكر نكنيد سرنوشت شما را آنها تعيين می‌كنند.

³رسمها و راه‌های آنها چقدر پوچ و احمقانه است؛ درختی از جنگل می‌برند و نجار با ابزارش از آن بتی می‌سازد،

⁴سپس با طلا و نقره زينتش می‌دهند و با ميخ وچكش آنرا درمحل استقرارش محكم می‌كنند تا نيفتد.

⁵درست مانند مترسكی در جاليز است كه نه حرف می‌زند و نه راه می‌رود، بلكه كسی بايد آن را بردارد و جابجا نمايد، پس شما از چنين بتی نترسيد! چون نه می‌تواند صدمه‌ای بزند و نه كمكی بكند.»

⁶ای خداوند، خدائی مثل تو وجود ندارد، چون تو بزرگی و نامت پر قدرت است!

⁷ای پادشاهِ تمام قومها، كيست كه از تو نترسد؟ فقط تو شايستۀ احترامی! در تمام سرزمينها و در بين تمام حكيمان، همتای تو يافت نمی‌شود!

⁸آنانی كه بت می‌پرستند، همگی احمق و نادانند! از بتهای چوبی چه می‌توانند بياموزند؟

⁹از سرزمين ترشيش ورقهای كوبيده شدۀ نقره، و از «اوفاز» طلا می‌آورند و هنرمندان و زرگران ماهر، آنها را به روی بتها می‌كشند؛ سپس دوزندگان هنرمند از پارچه‌های آبی و ارغوانی، لباسهای زيبا می‌دوزند و بر آنها می‌پوشانند.

¹⁰ولی خداوندا، تو تنها خدای حقيقی می‌باشی، تو خدای زنده و پادشاه ابدی هستی! از خشم تو تمام زمين می‌لرزد، و قومها به هنگام غضب تو می‌گريزند و خود را پنهان می‌سازند!

¹¹به كسانی كه بت می‌پرستند بگوييد: «خدايانی كه در خلقت آسمان و زمين نقشی نداشته‌اند از روی زمين محو و نابود خواهند شد.»

¹²اما خدای ما با قدرت خود زمين را ساخت، و با حكمتش جهان را بنياد نهاد و با دانايی خود آسمانها را بوجود آورد.

¹³به فرمان اوست كه ابرها در آسمان می‌غرند؛ اوست كه ابرها را از نقاط دور دست زمين برمی‌آورد، برق ايجاد می‌كند، باران می‌فرستد، و باد را از خزانه‌های خود بيرون می‌آورد!

¹⁴آنانی كه در مقابل بت‌هايشان سجده می‌كنند چقدر نادانند! سازندگان آنها شرمسار و رسوا خواهند شد، زيرا آنچه می‌سازند، دروغين است و جان در آنها نيست.

¹⁵همۀ اين بتها بی‌ارزش و مسخره‌اند! وقتی سازندگانشان از بين بروند، بت‌هايشان هم از ميان خواهند رفت.

¹⁶اما خدای يعقوب مثل اين بتها نيست، او خالق همه موجودات است و بنی‌اسرائيل قوم خاص او می‌باشد؛ نام او خداوند قادر متعال است.

¹⁷ای شما كه در محاصره بسر می‌بريد، اموال خود را جمع كنيد و آمادۀ حركت شويد!

¹⁸زيرا خداوند می‌فرمايد: «اين بار شما را از اين سرزمين بيرون خواهم انداخت و چنان بلايی بر سر شما نازل خواهم نمود كه حتی يک نفرتان نيز جان سالم بدر نبريد!»

¹⁹در آن روزها مردم يهودا فرياد كرده، خواهند گفت: «زخم‌هايمان چقدر عميق است! اميدی به شفا نيست! ولی بايد تحمل كنيم چون اين مجازات ماست!

²⁰خانه و كاشانه‌مان خراب شده؛ بچه‌هايمان را از آغوشمان برده‌اند و ديگر هرگز آنها را نخواهيم ديد؛ كسی هم باقی نمانده كه به كمک او دوباره خانه‌مان را بسازيم».

²¹شبانان و رهبران قوم اسرائيل احمق و نادان شده‌اند و ديگر از خداوند هدايت نمی‌طلبند؛ از اين رو شكست خواهند خورد و قومشان مانند گله بی‌سرپرست پراكنده خواهند شد.

²²اينک هياهويی به گوش می‌رسد! هياهوی لشكر بزرگی كه از سوی شمال می‌آيد تا شهرهای يهودا را ويران كند و آنها را لانۀ شغالها سازد!

²³ای خداوند، می‌دانم كه انسان حاكم بر سرنوشت خود نيست و اين توانايی را ندارد كه مسير زندگی خود را تعيين كند.

²⁴خداوندا، ما را تأديب و اصلاح كن، ولی با ملايمت، نه با خشم و غضب، وگرنه نابود می‌شويم.

²⁵آتش خشم و غضب خود را بر قومهايی بريز كه تو را نمی‌شناسند و از تو پيروی نمی‌كنند، چون بنی‌اسرائيل را آنها از بين برده‌اند و اين سرزمين را بكلی ويران كرده‌اند.